Der IX quaesten
(1528)–Anoniem IX quaesten, Der–
Auteursrechtvrij
[Folio C4r]
| |
smaet, ghepijnicht, ende ter doot ghebracht heeft.  Dese Pylatus was een bastaert, ende een ouerwonnen hoerenkint. want het geuiel op eenen tijt dat de coninc. Atus reedt iagen in een bosschaye daer hi een herte volchde so lange dat hi sijn volc verloos. ende hi quam soe diep int bosch so dat hi hem alleen vant, en de sonne ginck onder, ende de nacht quam an. ende hi quam ten laetsten wt dat bosch daer hy inden weghe een huys vant des hi blijde was. Ende daer woende een molenaer den hi om herberge badt, daer hi wel ontfangen was ende die molenaer dede hem goet chiere na sinen schamelen staet. Als si nv al gheeten ende ghedroncken hadden, so soude elck te ruste gaen. Ende die molenaer had een schoon suuerlijke dochter de den coninc. Atus te bedde wijsde. ende si leyde hem in die camer slapen | |
[Folio C4v]
| |
Als die dochter nv alleen in die camer metten coninc was so weert die coninc ontsteken met haerder liefden ende hi sprack met haer so lange, ende so minnelijc dat si hem consenteerde tot sijnder begheerten, ende si quam bi hem slapen, ende hi dede met haer sinen wille soe dat si van hem op den seluen nacht ontfangen heeft een kint Ende daer na quam die coninc dicwil iagen in dat verseyde bosch, ende hi verloes hem dicwil van sijn volck, ende hi quam spreken met des molennaers dochter. Als nv den tijt der natueren volbracht was so baerde des moelenars dochtere dye Pijla was ghenoemt eenen soen, dien si dede noemen na haerder beyder naem na den coninc ende na haer wert gheheten Pylatus, Ende dese molennaer hielt op dezen sone seer lieflijc, ende eerlijc tot dat hi drie iaren oudt was, ende doe senden si hem bi den coninc int hof, die daer gestelt wert bides conincs echte sone dien hi hadde bi sinder coninginnen die ooc soe oudt was als Pylatus. ende si wiessen te samen op ende spelden te samen |
|