Yang. Jaargang 17

[p. 6]

Bert van Dieren

Uitvaart

Julienne, de getrouwe,
is het déze keer die
voor 't laatst wordt gereden.
Fluistert iemand onderweg:
moet je horen,
ze spelen Liszt.

De preludes van Liszt,
maar niemand van het gevolg
(buiten de bovengenoemde)
die het weet,
ook niet dat Julienne nu
voorgoed ligt toegedekt.

Broodjes met ham en kaas,
koffie èn bier,
o, ekskuseer: cognac voor meneer,
want een opwekkend gedoe,
zo'n begrafenismaal,
vreemd aan Julienne.

Het schort de levenden aan fatsoen,
niet de doden.
Dies beveelt magere Hein:
nu gíj, meneer. Maar let wel,
ditmaal zonder Liszt
en zónder preludes.