Yang. Jaargang 17

Cleva Van Beneden

Zaventem

Geronk der motoren,

aanzwellend tot een niets ontziende

droom van wilde fantasieën

in een symfonie van zilvergrijze noten.

Met een allesverwoestend lawaai,

beelden opduikend uit een ver verleden,

slechts even maar,

in een ontsierde rookwolk,

verdwenen glories als in een wazige droom.

Watermolens,

in een rad van autosnelwegen,

elkaar kruisend

in een wespennest van illusies

over vergane tijden.

En dan plots,

een oneindige rust over het park,

alleen gestoord door een late vogel,

de gedachte aan oneindigheid onder zijn vleugels meevoerend.