| |
| |
| |
De Godtsalige bidden Godt, dat hyse wille behoeden om sijnes heerlicken naems wille, aenwijsende de groote ydelheyt der afgoden, ende der afgodendienaers, vermanende eenen yegelicken tot het geloove aen den waren Godt, met belofte sijnes zegens.
| |
1
1 NIet ons, O HEERE, niet ons: maer uwen name geeft eere, om uwer goedertierenheyt, 2 om uwer waerheyt wille.
| |
2
3 Waeromme souden 4 de Heydenen seggen, Waer is nu haren Godt?
| |
3
Onse Godt is doch in den hemel, hy doet al wat hem behaeght.
| |
4
Haerlieder 5 afgoden zijn silver ende gout, het werck van ’s menschen handen:
| |
5
a Sy hebben eenen mont, maer en spreken niet: sy hebben oogen, maer en sien niet:
| |
6
Ooren hebben sy, maer en hooren niet: sy hebben een neuse, maer sy en riecken niet:
| |
7
Hare handen [hebben sy,] maer en tasten niet: hare voeten, maer en gaen niet: sy en geven geen geluyt door hare kele.
| |
8
6 Dat diese maken hen gelijck worden: [ende] al wie op haer vertrouwt.
| |
9
Israël, vertrouwt ghy op den HEERE, hy is 7 hare 8 hulpe, ende haren 9 schildt.
| |
10
10 Ghy 11 huys Aarons 11 vertrouwt op den HEERE: hy is hare hulpe, ende haren schildt.
| |
11
12 Ghylieden die den HEERE vreest, vertrouwt op den HEERE: hy is hare hulpe, ende haren schildt.
| |
12
De HEERE is onser gedachtigh geweest, hy sal zegenen, hy sal’t huys Israëls zegenen, hy sal ’t huys Aarons zegenen.
| |
13
Hy sal zegenen die den HEERE vreesen, 13 de kleyne met de groote.
| |
14
De HEERE sal [den zegen] over u-lieden 14 vermeerderen, over u-lieden, ende over uwe kinderen.
| |
15
Ghylieden zijt 15 den HEERE gezegent, die den hemel ende d’aerde gemaeckt heeft.
| |
16
16 Aengaende den hemel, de hemel is des HEEREN: maer de aerde heeft hy der menschen kinderen gegeven.
| |
17
De 17 doode en sullen den HEERE niet prijsen, nochte 18 die in de stilte neder gedaelt zijn.
| |
18
Maer 19 wy sullen den HEERE 20 loven van nu aen tot in der eeuwigheyt. Halelu-Jah.
|
-
1
- Dit zijn de woorden der Godtsaliger gemeente der Israëliten, bekennende dat sy het geensins verdient en hadden, noch weerdigh en waren, dat Godt haer sijne genade ende weldaden soude bewijsen, maer dat hy sulcks dede om de eere sijnes naems.
-
2
- Doende getrouwelick dat ghy belooft hebt.
-
3
- D. waeromme soudt ghy de Heydenen oorsake geven te seggen, Waer is nu haren Godt? Te weten, na dat sy ons souden overwonnen, ende overmeestert hebben, pocchende ende roemende, als of ghy ons niet en hadt konnen beschermen ofte verlossen: Heere en wilt sulcks niet toelaten, maer behoedt ende beschermt ons genadelick. siet Psalm 79. vers 10.
-
4
- T.w. de volckeren die rontom ons liggen.
-
5
- Siet 1.Sam. 31. d’aenteeck. op vers 9. ende 2.Sam. 5.21.
-
a
- Deut. 4.28. Ier. 10.3, 4, 5, 9, etc.
-
6
- Ofte, diese maken zijn hen gelijck, Te weten, soo onvernuftigh ende onverstandigh, als de goden, die sy uyt silver ende gout gemaeckt hebben.
-
7
- Te weten, des volcks Israëls.
-
10
- D. ghy Priesters ende Leviten, dien d’opsicht over den Godtsdienst toevertrouwt ende bevolen is.
-
11
- .11 Huys staet in het getal van een: Maer vertrouwt in ’t getal van vele, om dat de huysgesinnen uyt veel persoonen bestaen. ende alsoo in’t volgende.
-
11
- .11 Huys staet in het getal van een: Maer vertrouwt in ’t getal van vele, om dat de huysgesinnen uyt veel persoonen bestaen. ende alsoo in’t volgende.
-
12
- T.w. alle ghy andre, wie ghy zijt, die den Heere voor uwen Godt houdt.
-
13
- Verstaet, in jaren: Ofte, in staet ende qualiteyt, als Apoc. cap. 11. vers 18.
-
14
- Hebr. toedoen, als Deuter. cap. 1. vers 11.
-
15
- Siet 2.Sam. cap. 2. de aenteeckeninge op vers 5. And. Ghy zijt de gezegende des Heeren, ofte, van den Heere.
-
16
- Dat is, de Heere heeft den hemel als tot sijne wooninge genomen, 1.Reg. cap. 8. vers 30. om van daer bekent te maken de opperste heerschappije, die hy heeft over de gantsche werelt: Ende hy heeft den menschen de aerde gegeven te bewoonen, ende te bouwen, Genes. cap. 3. om hem, soo lange sy daer op woonen, te loven ende te prijsen.
-
17
- Siet Psalm 6.6. ende 88. de aenteeck. op vers 11.
-
18
- D. in ’t graf. siet Iob 3.17. ende d’aenteeckeninge op Psalm 94.17.
|