Yang. Jaargang 13

[p. 52]

Christ Michiels

de avondlampen liggen koud en blauw
om de velden gewonden,
- het vruchtvlees ontbonden -
het bloed van geboorte en dood
mengt zich in de lichten en luchten
die ik uitstrijk op het witte doek.
de strekenwind stuift de aardegeuren neer
en 'k voel de klamme adem van de stervende bomen
en de groeze vuren langzaam uit mij groeien
tot ik word gelijk een bevende dageraad
die zich strak en koel rond mijn ogen spant.