Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens
(1591)–anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekensNae die wyse: Menschen eerbaer.
OMdat men siet,
Int houwelijck misbruyck gheschieden
Van vele niet
Onderhouden, na Schrifts bedieden,
Daerom wil ick u lieden,
Een aenwysinghe doen bequaem,
Hoe men behoort // met goet accoort,
Altijdt te leven in dien staet eersaem.
In den begin, +
Schiep Godt den Mensch Adam divyne
Sach voor goet in, +
De Mensche niet alleen te syne,
Hy schiep ten sulcken fyne, +
Adam een Wijf tot hulpe goet,
So is eerbaer, t'houwelijck daer,
Begonnen in 't lustich Paradijs soet.
T' listich Serpent +
Nydich, heeft Eva daer ghebeten,
Tot quaet ghewent,
Van den verboden Boom te eten,
D' welck zy deden, te weten
Eva, en gaf Adam oock terstont
T' eten daer van // waer door zy dan,
Quaemen in een eeuwich last swaer verbondt. +
Tot Eva was +
Van Godt geseydt, zy soude baren,
In lydens pas,
Haer kinderen met groot bezwaren,
Noch seyde Godt dat haren
Wille soud' onderworpen sijn
Haren Man al // ende hy sal,
Oock u Heere wesen, op elck termijn.
Met arbeydt groot, +
| |
[p. 24] | |
Sprack Godt Adam sult ghy labeuren,
Winnen u broodt,
In t' sweet uws aenschijns wel besueren,
Met commer, en ghedueren
Tot dat ghy weder wort subijt
In aerden stof // daer ghy sijt of,
+So moeten wy de schult draghen altijt.
Draghen die schult
Moeten altijts Mannen en Wyven
Ghy Mannen sult
Moeten u huys met goet bedryven
Voren staen en gheryven,
In tijdelijck besorghen wel,
Van u handtwerck // met groot opmerck,
+Als een goet huyshouder, na Godts bevel.
Een Wijf die moet
+Ghehoorsaem, onderdanich wesen,
+Haren Man vroet,
In alle dinghen, so wy lesen,
+Hy is haer Hooft ghepresen,
Ghelijck Christus is t' Hooft certeyn,
Van zijn bruyt coen // t' lustich Syoen
+T' welck hy uyt liefden door zijn bloet maeckt reyn.
+Ghelijck Christus
Zijn Bruyt in liefden quam versinnen,
So moet aldus
Een Man zijn Wijf altijt beminnen,
Als zijns selfs herte binnen,
+Want zy twee sijn een lichaems vleesch,
+Dus hoort wel toe // dat ghy weet hoe
Men leven moet, na Schriftueren heesch:
Schriftuere leert,
+Ghelijck die Bruyt Christi ghegheven,
Ghehoorsaem eert
Haer Bruydegom hooghe verheven,
So moet oock in dit leven,
Een wijf tot onderdanicheyt,
Sijn haren Man, daer in zy can,
In alle dinghen goetwillich bereyt.
| |
[p. 25] | |
Mannen verdraeght +
U Wijf als t' swackste vat beseven,
Dat u mishaeght,
Dat straft oock vriendelijck ghedreven,
Met wetenschap aencleven,
Woont by haer niet bitter fel,
Als een Leeuw quaet // wreet obstinaet, +
Maer met verstant regeert u ghesin snel. +
Snel wel regiert +
U kinderen quaet boos van zeden, +
Tot deughden stiert, +
Haer van joncx in ghehoorsaemhede, +
Ghy Vrouwen doet oock mede,
Hier in u beste met bescheyt,
Als een ghenaemt // Christen betaemt,
Haer tot een voorbeelt, een goet leven leydt.
Leydet oprecht
een leven goet vol deuchts vercieren, +
Eenvuldich slecht
Niet uytwendich in pronck hantieren, +
Maer een gheest van manieren,
Sacht en stil, is hooghe gheacht,
Met schaemte vloot // eerbaer minjoot,
Weest so verciert, ghy vrouwen wijs bedacht.
Ghy vrouwen oudt, +
Leert die jonghe na Schrifts verclaren,
Beschaemt, niet stout,
Zedich sijn, cuysch haer huys bewaren,
Ghehoorsaem Godts Dienaren,
Haer kinders beminnen ghelijck,
Sonder versmaen, doen onderdaen,
Van joncx geschickt sijn tot het eeuwich rijck. +
Wel hem die heeft,
Een deuchdich Wijf, niet om volprysen +
Want zy begheeft +
Haer tot arbeydt, nae Schrifts bewysen,
En ghelijck in 't oprysen,
De sonne verciert de Werelt wijt,
So is ydoon // een deuchdich schoon
| |
[p. 26] | |
Wijf, een cieragie in haer huys verblijt.
Een Wijf playsant,
+Deuchdich verciert die vreest den Heere,
Is triumphant,
Boven peerlen verheven seere,
So moetmen haer in eere
+Houden // en beminnen sulck deel,
Als een lief dinck // en goet geschinck,
Van Gode ghegheven een edel juweel.
Hier mede sijt
Bevolen eeuwich Godt Almachtich,
+Om met jolijt
Te leven na zijn woort warachtich,
Elck in zynen roep eendrachtich,
+Dus moeten wy in swackheyt cranck,
Hulpe van Godt // hebben in 't slot,
Voor een oorlof, wilt dit nemen in danck.
In danck ontfaen
Wilt dit Liedt, cort simpel vertellen,
Wel gade slaen
Ws selfs, ghy dochters en ghesellen,
Die haer tot houwen stellen,
+Begheeft u vyerich in 't ghebedt,
Vraecht Godt om raet // eer ghy dien staet
Aenveert, bedinckt daer in des Heeren wet.
Anno 1581. |
|