Yang. Jaargang 42

[p. 284]

Personalia

geoff dyer (1958) schrijft regelmatig voor The Guardian, The Independent, New Statesman en Esquire. Hij redigeerde The Selected Essays of John Berger (2001), over wie hij in 1986 zijn eerste boek schreef (Ways of Telling). Daarnaast schreef hij romans (The Colour of Memory (1989), The Search (1993) en Paris Trance (1998)) en non-fictieboeken, waaronder But Beautiful (1991, over jazz) en Out of Sheer Rage (1997, over D.H. Lawrence). Zijn meest recente publicaties zijn Yoga For People Who Can't Be Bothered To Do It (2003) en The Ongoing Moment (2005), een idiosyncratische geschiedenis van de fotografie.

wouter godijn (1955) debuteerde in 1997 met de roman Witte tongen, waarna vier poëziebundels volgden. De derde, De karpers en de krab, werd genomineerd voor de VSB-prijs. Zijn recentste bundel is Kamermuziek of de weg naar de onverschilligheid. ‘De terugkeer’ is een fragment van de roman in wording Johns dood.

rokus hofstede (1959) vertaalde werk van Pierre Michon, Georges Perec, Clement Pansaers en Caroline Lamarche. Hij bespreekt Franse literatuur voor De Volkskrant. Rokus Hofstede werd voor zijn hele oeuvre in 2005 bekroond met de dr. Elly Jaffé-prijs.

thomas lerooy (1981) maakt tekeningen en sculpturen die de logica van de vervoering in de nabijheid van een icoon of monument bevragen. Tegelijk heeft Lerooy geen probleem met het creëren van een eigen aura rond zijn beelden. Hij schuwt evenmin het groteske en het anekdotische, speelt een subtiel spel van aantrekken en afstoten en knoopt op tal van plaatsen bewust aan bij een Belgische traditie (Rops, Ensor, Magritte...). De vele tekeningen aan de basis van zijn werk vormen een sterk verweven netwerk van ‘nouveaux trucs, nouvelles combines’ die informeren en desinformeren. Recentelijk stelde Thomas Lerooy nog tentoon in Netwerk Gallery (Aalst), op Art Brussels (project voor St-Lukas Gallery, 2005) en in de tuin van Museum Dhondt-Dhaenens, 2006. Zie ook www.thomaslerooy.com

david nolens (1973) is dit jaar yangs writer in residence. Hij debuteerde in 2002 met de roman Vrint. In 2005 verscheen Het kind. Een novelle.

sarah posman (1982) werkt aan een proefschrift over Gertrude Stein en Gilles Deleuze. Ze is redacteur van yang.

marc reugebrink (1960) is redacteur van yang. Hij publiceerde twee dichtbundels, de essaybundel De inwijkeling (2002) en de romans Wild vlees (1998) en Touchdown (2004).

denise riley (1948) is dichteres, essayist, professor, editeur en onderzoekster en houdt zich in die hoedanigheden bezig met politiek, geschiedenis, filosofie, feminisme en

[p. 285]

plastische kunst. Ze werkt aan de University of East Anglia en een tijdje geleden was ze writer in residence bij de Tate Gallery. Maar vergeet u dit alles maar want voor Riley geldt ‘who anyone is or I am is nothing to the work’. Ze schreef onder meer: War in the Nursery: Theories of the Child and Mother (1983); ‘Am I That Name?’: Feminism and the Category of ‘Women’ in History (1988); The Words of Selves: Identification, Solidarity, Irony (2000); The Flesh of Words (2004: met Jean-Jacques Lecercle); en Impersonal Passion: Language as Affect (2004). Ze voerde de redactie van Poets on Writing: Britain 1970-1991 (1992). Haar eigen poëziebundels zijn Dry Air (1985); Mop Mop Georgette: New and Selected Poems 1986-1993 (1993); en Selected Poems (2000).

jeroen theunissen (1977) is redacteur van yang. In 2004 publiceerde hij zijn debuutroman De onzichtbare, in 2005 gevolgd door de dichtbundel Thuisverlangen. Begin dit jaar verscheen de vertelling Het einde.

elisabeth tonnard (1973) maakt werk in tekst en in beeld. Zij studeerde en doceerde literatuurwetenschap aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Zij werkte in het British Centre for Literary Translation (University of East Anglia) aan een vertaling van Wordsworths Essays upon Epitaphs. In 2003 verscheen haar Engelstalige poëziebundel Let us go then, you and I; T.S. Tipp-Exed met gedichten ontstaan door het tipp-exen van een deel van Eliots bekende Prufrock-gedicht

christophe van der vorst (1979) is licentiaat in de Germaanse talen. Momenteel werkt hij als editeur voor het Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie.

sven vitse (1981) studeerde Germaanse talen aan de Vrije Universiteit Brussel en werkt momenteel aan een proefschrift over postmoderne (literatuur)theorie en ideologie.

samuel vriezen (1973) componeert, speelt piano en dicht. Hij maakt literaire programma's bij Perdu in Amsterdam en leidt de Stichting Huygens-Fokker die het Fokker-orgel beheert met 31 tonen per octaaf. Op het label Karnatic Lab Records verscheen onlangs een CD waarop hij samen met Dante Oei de Symmetries (piano vier handen) van Tom Johnson speelt, en verschijnt deze zomer een CD van Duo Vertigo met onder meer een uitvoering van zijn Toccata III (twee Glockenspiele). Hij blogt op blogger.xs4all.nl/sqv (Vriezen Vindt...).