Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xvij. Capittel.

Godt bevestigt Aarons beroepinge door het miraculeus bloeyen sijnes stafs alleen, vers 1, etc. Die ter gedachtenisse wort wech geleyt, 10. 't volck wort hier door seer verschrickt, ende soeckt troost by Mose, 12.

1

DOe sprack de HEERE tot Mose, seggende:

2

Spreeckt tot de kinderen Israëls, ende ¹ neemt van hen, voor elck vaderlick huys eenen staf, van alle hare ² Oversten, nae het huys harer vaderen, twaelf staven: eens yegelicken naem sult ghy schrijven op sijnen staf:

1 Hebr. neemt van by hen staf, staf, nae een huys des vaders, etc.

2 Siet bov. cap. 2.

3

Doch Aarons naem sult ghy schrijven op den staf van Levi: want een staf salder zijn voor het ³ hooft des huyses harer vaderen:

3 D. voor elck hooft, voor elcken Vorst, ofte, Oversten des vaderlicken huyses. De sin is, of ick wel de stamme Levi onderscheyden, ofte gedeylt hebbe in tween, te weten, de Priesterlicke linie van Aaron, ende de Leviten; so sullen sy nochtans in desen t'samen gereeckent worden onder een hooft, naemlick Aaron.

4

Ende ghy sultse wech leggen in de Tente der t' samen-komste: voor de ⁴ getuychenisse, ^a daer henen ick ⁵ met u lieden t' samen komen sal.

4 D. voor de Arke des verbonts, daer in de tafelen des verbonts lagen, zijnde eene getuygenisse van Godes wille.

a Exod. 25.22.

5 Ofte, met, tot, ofte, by u lieden vergadert sal worden, ofte, t'samen komen sal, om u te spreken van alles, dat ghy den kinderen Israëls sult hebben aen te dienen: waer van de Tente der t' samenkomste voorneemlick den naem heeft. siet Exo. 25.22.

5

Ende 't sal geschieden; dat de staf des mans, welcken ick sal ⁶ verkoren hebben, sal ⁷ bloeyen: ende ick sal stillen de murmureringen der kinderen Israëls ⁸ tegens my, dewelcke sy tegens ⁹ u lieden murmureren.

6 Tot het Priester-ampt.

7 Ofte, uytspruyten, uytbotten, uytschieten. ende soo vers 8.

8 Hebr. van over, ofte tegens my, ofte, van my stillen, ofte, doen ophouden. dat is, afwenden ende stillen: gelijck sulcke woorden in de Hebreeusche tale meer zijn, waer onder twee woorden moeten worden verstaen. Siet Genes. 12. op vers 15. De sin is, ick sal maken, dat sy afhouden, van tegen my, ende met eenen tegens u, te murmureren: want sy tegens u murmurerende, in der daet tegen my murmureren. Siet onder vers 10.

9 Mose ende Aaron.

6

Mose dan sprack tot de kinderen Israëls, ende alle hare Oversten gaven aen hem ¹⁰ eenen staf, voor elcken Overste eenen staf, nae het huys harer vaderen, twaelf staven: Aarons staf was oock ¹¹ onder hare staven.

10 Hebr. voor eenen Overste, ofte, Vorst, eenen staf, voor eenen Overste eenen.

11 Hebr. in 't midden van hare staven.

7

Ende Mose leyde dese staven wech, voor het ¹² aengesichte des HEEREN, inde Tente der getuychenisse.

12 Siet bov. op vers 4.

8

Het geschiedde nu des anderen daegs, dat Mose inde Tente der getuychenisse inginck; ende siet, Aarons staf, voor den huyse Levi, bloeyde: want hy brachte bloeysel voort, ende bloessemde bloessem, ende ¹³ droech amandelen.

13 And. rijpte amandelen: dat is, droech amandelen, die aen 't rijpen waren, oft, allencxkens meer ende meer rijpende.

9

Doe bracht Mose alle dese staven ¹⁴ uyt van voor het aengesichte des HEEREN tot alle de kinderen Israëls: ende sy sagen 't, ende namen, elck sijnen staf.

14 D. uyt het alderheyligste, daerse voor de Arke gelegen hadden.

10

Doe seyde de HEERE tot Mose: ^b Brengt den staf Aarons weder voor de getuychenisse, in bewaringe, tot een teecken voor de ¹⁵ wederspannige kinderen: alsoo sult ghy een ¹⁶ eynde maken van hare murmureringen tegen my, dat sy niet en sterven.

b Hebr. 9.4.

15 Hebr. kinderen der wederspannicheyt.

16 Hebr. hare murmureringen eyndigen, van my, ofte van tegens, over my. dat is, eyndigen, ende van my afwenden, doen ophouden, maken datse niet meer tegens my murmureren. Siet bov. op vers 5.

11

Ende Mose dede 't: gelijck als de HEERE hem geboden hadde, alsoo deed' hy.

12

Doe spraken de kinderen Israëls tot Mose, seggende: Siet, wy ¹⁷ geven den geest, wy vergaen, wy alle vergaen.

17 Ofte: wy beswijcken, ziel-togen, ziel-braken: ende soo in 't volgende vers Aldus spreken sy uyt grooten schrick ende verbaestheyt, sorgende dat het hen allen gaen mochte, als het rot van Korah: daer de HEERE hen ter contrarie met dit middel voor 't verderf waerschouwde, toonende sijne barmherticheyt, ende sijne lanckmoedicheyt. Siet versen 5, ende 10.

13

Al die ¹⁸ eenichsins naedert, tot den Tabernakel des HEEREN, sal sterven: ¹⁹ sullen wy dan den geest gevende verdaen worden?

18 Hebr. die naedert, die naedert.

19 And. sullen wy dan gantschlick, geheelick, t' eenemael, ofte alle te samen ondergaen? ofte, hebben sy ge-eyndicht met ondergaen? dat is, salder dan geen eynde zijn met ondergaen?