Yang. Jaargang 17

Vera Michiels

er zijn dagen
waarop het andere ik dirigeert
bekers televisie ruiken met een tuinslang
gevoelens in morse eten
zonder de bevrijding te spuwen
een doelgerichte kogel afvuren als een boemerang
verwondering voelen wegebben in vloed
op de ladder van de taal klimmen
op manshoogte
gras zien ontaarden tot gesmoorde lichtbron
je ketting inzwelgen als een
vervallen vergissing
denkbeelden droppen op zandbodem
half toegedekte muziek herschrijven
tot ze ritselt als een lege brief
in de morgen