Onze Taal. Jaargang 15

Rehabilitatie

Eng. ‘rehabilitation’ wordt in vertaling gebruikt als ‘rehabilitatie’, bedoeld als: ‘het proces, waarbij gebrekkigen naar lichaam of geest die zorg gegeven wordt, die noodig is om hen tot zoo nuttig mogelijke leden van de maatschappij te maken’. De commissie, onderdeel van de bekende Londensche commissie van Rhijn (commissie voor het vaststellen van algemeene richtlijnen voor de toekomstige ontwikkeling der sociale verzekering in Nederland), heeft dit woord in onze taal ingevoerd. Terecht? Waarom niet eenvoudigweg: ‘herstel’? Laat men zich niet leiden door de gedachte dat de vreemde taal door een bepaald (ook in die taal weinig fraai) woord iets uitdrukt dat wij in het Nederlandsch veel eenvoudiger zeggen, en dat we dus nu gaan aannemen

[p. 35]

dat wij het niet juist zeggen? Het wordt dan napraten. Rehabilitatie van Gebrekkigen zou heel wat anders zijn dan Herstel van Gebrekkigen, maar is dat wel zoo? De voorstanders zeggen dat rehabilitatie méér beteekent, nl. herstel van het ongeval, van de wond, van de ziekte, en daarenboven herplaatsing in de maatschappij, althans klaar maken daarvoor. Ik voel weinig voor dit 6-lettergrepig woord, maar zal het aanvaarden als het niet anders kan.

Br.

Rehabilitatie schijnt ons een al zeer ongeschikt woord. Herbekwaming misschien? Of is dat te puir Nederlandsch? Revalideering dan? Maar ja, Engelsch is troef op het oogenblik; nu wij ons niet meer met voeg te buiten kunnen gaan aan germanismen, gaan wij maar over naar het Engelsche kamp. Als die rage voorbij is, dan misschien Spaansch?

Mal? Ons is niets te mal als het er om te doen is de taal te verhaspelen. - Red.