Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens
(1591)–anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekensNa de wyse: Gheeft my te drincken na mynen dorst, etc.
+O Eeuwich Godt van machte groot
+Ghy sijt een Coninck wijs van rade
Ghy condt verlossen uyt den noot,
+Onmetelijck is u ghenade,
U goetheyt duert vroech ende spade,
+Zy reyckt tot aen des Hemels eyndt,
+Wilt doch Syon bevryen voor schade,
Dat zy mach blyven ongescheynt.
+Door uwen Gheest wilt doch bystaen
U alderliefste Bruyt vercoren,
Want zy is met lyden bevaen,
+Ghelijck een Roos onder den doren,
Want Satan coemt met grooten toren,
+Uwe vriendinne hy benijt,
O Heere wilt haer claghen hooren,
Helpt haer verwinnen in den strijdt.
Strijdt vroom mijn alderliefste Bruyt,
| |
[p. 105] | |
Grijpt moet en wilt u niet vertzaghen,
Ghy moet (t' is waer) ter poorten uyt,
Om mijn versmaetheyt te helpen draghen +
Wilt cloeckelijck u leven waghen,
Vreest niet de menschen die t' lichaem doon, +
Loopt eenen loop sonder vertraghen. +
Ghy sult ontfanghen des levens Croon. +
Des levens Croon, in s Hemels throon
Sal ick u schincken uyt liefden reyne, +
En dienen aen mijn Tafel schoon, +
Mijn goeden worden u ghemeene,
O Bruydt mijn jonst en is niet cleyne,
Die ick u draegh' in 't herte mijn,
Ghy sult drincken uyt slevens Fonteyne
En werdt bevrijdt van s doots ghepijn. +
U beloften Bruydegom soet,
Sijn my een trooost in druck en lyden,
Waerdoor ick my verblyden moet,
Bereyt sijnde met u te stryden,
Maer t' vleesch is cranck tot allen tyden, +
Den gheest ghewillich om voort te gaen,
Weest my Heere ter rechter zyden,
Dat my leven noch doot mach schaen.
T' leven in desen quaden tijt
Is vol verdriet, zwack ende teere,
Hierom, O Heere ghebenedijt,
Sterckt ons in u oprechte leere,
Och en verlatet nemmermeere,
U Duyveken reyn ghemaniert,
Gheeft dat haer stem u altijdt eere, +
Ende noch dach noch nacht en viert. +
O Syon teer vreest niet een hayr,
Merckt wel op die tyden voorleden, +
Waren zy oyt verlaten zwaer
Die betrouden, en hielden mijn reden?
Met die heb ick altijt ghestreden,
En als mijn oogh-appel bewaert,
Den duyvel wil ick onder u treden,
En niet laten wesen bezwaert.
| |
[p. 106] | |
+Mijn trouwe groot, o Bruydt eersaem,
+Sal ick u houden sonder mincken,
+Voor Godt belyden uwen naem,
Dat eeuwich Rijck sal ick u schincken,
+En als de Sterren (wilt dit bedincken)
Blincken aen s' Hemels firmament.
+Hoochweerdich Bruydegom expeert,
Voor u moet buyghen hier beneven,
+Alle knyen, in uwen name weert,
+In u alleen vinden wy t' leven,
d' Enghelen staen voor u met beven,
+Ghy sijt reyn, heylich, onbevleckt,
+Maer wy hebben veel quaets bedreven
En sijn bevonden onperfeckt.
Thien duysent pondt is onse schult,
+Wy en hebben niet om te betalen,
O Heere hebt doch met ons ghedult,
Met u ghenade wilt ons doorstralen,
+Daerom met Esther wy neder dalen,
Voor uwe groote Majesteyt,
+Neemt wech, O Heere sonder falen
Ons zonden, door u ghenadicheyt.
Ist dat ghy my van herten vreest,
En liefhebt uyt al u vermoghen,
+Ick sal u sonden minst en meest
Wech nemen, ende doen verdrooghen,
En u aensien met ghenadighe ooghen,
+Al sijn u zonden bloet root onreyn,
Wt liefden wil ick u verhooghen,
Dat zy werden sneeu wit certeyn.
Syon aenschout de ghenade bloot,
Die ick u doe, mijn Vriendinne,
+Om u verlossen vander doot,
Was ick ghedoot t' uwen ghewinne,
Want ick was cranck uyt reynder minne
Uwe liefde heeft my deurstraelt,
Dat ghy u sijt mijn Coninginne,
| |
[p. 107] | |
Daerom heb ick u schult betaelt.
Lof, eer, en danck moet u gheschien,
Prijs-weerdich Coninck vol ghenaden,
Dat ghy my uyt s' Duyvels bespien,
Hebt bevrijdt, van sonden ontladen,
Der Hellen poorten moghen niet schaden
Duyvel noch doot noch t' helsche tempeest +
Zy sijn verwonnen door uwe daden,
Dus com ick tot u vreuchden-feest. +
Ter eeren van u Maiesteyt, +
Wil ick vertellen uwe deuchden, +
Want door uwe ghenadicheyt,
Sijn wy vervolt met grooter vreuchden,
O bloeyende Roede vol jeughden, +
Vruchtbarich vol barmherticheyt,
Die Heylighen in u verheuchden,
Als zy dijn lof hebben verbreyt.
So ghy altijt na t' goede staet,
Verciert met deuchden t' myner eeren,
So sal ick u Bruyt delicaet
Vercieren met blinckende cleeren,
Dan sult ghy eeuwich domineeren,
En triumpheren, op mynen stoel, +
Maer u vyanden sal ick verneren, +
En werpen in den vyerighen poel.
Dan sult ghy staen met groote vreucht
Vrymoedich jeghen u vyanden, +
De welcke dan om haer ondeucht,
Werden ghestraft met grooter schanden
Suchtende, wringhende haer handen, +
Knerssen der tanden, met grooter noot, +
Want zy sullen dan eeuwich branden,
Haer quale werdt die tweede doot. +
O Godt u Bruyt altijdt bewaert, +
Datz' onbezwaert, blijft in u zede,
Neemt op u hoopken goet regaert,
Croontse met u ghenadichede,
Schenckt haer dat erfdeel in u stede,
Die vol is van goeden playsant, +
| |
[p. 108] | |
Gheeft haer den rechten leyder mede,
Na het heerlijck beloofde Landt.
O Prince Godt ons Hooftman vroom
Wilt u Ghemeente nu op bouwen,
Waeckt altijdts voor u eyghendom,
Wilt haer met uwen Gheest bedouwen,
Dat zy u love in't benouwen,
Want ghy alleen lof weerdich sijt,
Looft Godt al die op hem betrouwen,
Verbreyt zijn eere t' aller tijt.
|
|