De Hollandsche Robinson Crusoë

[p. V]

Voorbericht.

Toen ik nog jong was, hadden we 't geluk niet, in 't bezit te zijn van boeiende en prettige werkjes voor de jeugd. De Vader Goedhards, Edelhards met hun deftige zedelessen en gerekte redeneeringen vielen althans niet in mijn smaak, en, ofschoon ik verscheidene van de boekjes van Jacob Glatz en anderen bij gelegenheid der prijsuitdeelingen in mijn bezit kreeg - tot mijn schande moet ik bekennen, dat ik er nooit in las. 't Was dan ook inderdaad een onverteerbare kost. Toen kreeg ik den Robinson Crusoë van Campe in handen, en eensklaps was mijn leeslust opgewekt. Allerlei soort van Robinsons las en verslond ik. En toen later Schmid een geheele hervorming in de kinderlitteratuur bracht, behoorden ook zijn werkjes tot mijn geliefkoosde lektuur.

Doch om tot Robinson Crusoë terug te komen. Zulk een indruk hadden die nuttige werken op mijn verbeelding gemaakt, dat ik als knaap met een mijner schoolmakkers, bij wien ik meest alle Zondagen te visite gevraagd werd, dikwijls Robinson Crusoë speelde. Dan maakten we ons een vlot van planken, waren Robinson en Vrijdag; kortom, hadden een onschuldige pret, waaraan ik nog steeds met genoegen kan terugdenken. En toen die knaap mij door den dood ontrukt werd en ik met hem geen Robinson

[p. VI]

Crusoë meer kon spelen, leefde die laatste persoon toch zoo in mij, dat ik een kleinen Robinson schreef en die op mijn manier met platen illustreerde. Denkt echter niet, dat ik u op dat onbekookte werk mijner kindsheid zal onthalen. Mag het mij voor mij zelf spijten, dat die Robinson niet als de Kappipo is bewaard gebleven, voor u spijt me dat geenszins: trouwens, ik zou dat manuscript toch nooit hebben uitgegeven.

Steeds echter bleef het mijn illusie, om voor de Nederlandsche jeugd eens een Hollandschen Robinson te schrijven. Welnu - ik heb het gedaan; doch tot afwisseling de lotgevallen van een achttal Robinsons beschreven, waarbij later een negende kwam. En om de voorstelling zoo levendig mogelijk te maken, heb ik den familievader zelf laten vertellen. Een prettig verhaal vindt ge dus hier; maar niet alleen prettig - 't is ook leerzaam en zal u 't een en ander doen kennen van de natuurlijke historie van Zuid-Amerika, waarin ik de helden en heldinnen (want er zijn heldinnen ook bij) er van geplaatst heb.

En hiermede zend ik mijn ‘Hollandschen Robinson Crusoë’ de wereld in, hopende, dat mijn lezeressen en lezers het boek niet onvoldaan uit de handen zullen leggen en het den leeslust zal aanwakkeren ook van hen, die nog onverschillig zijn voor goede lektuur.

Amsterdam, 1876.

P.J. Andriessen.