Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm xxvij.

David verhaelt, dat Godt sijnen eenigen troost ende toeverlaet zy in alle perijkelen: ende hoe hertelick verlangen hy hebbe om in Godts huys altoos te zijn, daerom hy oock geduerichlick bidde: sich ondertusschen in sijne om-swervingen ophoudende ende sterckende door geloove, ende geduldich wachten op de vervullinge van Godts beloften, waer toe hy oock andere vermaent.

1

[EEn Psalm] Davids. ^a De HEERE is mijn ¹ licht, ende mijn heyl, ^b voor wien soud’ ick vreesen? De HEERE is mijns ² levens kracht, voor wien soud’ ick vervaert zijn?

a Iesa. 10.17. ende 16.19, 20. Mich. 7.8. Luc. 1.79 Iohan. 1.4. ende 8.12. Apoc. 21.23.

1 Dat is, d’autheur mijns voorspoets, mijnes troosts, mijner vreuchde, ende mijner behoudenisse. Siet van sulcke beteeckeninge des woorts licht, Iob 18. op versen 5, 6. gelijck ter contrarie allerley tegenspoet door duysternisse wort beteeckent. Siet Gen. 15. op vers 12.

b Psal. 118.6.

2 Die my door sijne Godtlicke kracht ofte sterckte in ’t leven hout ende bewaert. Vergel. bov. Psal. 21.5. ende Deut. 30.20.

2

Als de boose mijne tegenpartijen ende mijne vyanden ³ tegen my, tot my ⁴ naederden, om mijn ⁵ vleesch te eten, stieten sy selfs aen, ende vielen.

3 Dit byvoechsel tegen my, dient, om de uyterste vyantlickheyt sijner vyanden uyt te drucken: gelijck het ter contrarie eenen anderen nadruck heeft, daer David seyt 2.Sam. 22.2. Godt is my, ofte, voor my, mijn bevrijder.

4 Om my te bestrijden.

5 Als wreede wilde beesten my te verscheuren ende verslinden. Vergel. Deut. 31. op vers 17.

3

Of my schoon een leger belegerde, mijn herte en soude niet vreesen; of schoon een oorloch tegen my opstonde, so vertrouw’ ick ⁶ hier op.

6 Op ’t gene hy vers 1. geseyt heeft.

4

⁷ Een dinck heb ick van den HEERE begeert, dat sal ick ⁸ soecken: Dat ick alle de dagen mijns levens mochte woonen in het Huys des HEEREN, om de ⁹ lieflickheyt des HEEREN te aenschouwen, ende te ¹⁰ ondersoecken in sijnen ¹¹ Tempel.

7 Ofte, eene [begeerte] heb ick begeert, vergel. Iudic. 8.24. 1.Sam. 2.20. insonderheyt 1.Reg. 2.20. David schijnt dit gedicht te hebben in sijn ballingschap, wanneer hy wel in vele swaricheden stack, maer van geene soo gedruckt ende gequelt wert, als dat hy den reynen Godts-dienst, ende Godtlicke waerteeckenen der Salichmakende genade met Godts volck niet en mochte gebruycken: daerom hy oock dit voornemelick ende gestadichlick in sijne gebeden te dier tijt Godt heeft voorgehouden.

8 D. sonder ophouden daerom bidden, ende daer nae trachten.

9 Den lieflicken Godts-dienst, waer door de Messias met alle sijne weldaden wort afgebeelt, ende Godt dagelicx gelooft ende gepresen.

10 Des Heeren heylige genaden wercken ende wille uyt sijn woort. Vergel. 1.Pet. 1.10, 11, 12.

11 Ofte, palleys: verstaet den Tabernakel, ofte Tente der t’samenkomste. De Tempel, eygentlick alsoo genoemt, is eerst naderhant van Salomo gebout, hoewel David dien voor hadde te bouwen, eer hy Godts wille door Nathan verstont.

[fol. 256v]

5

Want hy versteeckt my in sijne ¹² hutte ten dage des ¹³ quaets, hy verbergt my in ’t verborgen sijner ¹⁴ tente; hy verhoogt my op eenen ¹⁵ rotzsteen.

12 Als een herder sijn schaep, soo plach de Heere my te bergen.

13 D. in tijt van ongeval ende beroerte.

14 Gelijck men ter tijt van noot yemant bergt in verborgene plaetsen der Tente: vergel. Psal. 31.21.

15 Daer ick heylich ende bewaert zy. siet 2.Sam. 22. op vers 3.

6

Oock nu sal mijn hooft verhoogt worden boven mijne vyanden die rontom my zijn, ende ick sal in sijne tente offerhanden des ¹⁶ geklancks offeren; ick sal singen, ja psalm-singen den HEERE.

16 T.w. die brant-offeren ende danck-offeren, by de welcke met de twee silvere Trompetten geblasen wierde, nae de wet. Num. 10.10.

7

Hoort, HEERE, mijne ¹⁷ stemme, [als] ick roepe; ende weest my genadich, ende ¹⁸ antwoordt my.

