Poëziekrant. Jaargang 3(1979)– [tijdschrift] Poëziekrant– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [Frank de Crits] de winter heeft de herfst ingehaald de herfst ligt reeds half in de greep van de vroege winter over bladeren zeg ik: ze zijn ziek en vallen niet meer op de regen is er alleen nog om banaal nat te worden de dagen sterven af en de nachten hebben het goed lang te zijn over de mist denk ik: hij zit vol list en onheil hij loopt radeloos verloren met rijm rijmt niet meer straks is hij toch wintermoe in december heeft de weemoed er een handje van weg je niet alleen te laten de eenzaamheid zit je zo op de voet dat jer koud van wordt in januari schrijf ik dan: de winter heeft de herfst ingehaald FRANK DE CRITS invitation à la danse we werden uitgenodigd met een onooglijk briefje om niets te beleven p.s. en n.b. hadden beloofd er ook te zijn vergezeld van z.o.z. die lachte altijd zo hartelijk als ze ergens binnentrad groette het gezelschap ging in het middelpunt van de belang- stelling zitten en zweeg dan gelukkig op de uitnodiging stond: breng een paar spitsvondigheden mee en twee vergeetmijnietjes en ja een tiental oudgediende halffrankjes want er zou gekaart worden maar alles liep in het honderd uit de hand we waren er amper om niets te missen er werd langs de neus weg gepraat en bastaardwoorden waren niet uit de lucht sommige bleken onuitgenodigd ze stalen dan ook de show en hadden balboekjes bij maakten hoogst interessante courbettes gebakjes en vrouwen versierden ze onder het nietsontziende oog van de kaarters wat moeten die schoppenzotten hier wat doet dat klavertjevier op tafel wat bezielde p.s. toch als ze z.o.z. ten dans vroeg en er het park mee inliep... FRANK DE CRITS ballade van de thuisdrinker ik heb al veel mensen gezien heb er ook al met een paar gesproken of ze naar me luisterden is een andere vraag ik heb ook een paar meisjes gekend ben er zelfs mee naar bed geweest of ze het goed vonden dat weet ik niet meer ik ben een thuisdrinker het is allemaal begonnen met ginder-ale toen ben ik naar de stella overgestapt nu zit ik aan de witte wijn het drankje voor de dorst van de dronkaards beweer ik ik heb ook een paar gedichten geschreven heb ze al een paar keer voorgelezen of de mensen daar van wakker lagen betwijfel ik ik ben eens met een meisje opgetrokken dat me om de haverklap in de steek liet bij het ontbijt weende ik als ze boterhammen at ik ben een thuisdrinker de witte wijn is niet meer in de lege fles encore un cadavre denk ik dan en ik sjouw de lijkjes in een mand naar beneden gelukkig omdat ik straks nieuw bloed naar boven kan brengen ik heb al heel wat dingen beleefd heb er zelfs een paar herinneringen aan overgehouden of ze belangrijk zijn is totaal onbelangrijk ik heb met geluk niets te maken een fraktie van een sekonde duurde het en het kon me toen gestolen worden ik ben een thuisdrinker vind het fijn mezelf in te schenken zonder dienst en met weinig omhaal ik moet drinken om in slaap te geraken een slaapmutsje langs hier een slaapmutsje langs daar daar kan ik dan lekker van dromen FRANK DE CRITS Vorige Volgende