21
[Maer] u sal ick tot eenen 55 grooten schrick stellen, ende ghy en sult’er 56 niet [meer] zijn: als ghy 57 gesocht wort, soo en sult ghy niet meer gevonden worden in eeuwigheyt, spreeckt de Heere HEERE.
|
-
1
- Na de gevangelicke wechvoeringe des Koninghs Iechonie. siet bov. 24. op vers 1.
-
2
- Wat maent dit geweest zy, is onseker. Uyt het volgende vers kan men het houden voor de eerste maent na het innemen van Ierusalem, het welcke geschiedde op den negenden van de vierde maent, in’t elfste jaer des Koninghs Zedekie, Ierem. 52.6.
-
5
- Hebr. deuren, D. daer de volcken van alle kanten introcken, om haren koophandel te drijven. Vergelijckt Ies. 23.3. ende ond. 27.3.
-
6
- D. haren handel sal nu tot my komen.
-
7
- Met koopmanschap ende rijckdom.
-
8
- Als ofse seyde: Het is met haer gedaen: of, [nu, dewijle] sy verwoest is.
-
10
- Vergelijckt ond. vers 19. And. gelijck de zee sich verheft met hare golven: sulcks de Tyriers gewoon waren te sien, als gelegen zijnde in de zee.
-
11
- Heydenen,ofte volckeren. siet vers 7.
-
12
- Als wanneer men het stof van eene steenklippe wech veeght, soo dat men de bloote klippe kan sien, die te voren met stof bedeckt ofte bestoven was. Aldus heeft het Godt belieft de verwoestinge der stadt Tyrus met verbloemde woorden seer levendigh af te beelden.
-
13
- Hebr. stellen tot gladdigheyt eener steenrotze. Vergel. bov. 24.7. Dit siet op de gelegentheyt der stadt, die op eene steenrotze gebouwt was, ende daer van den naem Tsor, (D. rotze) hadde. Godt wil seggen, dat hy het gebouw, als stof sal doen verstuyven, datter niets als de gladde, kale, bloote rotze gesien worde, daer op de prachtige stadt gebouwt was. Alsoo vers 14.
-
14
- Want Tyrus rontom in de zee lagh, van het vaste lant afgesondert. siet 1.Reg. 5. op vers 1. ende ond. vers 17. ende 27.34. ende 28.2.
-
15
- Ofte, vischgaren, wandt: sy sal als een bloote weert zijn, daer de visschers hare netten sullen uytspreyden om te droogen.
-
16
- D. de steden ende dorpen die onder haer gehoore, D. d’inwoonders van dien. Siet 2.Reg. 19. op vers 21. alsoo vers 8.
-
17
- Dien Monarch, den grootsten ende machtighsten der aertche Koningen. Vergel. Gen. 9. op vers 25. ende Cant. 1. op vers 1. ende siet Dan. 2.37.
-
19
- Als bov. 4.2. siet van ’t Hebr. woort. 2.Reg. 25. op vers 1.
-
20
- Siet 2.Sam. 20. op vers 15.
-
21
- D. tegen u strijden, of, soldaten met rondassen, of rondassiers, op ende tegen u doen aenvallen: want de schilden in ’t strijden worden opgeheven, of opgelicht, om sich daer mede tegen den vyant te bedecken.
-
22
- Hebr. een sulck krijghs-instrument, dat verdelght, wat voor, of, tegen sich is.
-
23
- Of, houmessen, hackmessen, des Koninghs Nebucadnezars.
-
26
- Of, gelijck men pleeght in te trecken in eene doorgebrokene, ofte, gespletene, verscheurde stadt: D. welcker poorten soo verdorven ende open sullen zijn, door het gewelt der belegeraers, datser ruym genoegh ende by menighten, als door groote bressen, konnen doortrecken: ofte, gelijck men stormender hant door de gemaeckte bressen in valt, soo sal hy tot u intrecken, ende alles ombrengen. siet vers 15. de bressen sullen hem in plaetse van poorten zijn.
-
a
- Iesa. 5.28. Ierem. 47.3.
-
28
- Hebr. de colomnen, ofte, pilaren uwer sterckte (waer door het schijnt dat stercke torens ofte andere vestingen verstaen worden, die sy tot tegenweer hadden opgerecht) sal neder dalen, te grondegaen, D. elck eene van dien: Sommige verstaen’t van de magnifijcke statuen, triumph-teeckenen, etc. tot een toon haerder grootheyt opgericht.
-
29
- Hebr. huysen uwer begeerte: D. kostelicke, gewenschte, lieflicke.
-
30
- Hebr. leggen, stellen.
-
b
- Iesa. 24.7, 8. Ierem. 7.34. ende 16.9.
