Poëziekrant. Jaargang 3

De vervoering

Ik ben nog samen
met de cirkels van de dingen
als een raaklijn,
even maar
en mathematisch zeker bijna
projectie van je,
abstracte ik van mij.
afstraling op ons tweede leven,
dat klaarligt
en waarin wij heel geel zijn,
in elkaar vibrerende metalen,
resonanties oproepen,
een nieuwe Styx creëren
tegen de winden op
en verder drijven
van ons eerste zijn af
in het totale oppervlak
van ons tweede
en
dan oneindige bestaan

ROBERT DE LAERE