Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

ebook (11.10 MB)

XML (24.25 MB)

tekstbestand






Editeurs

Hans Beelen

Nicoline van der Sijs



Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/theologie
bijbel / bijbeltekst(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het xxix. Capittel.

Iacob na by Haran zijnde, komt door eene wonderlicke schickinge Godes in kennisse met Rachel, Labans dochter, vers 1, etc. die het haren vader loopt seggen, 12. Laban loopt Iacob te gemoete, ende brenght hem in huys, hoort alles wat hem bejegent was, ende houdt hem by sich, 13. Sy verdragen t’samen, dat Iacob om Rachel seven jaren dienen sal, 15. maer, als hy Rachel meynt te trouwen, wort hem Lea, Rachels oudste suster, by geleyt, 21. bekomt nochtans oock Rachel, voor den dienst van noch seven andere jaren, 27. Rachel is lief, maer onvruchtbaer: Lea daer en tegen baert Ruben, Simeon, Levi, ende Iuda. 31.

1

DOe Ga naar margenoot1 hief Iacob sijne voeten op; ende gingh nae het landt Ga naar margenoot2 der kinderen van ’t Oosten.

2

Ende hy sagh toe, ende siet, daer was een put in’t veldt; ende siet, daer waren drie kudden schapen nevens dien neder liggende; want uyt dien selven put drenckten sy de kudden: ende daer was een groote steen op den mondt van dien put.

3

Ende derwaerts werden alle de kudden versamelt, ende sy wentelden den steen van den mondt des puts, ende drenckten de schapen: ende leyden den steen weder op den mondt van dien put, op sijne plaetse.

4

Doe seyde Iacob tot hen; Mijne Ga naar margenoot3 broeders, van waer zijt ghy? ende sy seyden; Wy zijn van Haran.

5

Ende hy seyde tot hen; Kent ghy Laban den Ga naar margenoot4 sone Nahors? ende sy seyden; Wy kennen [hem.]

6

Voorder seyde hy tot hen; Ga naar margenoot5 Is’t wel met hem? ende sy seyden; ’t Is wel, ende siet Rachel sijne dochter, die komt met de schapen.

7

Ende hy seyde; Siet, Ga naar margenoot6 het is noch hoogh dagh, ’t en is geen tijdt dat het vee versamelt worde, drenckt de schapen, ende gaet henen, weydt [se.]

8

Doe seyden sy; Ga naar margenoot7 Wy en konnen niet, tot dat alle de kudden t’samen sullen versamelt zijn, ende datmen den steen van den mont des puts afwentele; op dat wy de schapen drencken.

9

Als hy noch met hen sprack; soo quam Rachel met de schapen die haren vader toebehoorden; want Ga naar margenoot8 sy was eene herdersche.

10

Ende het geschiedde, als Iacob Rachel sagh, de dochter van Laban sijnes moeders broeder, ende de schapen van Laban sijnes moeders broeder; dat Iacob toe tradt, ende Ga naar margenoot9 wentelde den steen van den mondt des puts, ende drenckte de schapen van Laban sijnes moeders broeder.

11

Ende Iacob Ga naar margenoot10 kuste Rachel: ende hy hief sijne stemme op, ende Ga naar margenoot11 weende.

12

Ende Iacob gaf Rachel te kennen, dat hy hares vaders Ga naar margenoot12 broeder was, ende dat hy de sone van Rebecca was: doe liep sy henen, ende gaf ’t haren vader te kennen.

13

Ende het gheschiedde, Ga naar margenoot13 als Laban die tijdinge hoorde van Iacob, sijnes susters sone, soo liep hy hem te gemoete, ende omhelsde hem, ende kuste hem, ende bracht hem tot sijn huys: ende hy vertelde Laban Ga naar margenoot14 alle dese dingen.

14

Doe seyde hem Laban; Voorwaer ghy zijt Ga naar margenoot15 mijn gebeente, ende mijn vleesch: ende hy bleef by hem Ga naar margenoot16 eene volle maent.

