Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

ebook (11.10 MB)

XML (24.25 MB)

tekstbestand






Editeurs

Hans Beelen

Nicoline van der Sijs



Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/theologie
bijbel / bijbeltekst(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het Eerste Capittel.

Iona van Godt gesonden zijnde om te prediken binnen Nineve, vlucht na Tharsis, vers 1, etc. wort op zee van Godt vervolght met een groot onweder, ende door ’t lot ontdeckt, 4. ende van ’t scheepsvolck, op sijnen eygenen raet, ten laetsten geworpen in de zee, ende het onweder daer mede gestilt, 12. Godt beschickt eenen grooten visch, die Iona inslockt, in wiens buyck hy blijft drie dagen ende drie nachten, 17.

1

Ga naar margenoot1 ENDE ’t woort des HEEREN geschiedde tot Ga naar margenoot2 Iona, den sone van Amitthai, seggende:

2

Maeckt u op, gaet nae de Ga naar margenoota groote stadt Ga naar margenoot3 Nineve, ende Ga naar margenoot4 predickt tegen haer: Ga naar margenoot5 want Ga naar margenoot6 haerlieder boosheyt is Ga naar margenoot7 opgeklommen voor mijn aengesichte.

3

Maer Iona maeckte sich op om te Ga naar margenoot8 vluchten na Ga naar margenoot9 Tharsis, van het aengesichte des Ga naar margenoot10 HEEREN: ende hy quam af te Ga naar margenoot11 Iapho, ende vondt een schip gaende na Tharsis, ende hy gaf de vracht Ga naar margenoot12 daer van, ende gingh neder in het selve, om met Ga naar margenoot13 haerlieden te gaen na Tharsis, van het aengesichte des HEEREN.

4

Maer de HEERE Ga naar margenoot14 wierp eenen grooten wint op de zee: ende daer wert een groote storm in de zee: soo dat het schip Ga naar margenoot15 dachte te breken.

5

Doe vreesden de Ga naar margenoot16 zee-lieden, ende riepen een yegelick tot Ga naar margenoot17 sijnen Godt, ende wierden de Ga naar margenoot18 vaten, die in het schip waren, in de zee, om [het] van de selve te Ga naar margenoot19 verlichten: maer Iona was neder gegaen aen de Ga naar margenoot20 zijden van ’t schip, ende lagh neder ende was met eenen diepen Ga naar margenoot21 slaep bevangen.

6

Ende de Ga naar margenoot22 Opper-schipper naderde [kolom] tot hem, ende seyde tot hem, Ga naar margenoot23 Wat is u, ghy hart-slapende? staet op, roept tot uwen Godt, misschien sal die Godt aen ons Ga naar margenoot24 gedencken, dat wy niet en vergaen.

7

Voorts seyden sy, een yeder tot sijnen metgeselle; Komet, ende laett ons loten werpen, op dat wy mogen weten, Ga naar margenoot25 om wiens wille ons dit Ga naar margenoot26 quaet [overkomt:] alsoo wierpen sy loten, ende het lot Ga naar margenoot27 viel op Iona.

8

Doe seyden sy tot hem; Verklaert ons nu, Ga naar margenoot28 om wiens wille ons dit quaet [overkomt:] wat is u Ga naar margenoot29 werck, ende van waer komt ghy? welck is u lant? ende van welcken volcke zijt ghy?

9

Ende hy seyde tot hen, Ick ben een Ga naar margenoot30 Hebreer: ende ick vreese den HEERE, den Godt Ga naar margenoot31 des hemels, die de Ga naar margenoot32 zee ende het Ga naar margenoot33 drooge gemaeckt heeft.

10

Doe vreesden die mannen [met] groote vreese, ende seyden tot hem, Ga naar margenoot34 Wat hebt ghy dit gedaen? want de mannen wisten, dat hy van des HEEREN Ga naar margenoot35 aengesichte vloodt, want hy hadde het hen te kennen gegeven.

11

Voorts seyden sy tot hem, Wat sullen wy u doen, op dat de zee stille worde Ga naar margenoot36 van ons? want de zee Ga naar margenoot37 wert hoe langer hoe onstuymiger.

12

Ende hy seyde tot hen; Nemet my op, ende werpet my in de zee, soo sal de zee stille worden van u-lieden: want ick Ga naar margenoot38 weet dat dese groote storm u-lieden om mijnent wille over [komt.]

13

Maer de mannen Ga naar margenoot39 roeyden, om [het schip] weder te brengen aen het Ga naar margenoot40 drooge, doch sy en konden niet: want de zee Ga naar margenoot41 wert hoe langer hoe onstuymiger tegen hen.

14

Doe riepen sy tot den HEERE ende seyden; Och HEERE, en laet ons doch niet vergaen om deses mans Ga naar margenoot42 ziele, ende en Ga naar margenoot43 leght geen onschuldigh bloet op ons: want ghy, HEERE, hebt gedaen, gelijck als ’t u heeft behaeght.

