Een schone ende ghenoechelijcke historie van Ioncker Ian

Dat v. Capittel Hoe de Keyser met alle zijn Heeren open Hoff hielt ende een Ruese quam te Houe ende eyschte camp te vechten tegen yemant van des Keysers Heeren twelck niemant en dorste.

NA dat Ioncker Ian vanden Keyser gescheyden was, so is hy gegaen daer hy Gloriande vant dien hy claechde met bedructer herten alle zijn ongeval, ende seyde: O schoone Gloriande mijn wtvercoren Bloeme tot deser vren heb ic anders niet geweten dan ghy mijn suster en waert, daerom hebbe ick goede noyale liefde toe gedragen, ende doen sal zo lange als ic leve maer nu is my verweeten dat ic een vondelinck ben twelc Gouweron ghedaen heeft, daeromme zoo moet ic dolen zo lange ic sal weten wie mijn vader is. Gloriande dit hoorende zeyde, mijn beminde vrient ghy en sult van hier niet scheyden, want ghy van mijn Vader ende alle den Hove seer lief ghetal sijt, hoe wel dat Gouweron met zijn Maghen dat benijden want ouermits dat hy is de machtichste van den lande naest mijnen vader, zo meent hy zo veel te doen aen mijn Vader dat hy my meent noch tot eenen Wijue te hebben, daeromme arbeyt hy nacht ende dach, want hy zeer inde gratie van mijnen Vader is ende ick ghelove dat hy daer door niet lijden en mach dat mijn vader u in zo grooter eeren hout maer hy en sal den dach nimmermeer leuen dat ic hem trouwen sal, oft dat ick liefde tot hem draghen sal daerom mijn wtvercooren vrient stelt u te vreden, ghy en weet niet wat avontueren u Godt noch verleenen sal, ic wist wel dat ghy mijn Broeder niet en waert, maer de Keyser mijns Vader hadt geboden opt lijf te verbueren dat niemant anders segghen en zoude, daeromme bidde ic u dat ghy by mijn vader noch blijuen wilt ter liefde van my, ick hoope dat het u niet schaden en sal. Als Ioncker Ian dit hoorde zo sprack hy ende zeyde: Eerwaerdighe Vrouwe ghy en dorst my niet bidden maer ghebien want om uwent wille zoude ic doen al dat moghelijck ware, waer van Gloriande hem zeer heeft ghedanckt hier ende zo zijn zy van malcander gescheyden vreese hebbende voor nijders tonghen hier na ist gebuert dat die Keyser wilde open Hoff houden, ende hadde by hem ontboden alle de Heeren van zijnen lande, t'welck gheschiede int che-

[fol. B1v]

