Onze Taal. Jaargang 24

Boeken

G.J. van der Keuken: De Nieuwe Spelling. Uitg. Thieme, Zutphen.

Voor degenen, wie de Woordenlijst Nederlandse Taal te groot of te duur is, heeft Van der Keuken een handig klein boekje samengesteld, waarin naast de veranderingen van 1954 nog eens de voornaamste spelregels van het Nederlands zijn opgenomen. Zeer bruikbaar is een alfabetische lijst achterin van de belangrijkste woorden, waarvan de spelling gewijzigd is.

Prof. Dr. Gerlach Royen O.F.M.: Latijn en Grieks dat wij allen spreken. Uitg. Paris, Amsterdam.

In de serie Fundamenten, bijdragen tot de kennis van de antieke grondslagen onzer beschaving, is nu verschenen het prachtig gedocumenteerde opstel van de onlangs overleden Utrechtse hoogleraar in de Algemene Taalwetenschap. Royen voert ons als het ware spelenderwijs langs honderden voorbeelden en toont daarbij aan, hoe groot de invloed van het Latijn en Grieks geweest is bij de vorming van onze woordenvoorraad. Een boekje, dat wij vooral aanbevelen kunnen aan allen, die een gymnasiale opleiding genoten hebben.

G.J. Uitman: Wat zeggen onze aardrijkskundige namen? Uitg. v. Gorcum, Assen.

Nieuwsgierig zijn we allemaal. Amsterdam, IJmuiden, Hoek van Holland zijn doorzichtige namen. Maar Flakkee, Zeist, Sexbierum, Siddeburen en Zutfen? Zo zijn er nog talloze namen. De schrijver Uitman is van beroep geen taalkundige, maar hij is als leek voor leken een betrouwbare gids in een onderdeel van de taalkunde, dat in de laatste jaren een vak op zichzelf is geworden.

G.J. Uitman: Hoe komen wij aan onze namen? Uitg. Kosmos, Amsterdam.

Niet alleen de aardrijkskundige namen, maar ook en vooral de voor- en achternamen prikkelen zo menigmaal onze nieuwsgierigheid. Van der Sluis is begrijpelijk, Habecotee niet. We hebben onze eigen naam niet mogen uitzoeken, misschien gelukkig maar. De schrijver, ambtenaar bij de Burgerlijke Stand, maakt ons voorzichtig wegwijs in de doolhof van de eigennamen.