Poëziekrant. Jaargang 3

[p. 6]

José de Poortere

Rond mei 1979 verschijnt een plakket met foto's en een kunsthistorische inleiding onder de titel: ‘De kopkapel’. Aan de in de muur ingewerkte 7 weeën van deze bekende bedevaartkapel te Lokeren heeft José de Poortere telkens een gedicht gewijd. Het is een initiatief van een plaatselijk comité. De inleiding is van de Lokerse archivaris pater Vedastus. Er wordt aan een bijzonder grote oplage gedacht. De verkoop gebeurt ter plaatse lof op rekening 443/3510271/44 van parochie o.L.V. - Lokeren - Kop, 70 fr. storten.

1.
Simeons voorzegging

Maria knielt
zodat ik Jezus zie:
een kind met boers gezicht
met lage wangen.
Ik sterf nog niet
ik bid nog niet als Simeon
de korf is ongewoon
vol stilte.

2.
De vlucht naar Egypte

Lief dier
dat op je blote voeten gaat
wie vlucht er niet?
Uw jongen houdt zijn ogen dicht
tegen het zand en slaapt.
Hij ruikt een takje en een blad
in zand doet hij oases open
tot in Egypte
de zon vol koren staat.
Lief dier
dat op je blote voeten gaat.

3.
Het verliezen van Jezus in de tempel

De boom die hun jongen
zal dragen,
staat aan de tempelmuur,
onder zijn schaduw
stelt de jongen
één na één Gods vragen
Maria en Jozef
ze hebben gevast
ze zijn al graatmager.
Hem doden duurt jaren.

4.
Maria ontmoet den kruisdragenden Jezus

Beulen zijn mager van haat
en slordig hun kous.
Ik ben de jongste, draag nagels.
Hun dubbele handen aan Jezus
de lans haar haar schoot
een stadswal als bloed en als rood.
Hij is ook jong en sterk behaard,
ik wil hem zien,
hoe diep zijn navel daalt
als ik van angst
de nagels sla.

5.
Jezus kruisiging en dood

Van bloeden en angst
is de jongen al mager
een open breuk als ik sla.
De aders aan zijn dunne lende
zijn bevende letters
als hij verscheurend
de hoogte ingaat.
De lucht wordt oneffen
de ruimte te klein,
de andere beul werd betaald
voor het zeggen van psalmen.

6.
Jezus lichaam op den schoot zijner Moeder

Ik kwam van de Baudelohoeve
en het lange wandelpad
met een boterbloem in mijn oog,
een groene vlieg op een groen blad.
In de weg zat een kapel
met een gordel van glas,
een jongen op de schoot zijner moeder
een boterbloem in haar oog,
een groene vlieg op een groen blad.
Ze had een goddelijk rouge
wat bloed op haar wang.
Een kapel is een donker kleed
vol bloemen
met een gordel van glas
voor een goddelijke jongen
die dood moest,
en een moeder van nog geen vijftig
die van verdriet
toen ziek was.

7.
Jezus begrafenis

Vermoeiende Jezus
vermoeiend lichaam
dat ik van kruis tot graf
met ingekorte adem draag,
op beide voeten weeg.
Vermoeiende Jezus
die ik laat glijden
gezicht aan mijn wang
hoe lang nog is pasen
hoe ver nog het graf
hoe lang nog, mijn vriend,
ben ik een heiden?