Veelderhande geneuchlijcke dichten, tafelspelen ende refereynen
(1977)–Anoniem Veelderhande geneuchlijcke dichten–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 72]
| |
Van den ouden, ende langhen Aernout, ende is een Twee-spraecke die ghenoechlijck is om te lesen. aant.De Meester.
Aernout van waer comt ghy ghelopen,
Met v netten, ende met v knoopen?
Zijt ghy dol ofte heel verwoet
Hoe comt dat ghy gheen beter kleederen aen en doet?
Aernout.
Mijn kleedt is beter dan het schijnt
Want door de knopen en comt gheen wijnt,
Maer de gaten die daer besijden staen
Die doen mijn dickwils coude ontfaen.
De Meester.
Aernout zijt ghy dol, oft buyten keere?
Het haghelt, het sneeuwt, ende vrieset seere,
Van waer comt ghy met haesten snel?
Aernout.
Jae Meester ick come van Selden-wel
Al daer ick gheraeckte by een man seer fel,
Want de Heere vingh my teghen mijn danck
En dede my legghen op de Kalle-banck,
| |
[pagina 73]
| |
Hy had geerne wat nieus van my gheweten
Maer een woort en woude ick niet spreken,
Soo groot waren mijn verholentheyden
Dat ick hem te segghen al ontseyden.
De Meester.
Aernout t'moet v voorwaer zijn gheseyt
Dat ghy doe zweeght was groote wijsheydt,
Ende dat ghy u Tonghe soo condt bedwinghen
Alsoo dat ghy gheen quaet en ging't zinghen
Van u selfs, ende van v ghesellen
Nu seght my Aernout, kunt ghy wel tellen?
Aernout.
Jae ick meester, met teerlinghen,
Leerde ick mijn eerste rekeninghen,
Want icker mijn coussen mede verloos
Soo dattet my den gantsschen Winter vroos,
Beyde aen voeten ende aen handen,
Nu moet ick loopen achter landen.
De Meester.
Aernout spelt my een.
Aernout.
Ick en hadde soo lief gheen,
| |
[pagina 74]
| |
Als ick v spelle een te vooren,
Die sijn rechte ooghe heeft verlooren,
Ende met sijn flincker-ooghe qualijc ziet,
Dat is nauwelijcx een, en ist niet,
De Meester.
Aernout spelt my twee.
Aernout.
Dat is die te Winter sate int snee,
Ende hadde ontdeckt zijn eers-gat bloot,
Hy soude dan lyden coude groot,
Nochtans soude hy moghen aenschouwen,
Hoe dat beyde sijn eers-billen waren behouwen,
De Meester.
Aernout spelt my drie,
Aernout.
Dat is een Rabaut, ende zijn Amye,
Die by malcander legghen en slapen,
Op een bedde sonder lijnen laken,
't Welck nauwelijcx breet waer een ellen,
Hoe mochte ick armer drie tellen.
| |
[pagina 75]
| |
De Meester.
Aernout spelt my viere.
Aernout.
Dat is een Klap-oor, ende een Kliere,
Ende twee die ic niet noemen en wille,
Namelijc, twee bescheeten eers-billen
Het welc is eenen ontloken schilt
Ghy meughtse kussen als ghy wilt.
De Meester.
Aernout spelt my vijve.
Aernout.
Dat zijn drie oorloofde wijuen,
Twee blinden Papen, die qualijc hooren,
Alsulcke zijn recht tot ongeluc gebooren.
De Meester.
Aernout spelt my sesse.
Aernout.
Als twee Rabauwen hooren messe,
Twee hoeren spinnen, twe dobbelaers vroeden,
Dat comt van rechter armoeden.
| |
[pagina 76]
| |
De Meester.
Aernout spelt my seven.
Aernout.
Twee nonnen die onsuyver leuen
Twee Monnicken die uyt haer Klooster loopen,
Twee Canonnicken die haer Proven vercoopen,
Ende eenen Woeckenaer sonder weldaet,
Dese sijn van Godt ghehaet.
De Meester.
Aernout spelt my achte.
Aernout.
Die twee verbrande scheenen brachte.
Ende twee gelapte schoen
Ende ging daer Haring smout in doen,
Om te laten eeten hy v beloofden,
Die v dan bracht twee schorfde hoofden,
In het heetste vande Jare,
Dat waer te copen een seltsame Ware,
De Meester.
Aernout spelt my neghen wel.
| |
[pagina 77]
| |
Aernout.
Byloo zy bedreuen lodderlijck spel.
Twee Bagijnen, twee Bogaerden
Drie Susteren, ende twee Lollaerden,
Dese dienen God al met den eerse
Ic spel v quater cincq met eenen veerse.
De Meester.
Aernout spelt my thien.
Aernout.