-
31
- D. al uwe vrolickheyt sat uyt zijn. Siet Iesa. 24. vers 8. Ier. 7.34. en 16.9.
-
33
- Siet boven op versen 4, 5.
-
34
- D. niet als te voren: ghy sult nimmermeer weder komen tot uwen vorigen wereltlicken fleur, staet ende heerlickheyt, ende metter tijt gantsch vergaen. Verg. Ies. 23.15, 17. ende onder vers 21. ende 27.36. Item Ezra 3.7. Neh. 13. vers 16. Matth. 15. vers 21. Marc. 7.24. Act. 12.20. ende 21. versen 3, 7. Men houdt datse onder den Koningh Cyrus, wat weder geresen is, ende ten tijde van Alexander den Grooten, is notoir, datse van vermogen was, als hyse seven maenden belegerde, ende innam: maer ten huydigen dage betuygen vele datter nauwelicks eenige overblijfselen van de herbouwde stadt Palae-Tyrus gesien worden: niet te min heeftse geestelicke beloften gehadt voor de uytverkorene onder den Messia, Ps. 87. vers 4. Iesa. 23.18. Godt (dien alles van eeuwigheyt bekent is) voeght hier (als elders dickwils) het begin ende het eynde te samen.
-
35
- Voorseker ja, wil de Heere seggen.
-
36
- D. de inwoonders over zee, die met u gehandelt hebben, ende van u verrijckt zijn. Vergel. ond. 27.35. ende siet Psalm 72. op vers 10.
-
37
- Vergel. ond. 30. vers 24.
-
38
- Ofte, huylen, suchten.
-
39
- Hebr. doodinge, ofte, [met] doodinge dooden, D. eenen moort aenrichten, alles vermoorden.
-
40
- Die aen de zee woonen, met u gehandelt, ende op u gesteunt hebben. Vergel. onder 27.35.
-
41
- Tot een teecken van ontsettinge ende rouwe; item, vreese voor haren eygenen staet, door u exempel.
-
42
- Of, geborduerde. Hebr. haers sticksels, of, borduersels.
-
43
- Eene vrage, die voort quam uyt verwonderinge ende deernisse.
-
44
- Daer ghy rontom in laeght. Vergel. ond. 27.3, 4. And. ghy die bewoont waert van de zeen, D. zeevarent volck, trafikeerders, die van over zee quamen, om in u te woonen, D. eenen langen tijt, haers handels halven, in u te verkeeren. Vergel. Actor. 2.5. Iacob. 4.13. ende hier in ’t eynde van dit vers: woonden, D. lange verkeerden, na de wijse der kooplieden, factoors, etc.
-
45
- D. die met hare uytnemende macht, pracht ende magnificentie eenen schrick aenjaeghden allen den genen, die by haer van andre plaetsen quamen verkeeren. Vergel. Ies. 23. vers 8. ende ond. 32.23, etc.
-
46
- D. om dat u volck sal moeten uytgaen in gevangenisse: of, uytgangh, D. eynde, deerlicken uytgangh, gelijck wy het selve woort in onse tale oock alsoo gebruycken.
-
47
- Verstaet het Babylonisch krijghsheyr. siet bov. vers 3.
-
49
- D. in ’t graf, als dickwils: dat ghy sult zijn als de doode, begravene, ende vergetene.
-
50
- Hebr. volck der eeuwigheyt. D. oudtheyt, verstaet die van oudts af, in voortijden, van den beginne der werelt henen onder gevaren zijn. Siet van ’t woort Olam, Ierem. 2. op vers 20. alsoo in ’t volgende.
-
51
- Hebr. d’aerde der benedenheden. Alsoo ond. 32.18, etc.
-
52
- Het selve wort met andere woorden geseyt.
-
53
- D. mijn lant Canaan, Ierusalem, ende mijn volck Iuda (over welcker elende ende verwoestinge ghy seydet, Heah, vers 2.) die sal ick verlossen, ende in sulcken staet herstellen, dat sy de cieraet ende heerlickheyt der gantscher aerde sullen zijn, tot een voorbeelt van ’t gene ick mijner gantscher Kercke door den Messia sal doen op der aerden, ende in het hemelsch Canaan. siet Psalm 48.3. boven 20. vers 6. ende ond. 37.11. etc. Ephes. 5.27. Apoc. 21.2.
-
54
- D. op der aerden, onder de menschen die leven. siet Psalm 27. op vers 13.
-
55
- Hebr. verschrickingen, beroerten, verbaestheden, Dat is, ick sal u soo toerichten, dat een yeder sal schricken, als hy daer van hoort, ende daer aen denckt.
-
56
- Siet boven op vers 14.
-
57
- Vergelijckt Psalm 37. versen 35, 36. etc.
|