Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 36

[p. 44]

Transit

Samenstelling: Edmond Ottevaere, Piet Thomas, Rudolf van de Perre

In deze rubriek publiceren we ‘literaire’ vertalingen in het Nederlands van goede gedichten uit andere talen. Naast de vertalingen drukken we tevens de gedichten in de oorspronkelijke taal af. Het is o.m. de bedoeling van deze rubriek het vertalen van gedichten te stimuleren en daarom kunnen vertalingen ter selectie ingestuurd worden op het adres van ons redactiesecretariaat. Het team dat instaat voor de samenstelling van deze rubriek, zal tevens de selectie van de ingezonden vertalingen doorvoeren.

Om in aanmerking te komen voor publikatie moet ieder vertaald gedicht vergezeld zijn van een fotocopie van het oorspronkelijke gedicht en van de bibliografische gegevens van de bundel of het boek waaruit het genomen werd. De ingezonden gedichten worden niet teruggestuurd en over de selectie wordt niet gecorrespondeerd, noch getelefoneerd.

De redactie

XI

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros, ut melius, quidquid erit, pati.
seu pluris hiemes seu tribuit luppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi
spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem quam minimum credula postero.

Horatius

1ste boek Carmina

XI

Zoek niet te weten (het is ongeoorloofd)
welk levenseind de goden voorbeschikten
aan mij, aan jou, Leuconoë, lief gekje!
Probeer niet verder meer om het gecijfer
te kennen van Chaldeeuwse wichelaren!
Veel beter is het lijdzaam te aanvaarden
wat ons te beurt zal vallen. Om het even
of Jupiter je nog méér winters toestaat
of thans de lààtste geeft die de Tyrrhenum
tekeer doet gaan tegen de puimsteenriffen:
wees wijs, filtreer je wijn, doe liever afstand
van iedere verwachting in de verte.
Het is immers kort dag. Terwijl wij praten
ontvlucht de tijd ons tevens treiterachtig.
Geniet ten volle van de dag van heden
en reken niet te zeer op die van morgen!

Anton van Wilderode

XIII

O fons Bandusiae, splendidior vitro,
dulci digne mero non sine floribus,

cras donaberis haedo,

cui frons turgida cornibus

primis et venerem et proelia destinat -
frustra, nam gelidos inficiet tibi

rubro sanguine rivos

lascivi suboles gregis.

te flagrantis atrox hora Caniculae
nescit tangere, tu frigus amabile

fessis vomere tauris

praebes et pecori vago.

fies nobilium tu quoque fontium
me dicente cavis inpositam ilicem

saxis, unde loquaces

lymphae desiliunt tuae.

Horatius

3de boek Carmina

XIII

O bron Badusia, nog méér doorzichtig
als bergkristal, je bent geplengde wijnmost
en menig bloemkrans waard. Ik zal je morgen
besteken met het offer van een bokje
wiens voorhoofd zwelt door een begin van horens,
wat hem bestemt tot mingenot en tweekamp.
Omniet, ach, want die telg der dartele kudde
zal met zijn bloed je ijzig water roden!

Jou kan geen Hondsster met haar helse hitte
genaken ooit, jij geeft zelfs zoete koelte
aan door het ploegen afgepijnde stieren
en aan het losse vee dat her en der graast.
Eens zal je onder de beroemdste bronnen
gerekend worden, omdat ík de steeneik
bezing die staat boven de holle rotsen
waaruit je klaatrende kaskade neervalt!

Anton van Wilderode