alweer gekombineerd met bijvoorbeeld orchideeën, de vrouw vol erotische vrede na de bevrediging, zoals de kunstenaar zelf na een lange tocht van verkennen en van zwerven.
Via deze tekeningen wil ik aansluiten bij het grafische oeuvre van Pierre Vlerick. Zijn subjektiefsensibele (doch ook universele) tematiek van de vrouw komt hier eveneens ten volle tot uitdrukking. Subtiele techniek en doelbewust raffinement, in een gedreven maar tegelijkertijd beheerste eksperimentele taal, met een onvolprezen gamma van wit naar zwart, soms afgewisseld met zeer boeiende kleurvariaties, bruinen, roden, paars, roze en groenen.
Wat de techniek betreft, wordt eerst op folexpapier (op basis van polyester) met een speciaal potlood een tekening gemaakt, waarna het geheel via het offset-procedee tot prent wordt gerealiseerd. Vlerick bereikt hier zowel pikturale als plastische effekten, want deze grafiek vertoont als het ware reeel de kwaliteiten van een potloodtckening of een kleurtekening. Een levendige beweging wordt gesuggereerd door het ritme van lijnen en vlakken. Een sfeer van rust en poëzie komt tot uiting in zeer eterische en als het ware tastbare vormen, menselijk, vrouwelijk en erotisch, als het aantoetsen van de huid, het gezicht, het hele lichaam zo sensibel en subtiel mogelijk, soms ook ekstatisch, of gemaniëreerd, als zo vele subtiliteiten van het totale liefdesgedrag.
Soms gaat Vlerick esperimenteren op basis van foto's in kleurendruk, of voert hij ingrepen uit met kollageelementen, vlekken en stippen reveleren een bepaalde estetische dimensie in het werk, verschillende tinten en schaduwen willen de aandachtige kijker en genieter zeer fijngevoelig doen reageren. Of in een reeks zoals Naked eyes levert de kunstenaar in zes staten een zelfanalyse van het eigen artistieke proces dat hij heeft meegemaakt en beleefd, en waardoor hij de kreatieve toeschouwer wil bewust maken van zijn en diens eigen visuele problematiek.
Kortom, in het grafische werk van Vlerick vinden we ook zijn eigen en specifieke wereld terug: een stukje schoonheid afschermend tegen het brutale en het aftakelende, een autentiek romantisch levensgevoel, in kontakt met aarde, natuur en vrouw. In de reeksen Yan's doll en L'amour est à refaire wil de kunstenaar als het ware een nieuwe vrouwenfiguur scheppen, een soort ideaalbeeld, een prototype van de vrouwelijke eras, een diep doorvoelde en beleefde menselijke eenheid van vriendschap, tederheid, hartstocht en begeren, erotiek - ik vermijd hier doelbewust het enge woord seksualiteit. In het verheerlijken van zijn ideale vrouwenfiguur laat Vlerick opnieuw zijn fantasie van bloemen, bloesem, huid, kant en tederheid de