Yang. Jaargang 17

[p. 57]

Paul Barbé

Ongeboren kind en engel

Mijn zoon draagt
wijde witte vleugels

hij verheft zich van de aarde
met trage, brede slagen.

Mijn kind kijkt nu
door ogen van licht.

Soms strijkt het neer
tussen de rotsen
op het strand,
en zingt.

Soms vliegt het stuurloos,
gebroken door de wind.