[Folio 116v]
[fol. 116v]

15

Ende sy namen Iona op, ende wierpen hem in de zee: Doe stont de zee [stille] van hare verbolgentheyt.

16

Dies vreesden de mannen den HEERE [met] groote vreese: ende sy Ga naar margenoot44 slachteden den HEERE slacht-offer, ende Ga naar margenoot45 beloofden geloften.

17

De HEERE nu Ga naar margenoot46 beschickte eenen Ga naar margenoot47 grooten visch Ga naar margenoot48 om Iona in te slocken: ende Iona was in des vissches Ga naar margenoot49 ingewandt, Ga naar margenootb drie dagen ende drie nachten.

margenoot1
Het woordeken ende, wort in den Ouden Testamente, na den aert der Hebreeuscher sprake, veel gebruyckt in het begin van eenigh verhael, als oock by den Euangelisten in den Nieuwen Testamente: gelijck ander spraken oock hare woordekens hebben, waer mede sy een reden beginnen, dienende tot cieraet der sprake.
margenoot2
Die van Gath-Hepher was, gelegen in de stamme Zebulon siet 2.Reg. 14.25. met d’aenteeck. uyt welcke plaetse afgenomen wort, dat hy gepropheteert heeft omtrent den tijt der Propheten Hosea ende Amos, item des Koninghs Ierobeams, des tweeden van dien naem, die een sone was van Ioas, ende Koningh in Israël, als ’t Koninckrijck der tien stammen noch in tijdelicken welstant was, maer sijnen Godt seer ondanckbaer, ende tegen alle waerschouwingen ende dreygementen hartneckigh: daerom het Gode belieft heeft desen Propheet na Nineve te schicken, om door der Nineviten exempel sijn volck te beschamen ende te overtuygen. Vergel. Matth. 12. vers 41. Luce cap. 11. vers 32.
margenoota
Genes. 10.11, 12. Ion. 3.3.
margenoot3
De oude Konincklicke hooftstadt van Assyrien. siet Gen. 10. 11, 12. 2.Reg. 19.36. Nahum 2.8, etc.
margenoot4
Hebr. roept, roept uyt, het welcke in den Nieuwen Testamente oock dickwils door prediken verklaert wort, selfs van onsen Heere Christo in ’t verhael van de Nineviten, Matth. 12.41, etc.
margenoot5
Of, predickt tot haer; dat haerlieder boosheyt, etc.
margenoot6
Der inwoonderen.
margenoot7
D. hare sonden zijn soo veel, swaer, ende openbaer, dat ickse niet langer en sal konnen verdragen, maer moeten straffen, soose haer niet en bekeeren. Vergel. Gen. 18.20, 21.
margenoot8
Wat hem hier toe bewogen hebbe, siet onder 4.2.
margenoot9
De vermaerde zeehaven ende hooftstadt van Cilicia, des Apostels Pauli geboortplaetse. Siet 1.Reg. 10. op vers 22. ende Actor. 21. vers 39. ende 22.3.
margenoot10
Voor wiens aengesichte hy, als Godts dienstknecht, schuldigh was te staen (gelijck de Schrifture gemeynlick spreeckt) om sijne beveelen t’ontfangen ende te verrichten, sulcks hy hier soeckende t’ontgaen, geseyt wort van Godts aengesichte te vluchten, D. desen sijnen plicht te verlaten. siet Deut. 10. op vers 8. 1.Reg. 17.1, etc.
margenoot11
Anders genoemt Ioppe, oock een zeehaven. Siet 2.Chron. 2. op vers 16.
margenoot12
T.w. van het schip. Hebr. het loon des selven, T.w. schips.
margenoot13
Het scheepsvolck.
margenoot14
Onvoorsiens, ende alsoo, dat het zeevolck konde mercken, dat het wat bysonders, extra-ordinaris ende Godtlicks was.
margenoot15
Een gemeyne maniere van spreken, in andere talen oock gebruycklick, D. ’t scheen niet anders, men meynde gantschlick, ofte, de schiplieden dachten, dat het schip gebroken ende in stucken geslagen soude worden.
margenoot16
Ofte, zeevaerders, als schippers, bootsvolck, ende passagiers, die in de soute zee voeren, daer op het Hebreeusch woort siet.
margenoot17
D. afgodt, dien hy na het gebruyck sijner woonplaetse gewoon was te dienen.
margenoot18
Allerley roerende goet. Siet van ’t Hebreeusch woort Levit. 15. op vers 4.
margenoot19
Ofte, ontlasten.
margenoot20
D. eene der zijden. Siet Iudic. 12. op vers 7.
margenoot21
Als op geene swarigheyt denckende, ofte, meynende buyten allen perijckel te zijn.
margenoot22
Ofte, opperbootsman, hooghbootsman. Het Hebreeusch woort komt van het hanteeren der touwen, ofte kabelen.
margenoot23
Of, wat zijt ghy [dus] met diepen slaep bevangen?