15

Daer nae seyde Laban tot Iacob; Om dat ghy mijn broeder zijt, soudt ghy my deshalven om niet dienen? verklaert my, wat sal u loon zijn?

16

Ende Laban hadde twee dochters; de name der Ga naar margenoot17 grootste was, Lea; ende de name der Ga naar margenoot18 kleynste was, Rachel.

17

Doch Lea hadde Ga naar margenoot19 teedere ooghen: maer Rachel was schoon van gedaente, ende schoon van aengesicht. [kolom]

18

Ende Iacob hadde Rachel lief: ende hy seyde; Ga naar margenoota Ick sal u Ga naar margenoot20 seven jaren dienen, om Rachel uwe kleynste dochter.

19

Doe seyde Laban; Ga naar margenoot21 Het is beter dat ickse u geve, dan dat ickse eenen anderen manne geve: blijft by my.

20

Alsoo diende Iacob om Rachel seven jaren: ende die waren in sijne oogen Ga naar margenoot22 als eenige dagen, om dat hyse lief hadde.

21

Doe seyde Iacob tot Laban; Geeft Ga naar margenoot23 mijne huysvrouwe, want Ga naar margenoot24 mijne dagen zijn vervult, Ga naar margenoot25 dat ick tot haer in gae.

22

Soo versamelde Laban Ga naar margenoot26 alle de mannen dier plaetse, ende maeckte eene maeltijdt.

23

Ende het geschiedde des avondts, dat hy sijne dochter Lea nam, Ga naar margenoot27 ende brachtse tot hem: ende hy gingh tot haer in.

24

Ende Laban gaf haer Zilpa sijne dienstmaeght, aen Lea sijne dochter Ga naar margenoot28 [tot] eene dienstmaeght.

25

Ende het geschiedde des morgens, ende siet, het was Lea: daerom seyde hy tot Laban; Wat is dit [dat] ghy my gedaen hebt? heb’ ick niet by u gedient om Rachel? waerom hebt ghy my dan bedrogen?

26

Ende Laban seyde; Ga naar margenoot29 Men doet alsoo niet te deser onser plaetse, datmen Ga naar margenoot30 de kleynste uyt geve voor de eerstgeborene.

27

Ga naar margenoot31 Vervult de weke van dese; Ga naar margenoot32 dan sullen wy u oock die geven, voor den dienst die ghy noch andere seven jaren by my dienen sult.

28

Ende Iacob dede alsoo; ende hy vervulde de weke van dese: doe Ga naar margenoot33 gaf hy hem Rachel sijne dochter, hem tot eene vrouwe.

29

Ende Laban gaf sijne dochter Rachel sijne dienstmaeght Bilha; haer tot eene dienstmaeght.

30

Ende Ga naar margenoot34 hy gingh oock in tot Rachel; ende hadde oock Rachel liever dan Lea: ende hy diende by hem noch andere seven jaren.

31

Doe nu de HEERE sagh dat Lea Ga naar margenoot35 gehaet was, Ga naar margenoot36 opende hy hare baermoeder: maer Rachel was onvruchtbaer.

32

Ende Lea werdt bevrucht, ende baerde eenen sone, ende sy noemde sijnen name, Ga naar margenoot37 Ruben: want sy seyde, Om dat de HEERE mijne verdruckinghe heeft aengesien, daerom sal mijn man my nu Ga naar margenoot38 lief hebben.

33

Ende sy werdt weder bevrucht, ende baerde eenen sone, ende seyde; Dewijle de HEERE ghehoort heeft, dat ick gehaet was, soo heeft hy my oock desen gegeven: ende sy noemde sijnen name, Ga naar margenoot39 Simeon.

34

Ende sy werdt noch bevrucht, ende baerde eenen sone, ende seyde; Nu sal hem ditmael mijn man by my voegen, dewijle ick hem drie sonen gebaert hebbe: daerom noemde Ga naar margenoot40 hy sijnen name, Ga naar margenoot41 Levi.

