Yang. Jaargang 17

Roos Servaes

Opendeurdag in een tuinbouwschool

haar huid is aarde
haar huid is plichtsbesef
en verlicht soms door het
achttienjarig meisje van veel vroeger
dat toch in haar nog leeft

z'is bruin, mijn magere gezichtsboerin
ze heeft haar zoon mee naar de tuinbouwschool gebracht om
de dag te laten voelen hoe blij ze met hem is.
En vader, breed, wenkbrauwgeborsteld,
zit, lager nu dan thuis, te lachen
(en ietwat te liegen, te fier dat hij dát zou beseffen).

moeder, moeder, pudding- en propere lakens-moeder,
moeder, zo bruin, zuiver, twee lichte lijnen
naar uw mondhoeken,
moeder met blauwe rok en witte astralontrui,
moeder met veel aardbeien op de akker,
uw donkere zoon is zwak en sterk
door uw gezicht