margenoot24
Ten besten, om ons te verschoonen. And. sich tegen ons lieflick, ofte, vriendelick vertoonen.
margenoot25
Wie onder ons de schuldige man zy, om wiens wille ons dit perijckel overkomt: ofte, wie ons den schuldigen man sal konnen bekent maken, om voorts te sien, wat ons te doen staet, of’er misschien middel mocht zijn van ons te redden. And. waerom.
margenoot26
Der straffe: dit perijckel, ongeluck, T. w. dit onweder. Siet Genes. 19. op vers 19.
margenoot27
Door Godts regeeringe. siet Prov. cap. 16. vers 33. met de aenteeckeninge.
margenoot28
Is’t om u selfs, ofte yemant van den uwen, ofte, om de weerdigheyt van yemant, aen welcken ghy ofte yemant van den uwen sich besondight heeft? Anders, waerom, ter sake van wat? de Hebreeusche maniere van spreken is vast deselve, die in ’t voorgaende vers gebruyckt is.
margenoot29
Ofte, bedrijf, hantwerck, wat doet ghy? wat hanteeringe drijft ghy?
margenoot30
Siet Genes. 10. op vers 21.
margenoot31
Die sijnen throon ende woonplaetse geseyt wort te hebben in den hemel, om dat hy aldaer sijne Goddelicke Majesteyt vertoont: ofte, die de hemelen gemaeckt heeft.
margenoot32
Oock dese, daer wy in varen.
margenoot33
D. de aerde. siet Genes. 1.9, 10.
margenoot34
Alsoo wort het woordeken, wat, oock wel in onse tale gebruyckt, voor: hoe komt ghy daer toe, wat is dat gedaen? met ontsteltenisse des gemoedts. And. wat [is] dit, [dat] ghy gedaen hebt, ofte, waerom hebt ghy, etc.
margenoot35
Als boven vers 3.
margenoot36
Of, van tegen ons, T.w. alsoo te gaen, ofte, stille worde, [ende] van ons [aflate.] In eenen sin. Siet van ’t Hebreeusch woort Iosu. 10. op vers 12. ende Prov. 26. op vers 20. And. tegen ons. Vergel. Psalm 28.1. alsoo vers 12.
margenoot37
Hebr. gingh ende wert onstuymigh. Ofte, gaet ende wort, etc. (als woorden der zeelieden) Dat is, neemt, ofte, nam in onstuymigheyt toe, wert van tijt tot tijt onstuymiger, het onweder nam toe. Siet gelijcke maniere van spreken Genes. 8.3, 5. ende 26.13. Iudic. cap. 4. vers 24. 1.Sam. cap. 14. vers 19. 2.Sam. 3.1. in d’aenteeckeninge, alsoo vers 13.
margenoot38
Door bysonder ingeven Godts, ende getuygenisse sijner conscientie.
margenoot39
Hebr. eygentl. groeven, T.w. in de zee, Dat is, roeyden, vermits de gelijckheyt dieder is tusschen het graven ende roeyen. Dese lieden sochten Iona te verschoonen, soo veel mogelick was.
margenoot40
D. lant, als boven vers 9.
margenoot41
Siet op vers 11.
margenoot42
Dat is, persoone. Siet Genes. cap. 12. op vers 5.
margenoot43
Dat is, en reeckent ons doch niet toe, ende en straft’er ons niet om, als om eenen dootslagh, dat wy desen man (die ons niet en heeft misdaen, ende van wiens saken wy niets en weten, als het gene hy ons selfs heeft geseyt) moet men over boort werpen: want wy doen het ongeern, ende door noot: ’t Blijckt dat dit alles u werck ende bestier is, ende wy en mogen u niet tegenspreken, ghy hebt in dese sake gedaen na u welbehagen. Siet van de maniere van spreken Iudic. 9. op vers 24.
margenoot44
Als sy behouden waren overgekomen, danckten sy dien Godt, met offerhanden, welcken sy bevonden hadden den autheur te zijn van dat groote onweder, ende de stillinge van dien, ende volgens van harer wonderlicke behoudenisse.
margenoot45
Vergel. ond. 2. vers 9. met d’aent.
margenoot46
Ofte, hadde voorbereydt, beschickt. T.w. door sijne almachtige, wijse, vaderlicke regeeringe: alsoo onder 4.6, 7, 8. Het Hebr. woort is het selve, daer men houdt het Man den naem van te hebben, daer mede Godt Israël spijsde in de woestijne. siet Exod. 16 op vers 15.
margenoot47
Namelick, eenen walvisch. Matth. 12.40.
margenoot48
Dien volgens geschiede ’t alsoo, dat hy hem inslockte.
margenoot49
D. in den buyck ofte balgh. Hier door heeft Godt desen Propheet gestelt tot een voorbeelt onses Heeren Iesu Christi. siet Matth. c. 12. vers 40. ende 16.4. Luce 11.30.
margenootb
Matth. 12.40. ende 16.4. Luce 11.30.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken