Onze Taal. Jaargang 63

[p. 25]

Jouw Taal

Zin om te schrijven over taal? Stuur je bijdrage (max. 150 woorden) naar: redactie Jouw Taal, Laan van Meerdervoort 14A, 2517 AK Den Haag. Geplaatste inzendingen worden beloond met een boekebon.

Rijmen is gezond

De Sint is allang weer weg. Maar wat blijft zijn de cadeautjes en de rijmen. Van de inzendingen van oude en jonge Jouw-Taallezers naar aanleiding van de oproep in het oktobernummer vonden we de volgende het aardigst. Gefeliciteerd, Dorien!

Mijn moeder (Adrie) schreef samen met een koppeltje heren een boek Nederlands voor de basisvorming. Na vergaderingen kwam zij altijd vol verhalen thuis. Al haar mannelijke collega's, driftig rokend en hard pratend - dat schijnt ‘manniger’ en interessanter te zijn - passeerden dan de revue. Ik zag voor me hoe ze daar aan tafel zat, steeds harder pratend om boven die mannenherrie uit te komen. Ik besloot haar met Sinterklaas een speelgoedtrompetje te geven. Daar kon ze dan op blazen, als ze de aandacht van het herenspul wilde. Ik schreef er het volgende gedicht bij:

In grote, sjieke vergaderzalen
achter reerug en konijn
zit ‘Arie’ Sekeris parmantig
enig vrouwelijke schrijver te zijn.

Vieze sigaretterook
van dikke, rokende meneren,
die de kleine' wel eens even
‘het schrijven’ zullen leren,

omringt Aadje aan alle kanten,
terwijl ze hooggehakt, bellen in d'r oren
zó probeert te praten
dat de mannen haar zullen horen.

Maar oh nee, haar zacht gefluister
kan de mannenherrie niet aan
zodat menig goed idee
hopeloos verloren is gegaan.

Daarom bedacht Sint dit cadeautje
voor in de vergaderzaal:
blaas erop als je een idee hebt,
ze luisteren geheid allemaal.

Veel plezier met je presentje
Geniet er maar eens lekker van
wie weet word je dan toch nog ooit
een echte, grote vergaderman.

Gedicht voor de vergadervrouw

Dorien Sekeris (16 jaar) - Leimuiden

Tweetalige opvoeding

Mijn ouders komen allebei uit Groningen. Na hun trouwen verhuisden ze naar het westen. Buitenstaanders kunnen niet horen dat mijn ouders uit Groningen komen, want ze spreken vloeiend Nederlands. Tegen elkaar spreken ze nog wel Gronings. Gronings is heel handig wanneer ze - bijvoorbeeld in een kledingzaak - even met elkaar willen overleggen zonder dat de opdringerige verkoper zich ermee gaat bemoeien.

Maar op school had ik soms wel moeite met Nederlands. Ik gebruikte bijvoorbeeld Groningse woorden of uitdrukkingen. Mijn opa en oma wonen nog steeds in Groningen. Hoewel mijn oma goed Nederlands kan spreken, praat ze steeds vaker in het Gronings tegen mij. Het Gronings is dan een teken van vertrouwen. Gelukkig versta ik haar wel, ook al kan ik alleen in het Nederlands antwoorden.

Bert Erik ten Cate (21 jaar) - Maastricht

GepEHepEIMTepAAL

Praten of schrijven over een onderwerp waar buitenstaanders niets mee te maken hebben. Hoe doe je dat? In geheimtaal dus. Een oude bekende is de p-taal: vóór elke klinker zeg of schrijf je ep, zonder nadruk op de e van ep te leggen: ‘ik word niet goed van hem’ wordt dan ‘epik wepord nepiet gepoed vepan hepem’.

EpOPRepOEP

Wepie sprepeekt epof schrepijft eper nepog mepeer epin epeen gepehepeimtepaal? Epen hepoe zepiet depie eperepuit? Schrepijf hepet epaan Jepouw Tepaal!

Tukkerdam?

Enschede en Hengelo worden samen één stad. Maar hoe moet zo'n dubbelstad gaan heten? Er zijn al verschillende namen genoemd, allemaal een beetje saai: Twentestad, Enschelo of - een beetje ondeugend - Hengelschede. Als er niets beters wordt bedacht, wordt het misschien wel gewoon Enschede-Hengelo. Niks aan. Zou Tukkerdam niet leuker zijn? Of hebben jullie een beter idee? Laat het de redactie weten!