noechlickste vanden Somer, ende dit plach hy jaerlijckx te doen tot een memorie dat hy op dien dach Keyser ghecroont wert tot dier Feesten waren gecomen om tHof te vermeerderen, ten eersten de Paus van Roomen, de Patriarck van Constantinopelen, xxi. Bisschoppen vijf Coningen, xiij. Hertogen, xxiiij. Grauen, noch waren daer oock wel xvc. Baenre Heeren ende Ridders. De Keyser hadde oock by hem ontboden alle de edele vrouwen ionck frouwen van zijnen Lande, alzoo dat tusschen elck Coninck Hertoge, Graue ofte Ridder was gheordineert ter tafelen een Vrouwe ofte ionckfrouwe die blijschap diemen daer bedreeff en soudemen met gheen Pennen connen beschrijven. Ioncker Ian diende ter tafelen voor den Keyser met twee Hertoghen, voort wert daer van menighe Ridder ter tafelen gedient voor vrouwen ende ioncfrouwen, doen de maeltijdt ghedaen was, ende Ioncker Ian den Keyser het hantwater begeerde te gheuen, sprack den Keyser: Mijn Vriendt het is noch tijt ghenoech, ick moet heden noch nieumare weten eer die Tafelen worden opghedaen. Doen sprack Ioncker Ian ghoede nieumare waer ons ghoet maer ick duchte nieumaren te hooren die ons sullen comen te groten leede, als hy deese tale hadde ghesproken quam hem een coude aen ouer alle zijn leden, zeer groot alzoo dat hy werdt seer bevende, daer nae ginck hy in zijn Camer ende viel op zijn Bedde met bedructer herten alle zijn ongeluc ouerpeynsende, daer door wert hy zoo wee te moede dat hy zoo bedwelmt was, dat hy van hem seluen niet en wiste. Doen de Keyser noch ouer Tafel was geseten so quam daer de veruaerlijckste nieumare te Hove voor den Keyser ende zijn Heeren, hoe dat de Sarazijnen waren ghecomen int Lant wel drie hondert duysent sterc, ende wouden dat Lant bestrijden, van welcke nieumare dat geheele Hoff verstoort was somen wel dencken mach, daer quam oock te Houe die meeste Ruese die op Aertrijck oyt lijf gewan, hy was zijnre voeten wel achtien lanck, die Huyt was hem gestelt oftse van Yser ware, daer en was helm noch schilt zo dicke hy en doorsloechse met eenen slage, sijn hayr hinck hem totten wangen, eenen langhen swarten hals, die ooren breet als een wanne, hy riep met afgrijselicker stemmen poortier laet in, de poorte ontdoet, de poortier ter poorten comende ende den grooten Ruese siende was seer verschrickt ende seyde, ick en mach u niet inlaten, want den Keyser met alle zijn Heeren zijn ouer tafel geseten: Ic moet nochtans daer binnen zijn sprack die Ruese, niet door beede maer door bedwanck, want Machumet sal noch tot Romen worden gheweldich Heere, mettien nam hy zijnen voet, ende stiet met cracht op die Poorte dat zy in stucken spranck, den poortier nam hy metten hayer, thooft hy hem vanden buycke sloech, doen nam hy thooft in zijn hant ende droecht inde sale voor den Keyser, daer hijt neder leyde, alle die in de Sale saten waeren veruaert door tgesichte van den grooten Ruese. Nu moechdy hooren wat de Ruese zeyde: Ouerluydt, neemt hier Keyser van Roomen ende wil u dienen van dese Vinisoene ick wil u doen lijden dat Mahon beter is dan uwen Godt want ick wil Mahon tot Roomen maecken gheweldich Heere mijn Heer is gheheeten Fuersijn, hy is gheweldich Heer van Barbarien, hy heeft by hem den Soudaen van Persen ende van Babilonien zy zijn hier int lant ghecomen om te niet te doen der Kerstenen wet en te vermeerderen de Wet van Mahon: Daeromme zijt ghy wel bedocht zo suldy der kerstenen Wet laten varen, ende houden u aen de Wedt van Machumet ende geven onsen Soudaen iaerlickx tribuyt, oft en wildijs

[fol. B2r]

niet doen so sullen wy u gantsche landt destrueren, want de Soudaen is nu int lant wel met drie hondert duysent Man, wy en sullen niemandt sparen, mer stichten ouer al roof ende brandt, Heer Keyser ghy moet kiesen daer en is geen verdingen an. De Keyser antwoorde nae desen, ghy sult weeten dat Godt almachtich de Werelt gheschapen heeft ende ghemaeckt ende al dat daerin groeiende is, Christus die daer maeckt van water Wijn, oock Hemel ende Aerde, die moet ons bevrijen uyt alder noot. De Ruese dit horende sprac met verstoorden sinnen, ick wilt houden staende dat Mahon beeter is dan uwen Godt, die hem kativelijck aent cruyse liet slaen, isser yemant diet verantwoorden wil ick sal hem doen lijden lijf om lijf, als die Keyser dit hoorde sprack hy, hoort ghy Heeren ende hooge Baeroenen die vol vromicheden altijts zijt gheweest, isser yemandt die den camp derf vechten ick sal hem geuen mijn schoon dochter tot eenen wijve, daer toe half mijn rijcke, ende nae mijn doot sal hy besitten die Croone. die Paus zeyde daer toe ic sal hem geuen quijt scheldinghe van allen zonden maer niemant en wasser zoo stout die den Campe dorst aenveerden, oft den grooten Ruese bevechten, zy sweghen alte gader stille en hadden t'Hooft nederwaerts geslegt, ende waren alte gader seer bedruckt. Doen sprac de Ruese by mijner Wet hier is niemant zoo goet ofte zo crachtich, die hem derf verweeren teghen my met schilde oft met speere. Doen begonst de Paus een costelick relaes te doen seggende ghy vrome Ridders, wilt Gods lachter wreken, de Heere heeft zijn armen wijt ontdaen, om u allen in zijn gratie te ontfanghen, daeromme stelt u betrouwen inden Heere, hy en sal u in geenderley manieren verlaten, aenvaert vrielijcken den camp inden naem ons heeren Jesu Christi, en wilt doch niet ghedogen dat dese vermalelijde hondt aldus onse wet blamerende is, wreect dat lijden ons Salichmakers, ick verseeckere u de victorie in uwen Handen want is Godt met ons niemant en mach ons crincken, de heere sal u campioen u beschermer ende voor vechter zijn maer wat men zeyde twas al verloren arbeyt want daer en was niemant zoo stout van hen allen die den camp dorsten aenvaerden. Des Keysers dochter de schone Gloriande dit ziende, ginck wt ter salen, ende ginck nae der cameren daer Ioncker Ian inne was.