Yang. Jaargang 17

Ann De Roey

Deze stollende toevloed van twijfels
die onze woorden beven doet
en wankelen de pen:

bundels van universele leegte,
blank in het onbereikbare:
goochelen met het niet,
verwoorden wat werd verwoord.

Proef hoe vol, hoe gistend
- verwachting nooit en wijsheid niet -
het woord ons streelt, en slaat,
verrukt tot het ultieme ogenblik.

Plengoffer, der goden wanhoop.

Trilt ons bekken, angst en onvermogen is.
Het zaad dat wij ontkiemen,
verhard in wrange bolsterpitten,
de vrucht verlamd in eigen vraag.