35

Ende sy werdt weder bevrucht, ende baerde eenen sone, ende seyde; Dit mael sal ick den HEERE Ga naar margenoot42 loven: daerom noemde sy sijnen name, Ga naar margenoot43 Iuda: ende sy Ga naar margenoot44 hieldt op van baren.

[Folio 15r\Jacobs vrouwen. Jacob. Laban.]
[fol. 15r\Jacobs vrouwen. Jacob. Laban.]

margenoot1
Door dese maniere van spreken wordt te kennen gegeven, dat Iacob door de voorgaende Goddelicke aensprake getroost ende versterckt zijnde, met lust ende vreughde sijnes weegs reysde.
margenoot2
D. des volcks dat tegen het oosten van Canaan woonachtigh is. Alsoo Iud. 6.33. 1.Reg. c. 4. vers 30. Iob 1. vers 3. Ier. 49.28.
margenoot3
Vergelijckt bov. cap. 19. de aentekeninge op het vers 7.
margenoot4
D. soons sone.
margenoot5
Hebr. is hem vrede? of, heeft hy vrede? also ond. 43.27. 2.Sam. 18. vers 32. 2.Reg. 4.26. etc. siet van het woordt vrede, onder 37. op het vers 14.
margenoot6
Hebr. het is noch groot dagh.
margenoot7
Hebr. Wy en sullen niet konnen, Te weten, om de swaerheyt des steens, die wy met ons weynighe niet en konnen af nemen, ende om de gewoonte die wy hebben nae malkanderen te wachten.
margenoot8
Siet dergelijcke exempelen Exod. 2. vers 16. Cant. cap. 1. versen 7, 8.
margenoot9
D. hy hielp de herders den steen afwentelen in Rachels plaetse. Want alleen en konde hy het niet doen. Siet vers 8.
margenoot10
Nae het ghebruyck van die landen, by maniere van groetenisse; soo in het aenkomen, als hier vers 13. ende onder 33.4. Exod. cap. 4. vers 27. ende cap. 18. vers 7. als in’t scheyden, Ruth. 1. vers 14. 1.Sam. 20. vers 41. 1.Reg. 19.20.
margenoot11
T.w. van blijtschap, om dat hy daer sijne nichte soo bequamelick ende tijdelick ontmoette. Van dergelijck weenen siet oock onder cap. 33. op vers 4.
margenoot12
Siet boven 13. vers 8.
margenoot13
Hebr. als Laban de hooringe Iacobs hoorde.
margenoot14
T.w. de oorsake van sijne reyse, ende wat hem op den wegh bejegent was, ’t welck alles Laban diende te weten, om voor te komen alle quaet vermoeden van soo eene schielicke ende slechte aenkomste, in vergelijckinghe van Eliëzers aenkomste, bov. cap. 24.
margenoot15
D. mijn verwant, mijn maeghschap. Siet gelijcke maniere van spreken bov. 2.23. ende Iud. c. 9. vers 2. ende 2.Sam. 19.12, 13. ende 1.Chron. 11.1. als oock in het geestelicke, Eph. 5.30.
margenoot16
Hebr. een maent der dagen, dat is, een volle maendt, of, soo veel dagen alsser in een maendt gaen. alsoo is een jaer der dagen, ond. 41.1. te seggen, een geheel jaer.
margenoot17
D. der oudtste.
margenoot18
D. der jonghste.
margenoot19
D. swacke ende gebreckelicke.
margenoota
Hos. 12.13.
margenoot20
Iacob biedt eenen langhen tijdt te dienen; soo wel om dat de gierigheydt van sijnen oom hem niet onbekendt en was; als om dat hy Rachel seer beminnende, begeerde aldus met eenen den bruydtschat te betalen, die de bruydegommen in dien tijt geven moesten: gelijck blijckt uyt Exo. cap. 22. vers 17. ende 1.Sam. 18.25.
margenoot21
Eene twijfelachtige ende listige antwoorde, ghelijck de uytkomste wel gheleert heeft.
margenoot22
Hebr. eene dagen. Siet dese maniere van spreken oock bov. cap. 27. vers 44. de sin deser woorden is; dat Iacob dese tijdt seer kort viel.
