Yang. Jaargang 17

[p. 60]

Bea Verheyden

Een werkdag

De dag is oud
Losgescheurd van bed
Heb ik er stukken uitgebeten
Zonder honger
En om te overleven
Knagen wij aan beide kanten.

Gezichten in de trein
Kijken niet naar beneden
(Het heeft vannacht gesneeuwd)
Maar blijven leeg
Nog witter
Ik zou ze willen strelen.