De Vlaamse Gids. Jaargang 45



[pagina 385]
René Gysen De goede boodschap dit is het lied dan van de goede wesp de behoudsgezinde ze houdt niet op zich op te houden meter voor meter, toch te sluipen tot aambeeld, veinzend soms als elke hamer, rekbaar als deeg voorwaar verblindend het hete zilver zinderend aan het gebroken raam onder de zon die zonk steenrood als muurhoge chinezen in hun graven rechtop begraven voorwaar voorwaar de waarheid bakt het worden druipt ik zeg het u als brood de goede wesp houdt niet meer op te gonzen Luister, in alle hutten, huilen na de angst, de hese stemmen, schuilen in hun schaduw, de sterfelijken groeten schielijk, stuiven. in het licht, het zwarte licht dat sterft, daarom en daarom aan de tafel van de aarde eet ik het brood der armen dorstig wijzend weer als een ouderwetse zwengel het laagtepunt van zwijgen.