Het waer al te sot om te sien,
Acht blinden aen eenen disch,
Die voor hen hadden eenen visch,
Tot eens blinden mans Taveeren,
Sy souden wonderlijc ghebeeren,
Eer sy die graten wt ghelasen,
Ic spel u deux aes met chijs asen,
De Meester.
Aernout spelt my elve.
Aernout.
Ghewisselijc ghy sijter een selve,
Nochtans sal ick v ander halen,
| |
[pagina 78]
| |
Vier luyden die om geldt gaen talen,
Vier Procureus die sijn vander stede,
Ende drie t'samen-coopers mede,
Dese luyden hen geerne gheneeren,
Nochtans sijnt rechte logenaers sonder eeren,
De Meester.
Aernout spelt my een vol dozijne,
Aernout.
Dat zijn vier Rabauwen, en vier Kockijne,
Ende vier Putieren geldeloos,
Dat is een arm dozijn altoos.
De Meester.
Aernout spelt my treise.
Aernout.
Dat is een besnotte neuse,
Te draghen alle den Winterdeur,
En te loopen voor des Huysmans deur,
Met twee schoenen sonder zolen,
Als men dan seyde Gaet Gode bevolen,
Soo ist altemael aen hem becleven,
't Welck den onsalighen is ghegheven,
| |
[pagina 79]
| |
De Meester.
Aernout spelt my Rijscateel.
Aernout.
Daermen die pot hangt aen een zeel,
Ende met stroo ziedet die visch,
Sonder Tafel-laken dect den disch,
Den drinc-pot met een gate,
Den kandelaer sonder plate
Ende eenen schotel met garen ghebonden,
Een recht Rijscateel heb ick ghevonden,
De Meester.
Aernout spelt mijn Bijster-velt.
Aernout.
Dat is een buydel sonder geldt,
Hongher en twee coude naecte beenen
Ende krijt sonder dobbel-steenen,
Den korf ontdect, ende niet gheheel,
Dat is van Bijster-veldt een Kasteel,
De Meester.
Aernout segget my sonder lette,
Waerom gaet ghy met desen nette.
| |
[pagina 80]
| |
Aernout.
Meester ten heeft voeten noch handen,
Daerom draegh ick dat achter landen.
De Meester.
Aernout hoe menighen knoop heeft het net
Aernout.
Meester het is my alsoo gheset
Ende ic bevinde nae den loop
Soo menigh kruys soo menighen knoop
De Meester.
Aernout wat behoort totten nette,
Aernout.
Een gay met eenen lacken sette,
Twee coussen onder ghesneden
Een paer deur-houwen schoenen beneden,
Ende eenen lijnen broeck wit
Oock hoort toe, ick segh v dit:
Voort net een beursken gheknocht
Van fijnen zijde, wel ghewrocht,
Noch Twee Teerlinghen seg ick goet ront
| |
[pagina 81]
| |
Oock te draghen eenen heusschen mondt,
Wel te spreecken voor alle man
Oock eyscht daer toe by sint Jan,
Heusch van wandelingh te zijn
Maer die daer loopen als een Kockijn,
Die soudemen voor die honden jaghen
Want t'is iammer dat zy t'nette dragen.
De Meester.
Aernout hoe wort ghy op-ghehouden?
Aernout.
Als mijn Vader, en moeder mijn schouden,
Soo liepen zy toe met grooter druysten
De een den anderen slaen met vuysten,
Mijn Vader en hadde noch stock, noch sweert
Mijn moeder wierp hem op den heert,
Ende sy gingh hem dapper smijten
Doen gingh ick seer luyde krijten,
Om dat sy vervochten alle haer ghoet
Hoe wel ick noch jong was, soo was ick vroet
Mijn moeder heeft my te vondelingh gheleyt
Als dit is mijn wedervaren in mijne jonckheydt.
De Meester.
Aernout waer gingt ghy ter Scholen?
| |
[pagina 82]
| |
Aernout.
Te sint Truyen voor de steen kolen,
Daer sat ick het vuyr soo naer
Dat ick het noch wel worde ghewaer,
Ick schreef daer letteren sonder inct
d'Welckmen noch beschreuen vint,
Met veel masselen voor mijn schenen
Van daer soo liep ick weder henen,
Te Tricht al op de Mase
Daer worden ick Klerck van deux ase.
De Meester.
Aernout wat is v handt-werck?
Aernout.
Ick salt v segghen als een goet Klerck:
t'Is af te rapen die mijn bijten
Ick en kanse daghelijcx niet ghesmijten,
Want zy verberghen hen inde naden
Onder eenen boom bekleet met bladen,
Gae ick dan sitten in dat groen
Ick vinde daer ghenoegh te doen,
Tot dat de Zonne onder gaet
Alsdan doe ick weder aen mijn ghewaet,
Ende gae loopen rechtevoort
| |
[pagina 83]
| |
Tot aen des Huysmans poort,
Hopende van hem te crijghen yet
Maer ist dat den hondt mijn dan siet,
Soo gaet hy groot gheruchte maken
En ick weere mijn met een tuyn stake,
Het deurken sluyt ick weder toe
Dit is het Ambacht dat ick doe.
