De spieghel der menscheliker behoudenesse

(1949)–Anoniem Spieghel der menscheliker behoudenisse– rechtenstatus


XIX
[Folio 48d]
Int capitel dat hier voorgaet Ende nu laetst voorscreven staet, Hebbic vertelt, also ict las Int latijn, hoe cristus was Zinen vianden ghegheven Ende ooc, alst es bescreven, Hoe hi dan van judas den quaden Was ghecust ende verraden. Int capitel hier voor oghen, Wilt god, zo meenic te toghen, Hoe cristus vanden fellen honden Zine oghen waren verbonden. Als der fellen jueden scaren Daer aldus vergadert waren Ende zij gode hadden ghevaen, Doe namen zine harde zaen Ende bonden met sterken banden Zine ghebenedide handen. Sinte pieter was daer mede Ende trac een zweert, dats waerhede, Ende trart mede int gheloop Ende smeet eenen uten hoop Enen slach, die also wouch, Dat hi hem een oor of slouch. Ende jhesus toghede, dats waerhede, Up den knecht ontfarmichede Ende heift des knechts oor ghetast Ende weder an gheset vast. ... ...
[Folio 50a]
Al die propheten, die waren te voren, Eer god op eerden was gheboren. Die jueden pijnden met ghenende, Dat zij den ghonen zouden blenden Met enen cleede, dat zij bonden Voor zijn oghen. die te meneghen stonden Die jueden hadde verlicht zere Menich waerven wileneere In vreimder wonderliker maniere Bi ere columme vul van viere. Zijne scamen hem noch en gruwen Zine helighe ansicht te bespuwen, Ende elc metten speecsel zijn Verdecte dat glorieus anschijn Van hem, die wileneer hem zomen Heift ghedect te haerre vromen, Een deel van der jueden volke, Wonderlike met ere wolke. Dese jueden, verstaet den sijn, Die aldus ons heren anschijn Hebben besmet ende bespoghen, Dat hi minlike wilde doghen Ende hem ne wilde wreken niet, Es ons wileneer wel bediet Bi enen afgod harde wel Dien de kindren van israhel Teenen stonden maken deden Ende als gode wouden anebeden.
[Folio 50b]
Als die kindren van israhel wouden Dien afgod maken ./ omdat zi zouden Anebeden, verstaet tbediet. Aaron, die dit doe an ziet, Ende een ander, die was gheheeten Hur ./ als mi scrifture doet weten, Ne wilden niet ghedoghen dat Ende wederstoedent hemlieden plat. Die ander begonden hem vergramen, Up hurre zi ghelopen quamen Ende namen hur met groter onwerden Ende wierpene neder ter erden Ende bespuwedene in waerre woort Ende hebbene met speecsele versmoort. Dese kindren van israhel, Daer ic of zeide, verstaet mi wel, Waren gram ende ongemoet Op hur, dat hi weder stoet Hare afgoderye, alsoot sceen; Der phariseeusen menich een Vergraemde, dat hare quaethede God begreep. dats waerhede. Dese iueden, die onsen here Aldus bespotten zo over zere, Bespuwen ende sloughen mede, Also ic hier te voren zeide, Zijn wel bediet, als ic vernam, Bi enen zuene die hiet cham. Noee was die vader zijn, Ons bediet dus dat latijn.
[Folio 50c]
Also ict in de bible over las Dat noee eens dronken was Van dat hi an den wijngaert At / daer hi of dronken waert Ende wart zijn zins gherooft. Hi leide neder doe zijn hooft Ende sliep, als sulke lieden pleghen. Ende als hi neder es gheleghen, Zo lach hi bloot, dats waerhede, Al met ziere manlichede. Zijn voorzeide zuene cham Met zinen broeders daer toe quam, Ende als hi dat heift verzien, Zo spotte hi daer mettien. Entie ander kindre algader Deckeden daer haren vader. Dese cham, die zine here, Zinen vader zoude eeren zere, Die dede hem onwerdichede Ende bespottene, als ic zeide. Entie iueden, die met rechte Zoude gode eeren / als zine knechte, Die hebben, lasen, haren god Bespuwen / ghesleghen ende bespod. Ende al was noe van zinen zone Zere bespot, als ic tone, Ende onscamelijc bespot, Vele oneerliker zo was god Bespot ende vuliker twaren Vanden iueden ende haren scaren, Want dese noe, daer hi lach, Was bespot, daert niement zach; Maer gods bespotten over waer Was hem ghedaen al openbaer In dat huus van cayphas Daer de menichte daer mede was. Noe / , verstaet ooc tbediet, Ne wiste vanden spottene niet, Want hi sliep ende ooc daer bi Zo ne wiste twint daer of hi; Ende ihesus, onse lieve here god, Was vanden iueden zere bespod Wakende, als men merken mach, Die aldinc hoorde / wist ende zach.
