Yang. Jaargang 17

P.A. Voethoek

Voor mijn vader

de oude olm laat zijn takken
de lente uit het spoor
wijl alle groen naar leven neigt
de wintersluimer nog
te moe
om achter de muur
de dag te zien
zovele malen winnend
op alles in zijn schaduw
maar nu
zijn armen zwaar van dragen
door tijd voorbijgegaan
geen spijt geen traan
die hem beroert
verlangen naar de aarde
de oude heerser offert zijn kroon
licht op de morgen
stil de ogen sluitend