Yang. Jaargang 13

[p. 11]

Digby Benn

Ik ontvluchtte mijn land

Door verre reizen wist ik te ontkomen
aan de wijngaarden der wraak
geen antwoord om de uitdaging der woorden
de stille stemmen van ongehoorde talen
gestalte te geven,
ik zag de korstige, krakende
kurven van kreupelen,
ik moest water vinden
zonder rassenrimpels.

Mijn reis was wrang
door de bloedlegers van de overheid
geen bajonet evenaart
de gevestigde schurken,
- die hoop dodelijk gespuis,
als bloedende torsen
bewerkt door de beulen
zag ik schimmen van anderen
hopeloos vermoord.

Ik vluchtte weg uit mijn land
waar de dodewegen samenlopen
geen benen sleutel om de barbaarse gebruiken
de waarheid van de blanke
z'n veronderstelling de kop in te slaan,
door de modermuizen
muffer dan moord
hoorde ik de stemmen
van de dood luider.