De vermakelijke lotgevallen van Tijl Uilenspiegel

[p. 119]

XXVIII Hoe Uilenspiegel een paard betaalde.

Te Hildesheim hield Uilenspiegel zich met paardenkoopen op en wist ook op die wijze de menschen te bedriegen.

Eens vraagde hij aan eenen paardenkooper op de markt, naar den prijs van een paard. De koopman eischte acht en twintig gulden: ‘goed,’ zeide Uilenspiegel, ‘de helft zal ik u terstond betalen; de helft wil ik u schuldig blijven;’ de koop was spoedig gesloten. Uilenspiegel betaalde veertien gulden en reed met het paard weg. Eenige weken daarna kwam de paardenkooper en eischte de andere veertien gulden; hiervan wilde Uilenspiegel niet hooren en de zaak werd voor den regter gebragt. ‘De koop is op die voorwaarde gesloten, dat ik veertien gulden schuldig kan blijven, als ik wil;’ zeide Uilenspiegel, ‘en dit

[p. 120]

kan ik met getuigen bewijzen: nu wil ik het geld nog schuldig blijven en de koopman mag hetzelve volgens onze overeenkomst niet eischen.

Een andermaal verkocht hij een paard, en toen de kooper vroeg of hetzelve ook geheime gebreken had, zeide Uilenspiegel: ‘het paard heeft alleen dit gebrek, dat het over geene boomen wil rijden.’ - ‘Is het anders niet,’ zeide de kooper, ‘wie rijdt er ooit over de boomen!’ De kooper besteeg het paard en wilde de stad uitrijden, dan het paard was niet over de brug te krijgen; hij kwam daarop naar Uilenspiegel en wilde hem het paard terug geven. ‘Wel vriend,’ zeide Uilenspiegel, ‘ik heb u vooraf gezegd, dat het paard niet over boomen gaan wil.’

Een ander paardenkooper, die veel dong en weinig kocht, had de gewoonte de paarden, die goede lange staarten hadden en die hem wel bevielen, aan dezelve te trekken; waren de haren vast en stevig, dan meende hij, dat het paard sterk van aard was en lang zoude kunnen dienen. Nu had Uilenspiegel een schoon paard, maar hetgeen

[p. 121]

de staart bijna geheel had verloren; hij maakte



aan dien stomp, waarvan hij het vel had afgedaan,

[p. 122]

eenen valschen staart stevig vast en stelde den prijs, toen die koopman daarnaar vraagde, zeer gering; terstond wilde de man zijne gewone proef nemen, trok sterk aan den staart, die los liet en waarmede hij achterover tuimelde; na lustig uitgelagchen te zijn werd de koopman gedwongen aan Uilenspiegel bovendien eene ruime schadevergoeding te geven.