Streven. Jaargang 29

[p. 949]

[1976, augustus-september]

[Inhoud]

Redactioneel, Oost-West-détente

F.A.M. Alting von Geusau, Grenzen van de détente

Volgens de auteur is de ideologie nog steeds uitgangspunt voor de buitenlandse politiek van de Sovjet-Unie. Dit vormt de bron van voortdurende miskenning - ook bij ons - van de werkelijkheid van de Oost-Westbetrekkingen. Hij formuleert de uitgangspunten voor een voortzetting van de Détente-politiek van het Westen en geeft tevens een aantal concrete politieke stappen aan.

E. Faucompret, Israël, de Arabische landen en Europa

De Yom Kippoer-oorlog en de energiecrisis hebben de integratiedroom van de Europese Gemeenschap een lelijke knauw gegeven. Europa heeft de Arabische landen als steeds belangrijker handelspartners ontdekt, maar bleef verdeeld of onzeker over de onvermijdelijke politieke implicaties van dit (economisch) proces.

L.L.S. Bartalits, Mislukte vredespogingen in het Midden-Oosten

President Sadat heeft de Amerikaanse Midden-Oostenpolitiek aanvaard, die uiteindelijk gericht is op een verzoening tussen Egypte en Israël. Hij heeft daartoe definitief gebroken met de Sovjet-Unie. Hiermede heeft hij de woede opgewekt van de Arabische landen, vooral van Syrië, dat nog steeds nauw met de Sovjet-Unie samenwerkt en dat meent het meeste recht te hebben op geld van de olielanden, omdat het in staat van oorlog met Israël verkeert.

D. Lauwaert, D.W. Griffiths esthetische politiek

De auteur probeert de al lang gevestigde - daarom nog niet valse - erkenning te doorbreken van D.W. Griffith als ‘de vader van de cinema’. Zijn analyse toont aan welk uitermate persoonlijk en origineel gebruik deze pionier wist te maken van de vaak opgedrongen culturele en esthetische normen en van de bestaande technische verworvenheden van zijn milieu en zijn tijd.

[p. 950]

J. de Waart, Sociale ecologie, een hulpmiddel bij de wetenschappelijke toekomstverkenning?

De ecologie, geboren uit het besef dat ‘alles met alles samenhangt’ bestudeert thans ook de wisselwerkingen tussen het natuurlijke milieu en de ‘onnatuurlijke’ daarop terende menselijke samenlevingen. L. Stovers onderzoek van de ecologische aspecten van de Chinese beschaving, en Wilkinsons model voor een ecologisch verantwoorde economische ontwikkeling werpen een nieuw licht op de prangende problemen, zoals die door de Club van Rome werden geformuleerd of door zijn tegenstanders bekritiseerd.

J. Vercammen, Druggebruik bij leerlingen, leerlingen over druggebruik

Onderzoek over de werkelijke omvang en de achtergronden van het druggebruik bij jongeren blijkt, althans in België, bijzonder schaars te zijn. Des te meer aandacht verdient de wetenschappelijk geformuleerde en originele studie van R. Vermeirsch, die o.m. peilt naar de motieven van de druggebruikers en -weigeraars, en naar de (opvallend genuanceerde) houding van de jongeren tegenover de (al dan niet gewijzigde) wetgeving terzake.

H. Hermans, Wie was Jan Dunselman?

Een op zijn zachtst gezegd onkritische en onzorgvuldige publikatie van een aantal brieven van Jacobus van Looy was voor de auteur aanleiding om de persoon van de schilder Dunselman, die in zijn tijd bekend was om zijn kruiswegen, in het licht te plaatsen.