Eene herinnering.
Wij deelen onderstaande houtsnede mede, als eene der eerste proeven van samenstelling van den reeds gunstig gekenden kunstschilder E. Claus en tevens als eene herinnering van de deelneming der Belgen aan den zoo treurig bekenden dusgenaamden Mexicaanschen veldtocht, die zoovele Belgische gezinnen en daaronder
Teekening van E. Claus, houtsnede door Ed. Vermorcken.
België's koninklijke familie in rouw gedompeld heeft.
De soldaat, dien wij afgebeeld zien, gezeten vóór twee op elkaar gestapelde trommels welke hem als schrijftafel dienst doen, is naar het leven afgemaald.
Het schijnt dat de schranderheid, welke hij in de vervulling zijner betrekking betoonde, hem deze eer verwierf.
Wij, onze lezers zullen het beseffen, nemen de plaat niet in ons tijdschrift op, om zoodoende bij te dragen tot de vereeuwiging of vereering van den afgebeelden sergeant-majoor. Wij zouden met die bedoeling ons bestek en onze rol te buiten gaan.
Het geschiedt, gelijk wij hooger zegden, als eene herinnering aan een feit dat sporen achterlaten zal in onze hedendaagsche geschiedenis, en daarbij kan de nauwkeurige teekening der kleeding en uitrusting van de Belgische vrijwilligers van keizer Maximiliaan ook belang hebben voor kunstbeoefenaren.
Overigens verdient de gravure om hare kunstwaarde in ruime mate de plaats die wij haar inruimen. Wij houden er ons van verzekerd dat deze plaatsnede om hare samenstelling en teekening, die den verdienstelijken kunstschilder den heer E. Claus tot eer verstrekken, onzen lezers welkom zijn zal. Op de thans geopende driejarige tentoonstelling te Antwerpen prijken van hem drie schilderijen welke wij in ons tijdschrift op blz. 134 aanteekenden en waartusschen vooral zijne Rustende Marokaansche muzikanten geschilderd in Tlemcen uitmunten.
De houtsnede, van den heer Ed. Vermorcken, leeraar der klasse voor het aanleeren der houtgravuur bij de koninklijke academie, is, volgens prijzenswaardige gewoonte, zeer goed verzorgd.
Auteursrechtvrij