Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637) (2008)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het xl. Capittel.

Prophetye van de toekomste Christi, ende de Predicatie des H. Euangelii, vers 1. door Iohannem den dooper, ende de Apostelen, 3, etc. de kracht des goddelicken woorts, 4, etc. Wat de verkondigers des woorts prediken souden, 6, etc. Cracht ende wijsheyt des Heeren in de regeringe der werelt, 12. dien men niet afbeelden en kan noch en mach, 18. Dwaesheyt der Afgoden-dienaers, 19. nieticheyt aller Grooten deser werelt, 23. Bestraffinge der gener die klagen dat Godt haer niet en kan noch en wil beschermen, 26.

1

TRoostet, troostet mijn volck, sal 1 u lieder Godt 2 seggen.

2

3 Spreeckt 4 nae het herte 5 van Ierusalem, ende 6 roept haer toe, dat 7 haer strijt vervult is, dat hare 8 ongerechticheyt 9 versoent is, 10 dat sy van de hant des HEEREN 11 dobbel ontfangen heeft voor alle hare sonden.

3

12 a Een stemme 13 des roependen inde woestijne: 14 Bereydet den wech des HEEREN, maeckt recht 15 in de wildernisse eene 16 bane voor onsen Godt.

4

17 Alle dalen sullen verhoocht worden, ende 18 alle bergen ende heuvelen sullen vernedert worden: ende 19 wat crom is, dat sal recht, ende wat 20 hobbelachtich is, dat sal tot een 21 valeye gemaeckt worden.

5

Ende 22 b de Heerlickheyt des HEEREN 23 sal geopenbaert worden: ende alle 24 vleesch te gelijck sal 25 sien, 26 dat [het] de mont des HEEREN gesproken heeft.

6

27 Een stemme seyt: 28 Roept, ende 29 hy seyt, Wat sal ick roepen? 30 c Alle vleesch 31 is gras, ende 32 alle sijne goedertierenheyt als een bloeme des velts.

7

Het gras verdort, de bloeme valt af, als de Geest des HEEREN daer in blaest: voorwaer 33 het volck is gras.

8

Het gras verdort, de bloeme valt af: maer het d woort onses Godts 34 bestaet in der eeuwicheyt.

9

35 O Zion, 36 ghy vercondigster van 37 goede bootschap, klimt op eenen hoogen berch: ô 35 Ierusalem, ghy vercondigster van goede bootschap; heft uwe stemme op met macht, heftse op, en vreest niet, segt den Steden Iuda, Siet [hier] is 38 uwe Godt.

10

Siet 39 de Heere HEERE sal comen 40 tegen den stercken, ende sijn arm 41 heerschen: siet e 42 sijn loon is 43 by hem, ende 44 sijn arbeytsloon is voor sijn aengesichte.

11

Hy sal 45 f sijne cudde 46 weyden gelijck een herder: Hy sal 47 de lammerkens in sijne armen vergaderen, ende in sijnen schoot dragen: de 48 soogende sal hy g sachtkens leyden.

12

49 Wie heeft de wateren 50 met sijnen vuyst gemeten? ende van de hemelen met de spanne de mate genomen? ende heeft met 51 een dryelinck het stof der aerde begrepen? ende de bergen gewogen in een wage, ende de heuvelen in eene weeg-schale?

13

h Wie heeft 52 den Geest des HEEREN 53 bestiert, ende [wie] heeft hem [als] sijn raedtsman 54 onderwesen?

14

55 Met wien heeft hy raedt gehouden, 56 die hem verstant soude geven, ende hem soude leeren van het padt des rechts? ende hem wetenschap soude leeren, ende hem soude bekent maken den wech des 57 veelvoudigen verstants?

15

Siet de volckeren 58 zijn geacht 59 als een druppel van eenen eemer, ende als een stofken 60 van de weegschale: siet hy 61 werpt de eylanden henen als dun stof.

16

Ende 62 de Libanon 63 en is niet genoechsaem 64 om te branden: ende 65 sijn gedierte en is niet genoechsaem ten brandoffer.

17

Alle volckeren 66 zijn als niets voor hem: ende sy worden by hem geacht minder als i niet, ende 67 ydelheyt.

18

k By wien 68 dan sult ghy Godt vergelijcken? of wat gelijckenisse sult ghy hem toe passen?

19

69 De werck-meester giet 70 een beelt, ende 71 de goutsmit 72 overtreckt het met gout, ende 73 gietter silvere ketenen [toe].

20

Die verarmt is, 74 dat hy niet te offeren en heeft, die kiest een hout uyt, [dat] niet en verrotte: hy soeckt sich eenen wijsen werckmeester, om een beelt te bereyden, 75 [dat] niet en wanckele.

21

76 En weet ghylieden niet? hoort ghy niet? isset u 77 vanden aenbeginne niet bekent gemaeckt? en hebt ghy op de grontvesten der aerde niet gelett?

22

78 Hy ist die daer sitt boven den cloot der aerde, ende der selver inwoonders zijn 79 als sprinckhanen: hy ist die l de hemelen uytspant als eenen dunnen doeck, ende 80 breydtse uyt als een tente, om te bewoonen:

23

Die de m Vorsten te niete 81 maeckt: de Richters der aerde 82 maeckt hy als ydelheyt.

24

Ia 83 sy 84 en worden niet geplant, ja sy en worden niet gezaeyt, ja hare afgehouwene stamme en wortelt niet in der aerde: oock als hy op haer blasen sal, so sullense verdorren, ende een storm-wint salse 85 als een stoppel wechnemen.

25

By wien dan sult ghylieden my vergelijcken, dien ick gelijck zy? seyt 86 de Heylige.

26

Heft uwe oogen op om hooge, ende siet, wie 87 dese dingen geschapen heeft, die in getale 88 haer heyr 89 voort brengt: diese alle by name roept, van wegen de grootheyt [sijner] crachten, ende [om dat] hy sterck van vermogen is, daer en wortter 90 niet een gemist.

27

Waerom segt ghy [dan] 91 ô Iacob, ende spreeckt, ô Israël, 92 Mijn wech is voor den HEERE verborgen, ende 93 mijn recht gaet van mijnen Godt voorby?

28

En weet ghy 't niet? en hebt ghy niet gehoort, dat de eeuwige Godt, de HEERE, de schepper der eynden der aerde, 94 noch moede, noch mat en wort? daer en is n geen doorgrondinge van sijn verstant.

29

Hy geeft den moeden cracht, ende hy vermenichvuldicht de sterckte dien die geene crachten en heeft.

30

95 De jonge sullen moede ende mat worden, ende de jongelingen sullen gewisselick vallen.

31

Maer die den HEERE verwachten, sullen de cracht 96 vernieuwen, sy sullen opvaren met vleugelen, gelijck 97 de arenden: sy sullen loopen, ende niet moede worden, sy sullen wandelen, ende niet mat worden.


Vorige Volgende