[Folio 50d]
Dese noe was mer van eenen Kinde bespot, verstaet mijn meenen, Want die andre beede gader Decten de leden van haren vader; Ende god, verstaet mijn bedieden, Was bespot van vele lieden, Niet van enen iuede alleene Maer van haren rade ghemeene, Ende daer ne was niemen zonder waen Die eens hadde gheseit: laet staen. Die .ij. kindren hadden up noe dere, Maer onsen ghebenediden here Ne stont niet een iuede omtrent Die hem was compacient. Dese iueden nu voorseit, Die gode daden al dat leit, Waren wilen in vreimden doene Biden vianden van sampsoene, De welke philistinen waren, Ghefigureert na mijn verclaren. Van sampsoene wi lesende vinden, Dat hi hem zomtijt liet binden Al willens van zinen vianden Beede voeten ende handen, Ende met ziere groter cracht vertuut, Als hi wilde, brac hi wel huut. Ten laetsten dor eens wijfs minne Gaf hi hare voorwaer te kinnen: Scoere men hem of van zinen hare, Dat al zine cracht verloren ware.
[Folio 51a]
Dit wijf dede met nauwen keren Sampson doe zijn haer of sceren Tere tijt daer hi lach ende sliep. Ende om zine vianden zi doe liep, Die daer quamen te dien stonden, Diene vinghen ende bonden, Ende deden hem groot ghepijn Ende staken hem ute die oghen zijn. Als hi dus ghevanghen was, Dedemenne comen int palas, Daer die philistinen zaten, In solace dronken ende aten. Die materie wil mi orconde, Dat zij daer ten selven stonden Alle doe vergadert waren, Die hem hadden gheweest contrare Ende hem brochten int vernoyen. Nu was zijn hare beghonnen groeyen. Ende zij deden sampsoene halen, Dat hi voor hem in der zalen Zoude lopen al omtrent Als een mensche die es blent, Daer hi hem hurte of zere dede Ende daer hadsij haer feeste mede. Sampsoen die bad onsen here Stillekine met herten zere, Dat hi over die valsche zake Hem wilde verleenen ene wrake. Ende god heift zine bede ghehoort. Sampsoen die nam rechte voort Twee pylaren ./ daer die zale Up ghefundeert was altemale. Die pylaren trac hi te zamen, Die maetselryen ghevallen quamen Vander zalen zwaer ende groot. Daer bleven zij altemale doot, Hi selve ende zine vianden mede Ende twijf ooc, dat es waerhede, Wies minne hem daertoe hadde brocht, Zinen vianden hadzoene vercocht. Sampsoen om zine grote staerchede Beteikent gode. dat es waerhede, Want willens hi hem binden liet, Also hier voren es bediet,
[Folio 51b]
Daer na wrac hi hem vreeselike Van zinen vianden zekerlike; Dus liet hem cristus zonder waen Willens vanden iueden vaen Ende woude, also wij lesen, Vanden iueden bespot wesen. Maer daer na, alst onsen here Ghelieven zal ./ zal hi hem zere Wreken ende vreselike Met zinen vonnesse zekerlike Up al die ghone, also wij lesen, Die zine viande hebben ghewesen, Als hi in zine maiesteit Ende in zine moghentheit Zal verdoemen zonder hende Zine viande te haerre scende. Wat groter wraken hi dan zal Doen up zine vianden al, Ne mach men scriven no ghespellen, Noch gheen tonghe ne macht vertellen. Dan zouden zij liever hebben te zine In die ewelike grote pine, Dan an te ziene dat anschijn Van gode die zo gram zal zijn. Want also ghenoeghelike Ende daertoe ooc zo lievelike Als gods anschijn werd te ziene Den goeden, die de duecht verdienen, Also vreeselike zalt ooc wesen Den verdoemden; zo wi lesen, Den berghen zullen zij bidden alle, Dat zij up hem willen vallen Ende deckense wel ghedichte Van ons heren grammen ansichte. Dan zal hi zecghen alte handen Aldus tote zinen vianden: "Gaet ghi lieden vermaledijt Int vier, dat bernt talre tijt." Den ghebenediden zal hi loon Gheven in zijns vaders throon. O zoete jhesus, lieve vrient, Ghef ons, dattu van ons ghedient Also moets wesen. als waerbi Dat ten utersten daghe wij Moeten metten lieden vercoren Dinen ghebenediden roup dan horen. Amen

Vorige Volgende

XIX