Yang. Jaargang 13

[p. 86]

Guido Wulms

Wens

ik voel me als in een trein
die nooit het station bereiken zal
waarvan de Tijd
- die strandjutter! -
de naam reeds half heeft uitgewist

mijn vingertoppen stuiten
tegen de ruiten

drijven wou ik
op een stroom
tussen de koele wanden van jouw woud
en de zee bereiken
die eindeloos wacht

dat krijsen tenminste
triomfantelijke meeuwen
in de rode avondzon