| |
| |
| |
Godt beveelt Mose, Aaron, Nadab, ende Abihu, tot hem op den bergh te komen, vers 1, etc. ’t volck belooft de wetten des Heeren te gehoorsamen, 3. Mose bouwt eenen altaer, ende twaelf pilaren, 4. hy besprenght den altaer met het bloet der offerhanden, 6. Mose ende de Ouderlingen des volcks sien den Heere, 9. Godt belooft Mose de twee steenen tafelen der Wet te geven, 12. Aaron ende Hur wort midlerwijle de sorge over het volck bevolen, 14. Godt verschijnt op den bergh Sinai, als een verteerende vyer, 16. Mose blijft veertigh dagen ende veertigh nachten op den bergh, 18.
| |
1
DAer na seyde 1 Hy tot Mose, 2 Klimt op 3 tot den HEERE, ghy ende Aaron, 4 Nadab ende 4 Abihu, ende seventigh van de Oudtste Israëls, ende buyght u neder van verre.
| |
2
Ende dat Mose alleen sich nadere tot den HEERE, maer dat sy niet en naderen: ende het volck en klimme oock niet op met 5 hem.
| |
3
Als Mose 6 quam ende verhaelde den volcke alle de woorden des HEEREN, ende alle de rechten: a doe antwoordde al dat volck met eene stemme, ende sy seyden, 7 Alle dese woorden, die de HEERE gesproken heeft, sullen wy doen.
| |
4
Mose nu 8 beschreef alle de woorden des HEEREN, ende hy maeckte hem des morgens vroegh op, ende 9 hy bouwde eenen altaer 10 onder aen den bergh: 11 ende twaelf colomnen, na de twaelf stammen Israëls.[kolom]
| |
5
Ende hy sondt 12 de jongelingen der kinderen Israëls, die brant-offeren offerden: ende offerden den HEERE danck-offeren van 13 jonge ossen.
| |
6
Ende Mose nam de helft 14 des bloets, ende sette het in beckens: ende de helft des bloets sprenghde hy op 15 den altaer.
| |
7
Ende hy nam het 16 boeck des verbonts, ende hy las het voor de ooren des volcks: ende sy seyden, Al wat de HEERE gesproken heeft, sullen wy doen, ende gehoorsamen.
| |
8
Doe nam Mose dat 17 bloet, ende sprenghde het op het volck: ende hy seyde: b Siet, [dit is] het bloet des verbonts, ’t welck de HEERE met u-lieden gemaeckt heeft 18 over alle die woorden.
| |
9
Mose nu ende Aaron klommen opwaerts, oock Nadab ende Abihu, ende seventigh van de Oudtste Israëls.
| |
10
Ende 19 sy sagen den Godt Israëls, ende onder sijne voeten als 20 een werck van Saphyr-steenen, ende als 21 de gestaltenisse des Hemels in [sijne] klaerheyt.
| |
11
Doch 22 hy en streckte sijne hant niet tot 23 de afgesonderde der kinderen Israëls: maer sy 24 aten ende droncken na dat sy Godt gesien hadden:
| |
12
Doe seyde de HEERE tot Mose, Komt tot my op den bergh, ende weest aldaer: ende ick sal u steenen tafelen geven, ende de wet, ende de geboden, die ick geschreven hebbe, om haer te onderwijsen.
| |
13
Doe maeckte hem Mose op, met Iosua sijnen dienaer: ende Mose klam 25 op den bergh Godes.
| |
14
Ende 26 hy seyde tot de Oudtste, Blijft ghy ons hier, tot dat wy weder tot u komen: ende siet, Aaron ende Hur zijn by u, 27 wie eenige saken heeft, sal tot deselve komen.
| |
15
Doe Mose op den bergh geklommen was: 28 soo heeft een wolcke den bergh bedeckt.
| |
16
Ende de heerlickheyt des HEEREN woonde op den bergh Sinai, ende de wolcke bedeckte 29 hem ses dagen: ende ten sevenden dage riep hy 30 Mose uyt het midden der wolcke.
| |
17
Ende c het aensien der heerlickheyt des HEEREN was als 31 een verteerende vyer 32 op het opperste dies berghs inde oogen der kinderen Israëls.
| |
18
Ende Mose gingh in het midden der wolcke, na dat hy op den bergh geklommen was: ende Mose was op dien bergh 33 veertigh dagen, ende veertigh nachten.
|
-
2
- T.w. na dat ghy de boven-verhaelde geboden den volcke sult voor gedragen hebben.