De Meester.
Aernout hoe betaelt ghy v ghelagh?
Aernout.
Ick salt v segghen soo ick best mach,
Broodt bejaegh ick met een grooten hoop
Ick gheve dat weder goede coop,
Soo hebbe ick t'gheldt in mijnen handen
Luttel gheue ick om de schanden,
Ick loop daer zitten inden heert
Nochtans en ben ick daer lief noch weert,
De milte van eenen Haring
Heb ick ghegheten al te varingh,
Haest ben ick te nae gheseten
Soo wert my thooft ontwee ghesmeeten,
Daer na segghen sy hoort Clays
Wy willen weder maken pays,
Ghy sult gheuen voor zijnen tooren
| |
[pagina 84]
| |
Ses volle kannen biers te vooren
Ick drinck dan wijn-coop van mijnen hoofde
Ende mettet geldt van mijnen broode,
Betael ick dan mijn slaep-huyr
Soo seltsaem loopt mijn avontuyr.
De Meester.
Aernout welck is v morghen-stont?
Aernout.
Als een wtghesoden hont,
Met veel buylen op mijn hooft
Mijn vel is dan ghebeten al root,
Van luysen, en vloyen, ick moetet aenschouwen
Ick gae mijn dan krabben, ende klouwen,
Mijn vel is swarter dan een Rauen
Dit zijn alle mijn morghen gauen.
De Meester.
Aernout waer hoort ghy misse?
Aernout.
In eenen groenen Bosch gherisse,
Daer loop ick in dat is mijn kercke
Aldaer hoor ick zinghen den Lewercke,
Oock den Koeckoeck, ende den Nachtegale snel
| |
[pagina 85]
| |
Ick verstae die Vogelkens alsoo wel,
Als ghy doet uwen Prochiaen
Met commer ben ick altijt bevaen.
De Meester.
Aernout welck is v Sermoen?
Aernout.
Dat kan mijn de Lantman wel doen,
Als hy mijn vanden Houe wil keeren,
Soo heet hy mijn een ambacht leeren,
Ick sal (seyt hy) dan wesen bemint
Zijn woorden achte ick als den wint,
Aldus houde ick het Ghebodt
Van den Lantman mijnen Godt.
De Meester.
Aernout welck is uwen huysraet?
Aernout.
Dat is een naelde met een draet,
Om daer mee te nayen mijn kleeren versleten
Ende een stock in vieren ghespleten,
Is mijn Elle daer mete ick mede
Mijnder Amijen alle haer lede,
Soo gaet sy smorghens als een Paeu
Ghekleet met groen, ende blaeu.
| |
[pagina 86]
| |
De Meester.
Aernout welck is uwen wijngaert?
Aernout.
Eenen lustighen Haghe wel bewaert,
Ick en behoefse te snijden noch te binden
s'Morghens vroegh kan ickse wel vinden,
Met ghoede beyeren wel gheladen
Mijn lust kan icker wel aen versaden.
De Meester.
Aernout welck is uwen Winter-ooft?
Aernout.
Eenen Rape wel gheklooft,
Die trecke ick wt al met mijn handen
Ende ick schelse met mijne tanden,
Ick eeter veele eer zy mijn schaden
Ick en salder oock gheen coude-pisse af laden.
De Meester.
Aernout welck is v rechte minne?
Aernout.
Dat is een goede legghende Hinne,
| |
[pagina 87]
| |
Ende een koe die wel melc gheeft,
Want den Lantman van dese voordeel heeft,
Finis.
Aldus isser noch meenighen Aernout,
Die benet ende beknoopt is menighfout,
Die luy is ende niet wel en lust te doen,
Ooc vanden huysman dicwils hoort sermoen,
Als hy daer comt om yet te verwerven,
Men sieter ooc menich int Gast-huys steruen,
Die doen zy waren wel ghestelt,
Verdroncken hebben klederen en geldt,
Sy moetent ooc droevelijck bequelen,
Die Huys, Hof, Renten en Erve verspeelen,
Die de schoone vroukens, alsoo beminnen,
Met haer verteeren lijf, goet en sinnen,
Die sijn al mede gherekent int ghetal,
Een scharpe Wet men stellen sal,
| |
[pagina 88]
| |
Wt die naem van sinte Mager, ende Pover
Sy volght hier nae, leestse dicwils over,
Op dat ghy al die punten meugt onthouwen
Maer die achteloos is, zijnt mans of vrouwen,
Die sullen metter tijt die ordonancy wel leren
Alsse maer sonder sorge versuypen verteeren
tGeldt wt die kist, ende kleederen vant tlijf,
Int Gast-huys te sterven is haer een gerijf.
|
|