margenoot23
D. mijne ondertrowde vrouwe, uyt kracht van het verdragh des houwelicks. Siet dergelicke maniere van spreken Matth. 1. versen 18, 19. ende Luc. cap. 2. vers 5.
margenoot24
T.w. de besprokene jaren van mijnen dienst.
margenoot25
Siet bov. 6. op het 4. vers ende 16.2.
margenoot26
Dat is, seer vele, te weten, alle sijne vrienden ende goede bekende, na-gheburen, ende de aensienelickste der stadt, volgens de gewoonte; siet Iud. 14.10, 11. Ioan. 2.1, 2, etc. ende dese noodde hy in des te meerderen getale, op dat Iacob te min soude derven veranderen den snooden vondt dien hy bedacht hadde, om hem te bedriegen.
margenoot27
Het schijnt uyt dese plaetse dat het in die tijden ghebruyckelick was, datmen de bruydt tot den bruydegom in de slaepkamer bracht, bedeckt zijnde met eenen doeck ofte sluijer, om harer beschaemtheyts wille: maer onder desen schijn is Iacob bedrogen.
margenoot28
Dit woordeken wordt hier in ghevoeght uyt het volgende 29 {29.} vers. ’t was in die tijden een gebruyck dat de ouders hare dochteren ten houwelicke uytghevende, eene dienstmaeght ofte andere vrouw-persoone mede gaven. Siet bov. cap. 24. vers 59.
margenoot29
Indien dit soo was, soo behoorde Laban dit Iacob te voren geseydt, ende hem soo leelick niet bedrogen ofte uytgestreken te hebben.
margenoot30
Hebr. de kleyne, D. de jonghste.
margenoot31
D. houdt dese seven dagen van het begonnen bruylofts-feest met Lea uyt. Siet dergelijcke exempel van sevendagighe bruyloft Iudic 14.12, 15, 17. sommighe nemen dese weke voor een jaerweke.
margenoot32
T.w. nae het eynde deser weke, gelijck volght vers 28.
margenoot33
Hoewel het schijnt dat dese vryheyt van twee susteren aen eenen man uyt te geven door menschelicke wetten noch niet verboden en was: nochtans streedt sy tegen de nature, ende de wet daer na door Mosen gegeven, Levit. 18.18.
margenoot34
Iacob laet sich overreden twee vrouwen seffens te nemen, het welcke wel was na het gebruyck van dien tijdt, maer niet nae de instellinge Godes, bov. 2.24. Mal. 2.15. Siet oock de aenteeckeninge op cap. 4. vers 19.
margenoot35
D. dat sy haren man soo lief ende aengenaem niet en was als Rachel, siet bov. vers 20. Het woort haten wort somtijts gebruyckt voor minder lief hebben. siet Deut. 21.15. Matth. 6.24. ende Luc. 14.26.
margenoot36
D. hy maecktese vruchtbaer. siet bov. 20. op het vers 18.
margenoot37
D. Siet eenen sone, of, een soon des aensiens, als of sy seyde: Siet hoe my nu Godt eenen sone gegeven heeft in mijne verdruckinge, want haren man haer soo lief niet en hadde als hare suster.
margenoot38
D. liever als te voren.
margenoot39
Hebr. Schimon. Dese name komt van een woort, het welck beteeckent hooren, ofte, verhooren. Want Godt haer gebedt ende suchten verhoorde.
margenoot40
T.w. Iacob.
margenoot41
D. toegevoeght, ofte, byvoeginge, ofte, mijne byvoeginge. De oorsake deses naems staet in den text.
margenoot42
Hier van komt de name Iehudah, Dat is, lof, dancksegginge, belijdinge, bekentenisse.
margenoot43
Hebr. Iehudah.
margenoot44
Hebr. sy stondt van baren, alsoo ond. 30.9.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken