De Vlaamse Gids. Jaargang 45

[p. 826]

Frans De Wilde
De kinkhoren

Het oor schept beelden:
Dier en vrouw en stem.

De zee onder de zon,
Gevlekte luipaard
Spinnend, loerend,
Klaar tot de sprong:
Plots voel ik een klauw op mijn keel.

Een vrouw, een grilge vrouw,
Die men even en haastig bezit,
Die zich leent aan elkeen
Maar zich geeft aan geen;
Hier ligt haar gewaad,
Hoe was haar gelaat?

De stem die dag en nacht
Eeuwenlang vruchteloos vraagt,
Onstilbaar roept en klaagt,
Oud-testamentisch van kracht,
Om 't eeuwenoud leed zonder grens:
't Onuitsprekelijk wee van de mens.