Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Lxxij.

David korts voor sijnen doot, bidt voor Salomo, ende voorseyt eenen seer gesegenden ende geluckigen staet sijns Coninckrijcks, als zijnde een voorbeelt des Coninckrijcks Christi, over welckes eeuwicheyt, uytbreydinge, heerlicheyt, ende genaden-rijcken staet hy sich ten uytersten door geloove verheugt, besluytende met eene hertelicke dancksegginge.

1

¹ VOor Salomo. O Godt, geeft den ² Coninck uwe ³ rechten; ende uwe gerechticheyt den sone des ⁴ Conincx.

1 Als sijn vader David hem tot Coninck in sijne plaetse gestelt hadde. Siet 1.Reg. 1.32, etc. doch onder Salomo is mede begrepen de Messias, als de Coninck des vredes. Hebr. 7.2.

2 Salomo.

3 D. eene rechtveerdige regeringe, nae ’t voor-schrift uwer wetten.

4 D. mijnen sone: want dat David den autheur deses Psalms is, blijckt uyt het laetste versken: doch onder Salomons voorbeelt propheteert David mede seer heerlick van den Hemelschen Coninck Christo, ende sijn Coninckrijck.

2

So sal hy u volck richten met gerechticheyt; ende ⁵ uwe elendige met recht.

5 D. de vroome, die t’onrecht verdruckt worden, ende u lief zijn: alsoo Psa. 74.19. Vergel. Psal. 69.24, 34.

3

⁶ De ⁷ bergen sullen den volcke vrede dragen; oock de heuvelen, ⁸ met gerechticheyt.

6 Ofte, laet de bergen, etc. by forme van prophetisch wenschen ende bidden: ende soo in’t volgende.

7 Alle plaetsen des lants, hooge ende leege, sullen overvloeyen van vrede ende gerechticheyt, gelijck een aerdrijck, dat vruchten draegt in overvloet. Vergelijckt 2.Reg. 4.25. Psal. 85. versen 11, 12. item 1.Chron. 22.9. ende Hebr. 7.2.

8 Ofte, door, vermits de gerechticheyt, die de Coninck Salomo oeffenen, ende de Messias aenbrengen sal.

4

Hy sal de elendige des volcks ⁹ richten, hy sal de kinderen des nootdurftigen verlossen; ende den ¹⁰ verdrucker verbrijselen.

9 D. van overlast bevrijden.

10 Die met list ofte gewelt andere verdruckt.

5

Sy sullen u vreesen, ^{a 11} soo lange de Sonne ende Mane sullen zijn, van geslachte tot geslachte.

a Psal. 89.37, 38.

11 D. soo lange als de werelt sal staen, sult ghy, ô Godt, uwe kercke onder de regeringe des Messie op aerden hebben, die u sal eeren ende dienen. Hebr. met, by, ofte, voor de Sonne, ende voor’t aenschijn der Mane, geslacht der geslachten. Vergel. Gen. 8. op vers 22. Iob 26. op vers 10. Psal. 89.37, 38. ende onder vers 7, 17.

6

Hy sal nederdalen als een ^{b 12} regen op het ¹³ na-gras; als de droppelen die de aerde ¹⁴ bevochtigen.

b 2.Sam. 23.4.

12 Vergel. 2.Sam. 23. op vers 4. Deut. 32.2. Iob 29.23. Hos. 6.3.

13 Afgemaeyt gras, et-groen, Hebr. eygentl. afgeschoren.

14 Hebr. Bevochtinge. maer het Hebr. woort (dat hier alleen gevonden wort) heeft de beteeckeninge van eene sulcke bevochtinge, die door verspreydinge ofte, sprenginge der droppelen geschiet, so dat het lant den regen bequamelick kan indrincken, ende sijn kleyn uytspruytsel daer van verquickt worden ende opschieten. Vergel. Psal. 65.10, 11.

7

¹⁵ In sijne dagen sal de rechtveerdige ¹⁶ bloeyen, ende de veelheyt van vrede; ¹⁷ tot dat de Mane niet meer en zy.

15 D. in den tijt sijner regeringe, onder sijn Rijck.

16 Ofte, groenen, groeyen.

17 Siet op vers 5.

8

Ende hy sal heerschen van de ¹⁸ zee tot aen de zee; ende van de ¹⁹ Riviere tot aen de eynden der aerde.

18 D. van d’eene zee tot d’andere zee.

19 Euphrates, welcke lantpale Israel belooft was, ende Salomo gehadt heeft: maer Christus tot aen de eynden der werelt. siet Genes. 15.18. 1.Reg. 4.21, 24. Matth. 28.18, 19. Apoc. 11.15.

9

²⁰ D’ingesetene van dorre plaetsen sullen voor sijn aengesichte knielen: ende sijne vyanden sullen het ²¹ stof lecken.

20 Hebr. dorricheden. Dat is, barbarisch volck, dat woeste, dorre, onbekende plaetsen bewoont, voor Salomo: item, wilde, woeste, ongeloovige heydenen, voor Christo. Vergel. Iesa. 40.3, 4. ende 42.11, 12, etc.

21 Vergel. Mich. 7.17. ende Iesa. 49.23.

10

De Coningen van ²² Tharsis ende de ²³ eylanden sullen geschencken aenbrengen: de Coningen van ²⁴ Scheba ende Seba sullen vereeringen toevoeren.

22 Die aende oceaensche zee woonen. siet 1.Reg. 10. op vers 22.

23 De Hebreen verstaen hier, ende in vele andere plaetsen, by de eylanden, de volcken die in ofte aen de middellantsche zee ende daer over gelegen zijn, al en zijnse juyst niet rontom in’t water gelegen. Siet Genes. 10. op vers 5. item, Iesa. 20.6. ende 23.2, 6. Ierem. 25.22. met d’aenteeck. etc.

24 Siet Genes. 10. op vers 7.

11

Ia ²⁵ alle Coningen sullen sich voor hem nederbuygen: alle heydenen sullen hem dienen.

25 Dit siet alleenlick op den Messiam.

12

^c Want hy sal den nootdurftigen redden, die daer ²⁶ roept: mitsgaders den elendigen, ende die geenen helper en heeft.

c Iob 29.12.

26 Over sijne elende, ende om hulpe. Vergel. Iob 29.12.

13

Hy sal den armen ende nootdurftigen ²⁷ verschoonen: ende de zielen der nootdurftigen ²⁸ verlossen.

27 Ofte, genadichlick sparen.

28 Ofte, behouden.

[fol. 269r]

14

Hy sal hare zielen van ²⁹ list ende gewelt bevrijden; ende haer ³⁰ bloet sal dierbaer zijn in sijne oogen.

29 D. van de gene diese met list ende gewelt verdrucken.

30 Dat de godtloose soeckt te vergieten, acht hy so weerdich, dat hy de uytstortinge niet lichtelick sal toelaten, ofte hy sal’t swaerlick wreken. Vergel. Psal. 116.15.

15

Ende hy sal ³¹ leven; ende men sal hem geven van ’t gout van Scheba; ende men sal geduerichlick voor ³² hem bidden: den gantschen dach salmen hem ³³ segenen.

31 D. een lanck leven hebben, gelijckmen den Coningen pleecht toe te wenschen. 2.Sam. 16.16. 1.Reg. 1. versen 31, 39. Vergel. 1.Reg. 11.42. ende Christum aengaende, Ies. 53.10. Rom. 6.9. Hebr. 7.3. ende 13.8.

32 Niet alleen voor Salomo ende sijn rijck, maer wel bysonderlick voor den voortganck des geestelicken Coninckrijks Christi. Siet Psal. 118.24, 25, 26.

33 D. hoochlick loven ende roemen. And. aldus: ende hy (Christus) sal hem (den armen) geven van ’t gout van Scheba. ende hy (Christus) sal geduerichlick voor hem (den armen) bidden: den gantschen dach sal hy (Christus) hem (den armen) segenen.

16

Isser een ³⁴ hant vol koorn in’t lant op de ³⁵ hoochte der bergen; de vrucht daer van sal ³⁶ ruysschen als de Libanon: ende die van de ³⁷ stadt sullen bloeyen als het kruyt der aerde.

34 Ofte, een kleyn deel, het minste, ofte, een weynich koorns. te weten, gezaeyt.

35 Hebr. hooft.

36 D. ’t sal soo overvloedich ende heerlick opkomen, dat het van wegen de menichte sal ruysschen, als het van den wint bewogen wort, gelijck de boomen op den Libanon. Vergel. wijders Hose. 14.8. met d’ aenteeck. ende Matth. 13.7, 23. Actor. 2.41. ende 4.4, etc. Ofte aldus: Hy sal zijn als [wanneer] een hant vol koorn, etc. verstaende dit van de kleyne beginselen sijns Coniuckrijcks op aerden.

37 D. de stadt-lieden, inwoonders van Ierusalem ende andere steden. Vergel. Iesa. 27.6.

17

Sijn Naem sal zijn tot in eeuwicheyt; ³⁸ soo lange alsser de Sonne is, sal sijn Naem ³⁹ van kint tot kint voortgeplant worden; ende sy ⁴⁰ sullen in hem gesegent worden: alle heydenen sullen hem welgelucksalich roemen.

38 Hebr. voor ’t aenschijn der Sonne. Siet op vers 5.

39 Hebr. eygentlick als of men seyde: sal gesoont, ofte, gekindt worden, dat is, van kint tot kint worden voortgebreyt, voortgeteelt.

40 Siet Gen. 22. op vers 18.

18

⁴¹ Gelooft zy de HEERE Godt, de Godt Israëls; die alleen wonderen doet.

41 Hebr. gesegent, ende soo in’t volgende vers.

19

Ende gelooft zy de Naem sijner ⁴² heerlickheyt tot in eeuwicheyt: ende de gantsche aerde worde met sijne heerlickheyt vervult: Amen, ja Amen.

42 D. sijn eerlicke ofte heerlicke Naem.

20

⁴³ De gebeden Davids, des soons Isai hebben een eynde.

43 De sin is niet, datter geen Psalmen Davids in dit boeck meer souden volgen, maer dat dit de laetste Psalm is, dien David in sijn leven gemaeckt, ende sijnen sone Salomo, ja der gantscher Kercke, als tot een Testament ofte kleynoot heeft nagelaten, besluytende met dese uytmende prophetie van sijnen geestelicken gebenedijden Coninck, den Messia, onsen Heere Iesu Christo. Sommige meenen dat met dit besluyt te kennen wort gegeven, dat alle de voorgaende Psalmen van David alleen gemaeckt zijn, daer in ’t volgende verscheydene gevonden worden, die van anderen zijn gemaeckt.