17 And. [als] ick roep met mijne stemme, etc.

18 Dat is, bewijst de verhooringe met dadelicke hulpe.

8

Mijn herte seyt ¹⁹ tot u; [Ghy segt], ²⁰ Soeckt mijn aengesichte: Ick soeck u aengesicht, ô HEERE.

19 Ofte, van u, uwenthalven, u aengaende, seyt mijn herte, etc. als of hy seyde: ick hoor u in mijn herte tot ons spreken, ofte, mijn herte houdt my voor, dese uwe woorden: Soeckt mijn aengesichte: Siet nu, Heere, ick soecke het, doende dat ghy ons gebiedt, so en verbercht dan u aengesichte doch niet, etc. als volcht.

20 Siet Psal. 24.6. ende d’aenteeck.

9

Verbergt u aengesichte niet voor my, en keert uwen knecht niet af in toorne; ghy zijt mijne hulpe ²¹ geweest, en begeeft my niet, ende verlaet my niet, ô Godt mijns heyls.

21 T.w. altoos, te vooren. Vergel. bov. Psal. 10.14.

10

Want mijn ²² vader ende mijne moeder hebben my verlaten: maer de HEERE sal my ²³ aennemen.

22 Hy wil seggen, dat hy eensaem, ende als een wees-kint, (gelijck hy elders dickwijls spreeckt) ontbloot zy van de hulpe der gener die hem de naeste, ende wel meest daertoe verplicht waren, maer hem niet konden, wilden oft dorsten helpen. Vergel. Psal. 69.9. And. ofschoon mijn vader ende mijne moeder my verlieten, so sal doch, etc. van sijne ouders ende broeders leestmen wel, 1.Sam. 22.1, 3. datse tot hem zijn gekomen in de speloncke Adullam: maer dat sy hem souden hebben verlaten, en wort nergens in de Schrift vermelt: ten ware datmen’t alsoo verstont, datse hem geene hulpe hadden konnen doen, maer hy veel meer voor haer moeste sorgen, datse in eene versekerde plaetse mochten gebracht worden, als 1.Sam. 22. verhaelt wort: ofte datse te deser tijt mochten verstorven zijn.

23 Hebr. versamelen. siet boven Psal. 26. op vers 9.

11

HEERE, ^c leert my uwen wech, ende leydt my ²⁴ in’t rechte pat, om mijner verspieders wille.

c Psal. 25.4. ende 86.11. ende 119.

24 Hebr. in een padt der richticheyt, ofte, effenheyt. Vergel. Psal. 26.12. op datse my niet betrappen, die op my loeren, om in mijnen wandel yets te vinden, daerom sy my souden mogen lasteren, ofte oock om my ergens bloot te vinden, ende met behendicheyt te achterhalen, ende te overvallen.

12

Geeft my niet over in de ²⁵ begeerte mijner tegenpartijders: want valsche getuygen ²⁶ zijn tegen my opgestaen, mitsgaders die wrevel ²⁷ uytblaest.

25 Hebr. ziele, welck woort somtijts genomen wort voor wille, begeerte, lust, voornemen. Siet Genes. 23. op vers 8. item Psal. 41.3. ende 78.18. Eccles. 6.7, 9. Ierem. 15.1. Ezech. 16.27.

26 Waer van Doëg een was. 1.Sam. 22.9, 10. Siet oock Psal. 35.11.

27 Verstaet eenen yederen van hen, ofte, een die de principaelste is. uytblaest, dat is, die niet en snorckt als van enckel gewelt. Vergelijckt dese maniere van spreken met Actor. 9.1. ende Psal. 10.5.

13

²⁸ So ick niet en hadde gelooft, dat ick het ²⁹ goede des HEEREN soude ³⁰ sien in’t ³¹ lant der levendigen; [ick ware vergaen.]

28 Dit is een onvolmaeckte ende afgebrokene reden des Propheten, voortkomende uyt overdenckinge van alle de schrickelicke perijckelen ende swaricheden, die hem waren overgekomen, zijnde soodanich, dat hy menichmael hadde moeten beswijcken, indien hem sijn geloove op Godts beloften niet en hadde ondersteunt, ja soo gesterckt, dat hy noch andere kost leeren, de goede uytkomste met onverdrietlick gedult ende vertrouwen te verwachten, als hy in’t volgende, hier, ende Psal. 31.24. doet.

29 D. verlossinge, mitsgaders ’t beloofde Coninckrijck, met Godes segen.

30 D. met vreuchde genieten: als bov. Psal. 4.9.

31 D. hier op aerden dat noch beleven ende genieten. alsoo wort door het lant der levendigen, elders oock verstaen dit tegenwoordich wesen ende leven op aerden. siet Iob 28. op vers 13. Psal. 52.7. ende 116.9. Ier. 11.19.

14

^d Wacht op den HEERE, zijt sterck, ende ³² hy sal u herte verstercken; ja wacht op den HEERE:

d Iesa. 25.9. ende 33.2. Habac. 2.3.

32 Om dat ghy hier toe veel te swack zijt, ende sulcks by u selven dickwijls gevoelt, so hebt goeden moet, de Heere sal u met krachten versien, dat ghy sijner met gedult ende bestandicheyt sult verwachten. And. u herte verstercke sich.