Onze Taal. Jaargang 82

[p. 169]

Klassewerk

In de klas zijn vaak mooie taalvondsten en grappige ontsporingen te horen en te lezen. Maandelijks komen ze langs in de rubriek ‘Klassewerk’. Bijdragen zijn van harte welkom op [e-mail].

Matig?
Ralph Niels - Cuijk

Sinds ruim een jaar ben ik docent informatica bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, en een van de grote voordelen van het werk is de hoeveelheid taalkronkels die ik tegenkom.

De leukste vond ik wel iets wat ik vond in een portfolio van een student. Hij verraste me met zijn zelfkennis. Bij een stukje over een project - waarbij hij niet zulk goed werk had geleverd - zie ik in grote letters ‘proces matig’ en ‘product matig’ staan. Helaas blijken het tussenkopjes met spatiefouten te zijn.

Ook aardig: bij een tentamen geeft een student als antwoord: ‘Het is een Venndiagram, want de cirkels zijn over elkaar heen gelapt’. Hij bedoelde dat de cirkels elkaar overlappen.

‘Het is een Venndiagram, want de cirkels zijn over elkaar heen gelapt.’

Fots kapiet
Sonia Vinck

Een klasgenote kwam te laat in de les. De leraar vroeg (en versprak zich daarbij): ‘Je bis gemust?’ (‘Je bus gemist’, dus.) Waarop het meisje heel gevat antwoordde: ‘Nee, mijn fots was kapiet.’

Cloaca
Anne van Bleek - 's-Gravendeel

Toen ik op de middelbare school zat, vertelde de docent biologie eens over de cloaca. Hij legde uit dat dit een lichaamsopening van sommige dieren is waaruit ontlasting alsook eieren worden afgescheiden. ‘Aha!,’ zei een klasgenoot begrijpend, ‘een soort “anusje-van-alles” dus!’

Juiste vorm
Marjolein Hermes - 's-Hertogenbosch

Drie jaar lang ben ik werkzaam geweest als docent Nederlands op een vmboschool voor kinderen met een zogeheten rugzakje (ADHD, dyslexie, autisme etc.). Tijdens deze jaren heb ik behoorlijk wat anekdotes verzameld.

Een leerling met autisme was bezig met een schrijfopdracht, maar hij volgde het niet helemaal. Ik kwam bij hem zitten en vroeg: ‘Waar ben je?’ Hij antwoordde bloedserieus: ‘Lokaal 2.12, juf.’

Ook als ik proefwerken afnam, kwamen leerlingen met onverwachte antwoorden. Zo luidde bij een toets over zinsontleding de opdracht als volgt: ‘Vul de juiste vorm in op de stippellijn.’ Tijdens het nakijken zag ik dat een leerling het volgende had gedaan:

1.	De volgende morgen ...juiste vorm... (lopen) Kees naar de slager.
2.	Juiste vorm... (lachen) hij echt zo hard naar jou?
3.	Terwijl ik naar huis ga, zie ik mijn klasgenootjes heel hard ...juiste vorm... (rennen).

Het zweeds
Henrico Bassie - Werkendam

Ik herinner mij twee taalanekdotes uit de tijd dat ik op de middelbare school zat.

In een proefwerk waarbij een vraag was gesteld over protestantse werkethiek, had een leerling de vaak gebruikte tekst uit Genesis (3:19) zo opgeschreven: ‘In het zweeds uws aanschijns zult gij brood eten.’ Dat moest natuurlijk ‘zweet’ zijn.

Tijdens de aardrijkskundeles werd gevraagd wat ‘de Hebrides’ zijn. Een klasgenoot antwoordde: ‘Mannelijke bruiden.’

Flickered
A.C.J. van Beek - Rijsbergen

Op de mulo in 1968 moesten we tijdens de Engelse les in die taal zeggen dat ‘de kaars flakkerde’, oftewel: ‘the candle flickered.’ Net toen de leraar deze vertaling had gegeven, zag hij dat een leerling niet aan het opletten was. Dus vroeg hij hem: ‘Vertel eens Kees, wat was er nou met die kaars?’ Waarop Kees, die nog net één woord van de vertaling had meegekregen, zei: ‘Eh, die viel, meneer.’

Hiep hiep...
Monique Cornelissen - Huizen

Mijn collega, de juffrouw van de eerste klas (wat nu groep 3 is), was jarig. Zoals gebruikelijk mochten de kinderen de klas versieren. Dit gebeurde met veel overgave.

De juf was blij verrast toen ze die ochtend binnenkwam. Opgetogen gezichtjes, feestelijke stemming, overal slingers en papieren bloemen. Het schoolbord was nog dichtgeklapt. De jarige juf draaide de zijborden open om de tekening binnenin te onthullen, maar schrok een beetje terug. Met kanjers van letters stond er: ‘HIEP HIEP HOER’. Het bord was net te klein.