-
4
- .4 Dese waren Aarons outste soons, sy zijn naderhant van het vyer des Heeren verslonden. Lev. 10.1, 2. om datse vreemt vyer offerden.
-
4
- .4 Dese waren Aarons outste soons, sy zijn naderhant van het vyer des Heeren verslonden. Lev. 10.1, 2. om datse vreemt vyer offerden.
-
5
- T.w. Mose: oock met de oudtste: het volck moest beneden aen den voet des berghs blijven, doch de oudtste gingen als ten halven wege, ende sagen eenighsins de heerlickheyt Godes, versen 9, 10. maer Mose gingh tot boven op de spitse des berghs in de duystere wolcke, vers 18.
-
6
- T.w. van den bergh in het leger.
-
a
- Exod. 19.8. ende 24.7. Deut. 5.27.
-
7
- Dit sprack het volck, niet wetende de onmogelickheyt van de onderhoudinge der wet, die door het vleesch kranck is, Rom. 8.3.
-
8
- Te weten, na dat hyse den volcke mondelinge hadde voor gedragen, vers 3.
-
9
- T.w. tot een gedenck-teecken des opgerichten verbonts tusschen Godt ende het volck, als Genes. cap. 31. vers 45.
-
10
- T.w. aen den voet des berghs.
-
11
- Om haer indachtigh te maken des verbonts met Godt opgericht.
-
12
- D. de eerstgeborene, die Priesters, of Offeraers waren, tot dat de Leviten, (die in de plaetse der eerstgeborenen genomen zijn, Num. 3. vers 41.) tot het Priesterlick-ampt verordineert zijn geworden. ’t Hebr. woort jongelingen, en beteeckent niet altoos die jongh van jaren zijn, maer oock die gene, die bequaem waren om dienst te doen, het zy in de kercke, politie, krijgh, of voor hare ouders ofte vrienden.
-
13
- Ende oock van andre beesten, Hebr. cap. 9. vers 19.
-
14
- T.w. der geslachte beesten.
-
15
- Oock op het boeck, Hebr. 9.19.
-
17
- T.w. de ander helfte des bloets.
-
b
- Hebr. 9.20. 1.Petr. 1.2.
-
18
- T.w. die in het boeck des verbonts geschreven staen.
-
19
- T.w. teeckenen der tegenwoordigheyt Godes, versen 15, ende 16. want noyt mensche en heeft Godt in sijn wesen gesien, Exod. 33.20. ende 1.Tim. 6.16.
-
20
- D. timmeragie, gebouw. And. als het werck eens plaveysels van Saphyren.
-
22
- D. hy en sloegh noch en plaeghdese niet, gelijck hy gedreyght hadde c. 19. vers 12. want dit mael deden sy het uyt bevel Godes, versen 1, 9.
-
23
- Verst. de Oudtste des volcks, van dewelke gesproken wort versen 1, 9. And. Vorsten, Overste.
-
24
- D. sy bleven fris ende gesont, met haer eten ende drincken sulcks bewijsende.
-
25
- T.w. op den bergh Sinai.
-
26
- T.w. doe hy uyt het leger scheyde, om tot den bergh te gaen.
-
27
- Hebr. die meester van woorden, ofte, wercken is.
-
28
- Dit was een teecken der tegenwoordigheyt Godes, of het schoon met schrick ende met vreese geschiet is, 2.Chron. 6.1. Hebr. cap. 12. vers 18. Siet oock Exod. 19.9.
-
29
- T.w. den Heere, ofte, Mose, ofte, den bergh.
-
30
- T.w. Mose alleen. Selfs en was Iosua met Mose niet, als de Heere met hem sprack.
-
31
- Dit diende daer toe, om de overtreders des wets eenen schrick aen te jagen, Deut. 4.24.
-
33
- T.w. sonder eten of drincken, Exod. 34.28. Deuter. 9.9, 18.
|