|
| |
Propempticon Ad Ornatissimum, praestantissimumque Iuvenem, D. Ioannem Schoterbos Ab Overrhiin, convictorem meum, cum in Britanniam abituriret.
XXV.
SIccine Battavicae charissima corcula terrae,
Et natale solum, nec fastidita tuorum
Nomina, maternosq́ue lares, & littus amicum
Deseris? & toto divisos orbe Britannos
Belgarum securus adis? vocat aequor euntem,
Naiadumque chorus vitreis te vectat in undis,
Sedibus avulsum patrijs. & nobile pignus
| |
| |
Excipit infidâ fragilis fortuna carinâ.
Hîc medios inter fluctus, dum regna Deorum
Adspicis, & celso rutilantes fornice flammas,
Non ultrà arboreis viridantem frondibus Hagam,
Sed maria ampla vides: non magni Principis arces,
Sed formidatas inimico in littore portus,
Hostilesque rates Morinûm, & feralia cernis
Classica: non inter tumidos Academia fluctus
Apparet; non illa domus, quâ saepè solebas
Sobria convictor partiri prandia mecum,
Nec multum dubijs obsonia poscere mensis.
Antè tuos oculos grandes iam corpora Phocae,
Aut pistrix squamosa movet, vel turgida spectas
Carbasa, quosque suis oneravit mercibus Eos,
Aut redolens Aurora rates. pro matre salutas
Thetida, & absentes quoties subiere sorores,
Spectantur tremulis Nymphae Oceanitides undis,
Et Nerei lasciva cohors. Iamque aequore in ipso
Miraris magni miracula plurima mundi;
Vt refluis Neptunus aquis subsidat, & amplos
Distendat vis caeca sinus: cur pocula Triton
Salsa bibat: quo Luna regat moderamine fluctus,
Et sibi praescriptas metuat transcendere metas
Ingentis rector pelagi: quo numine in Arcton
Dirigat incertas virtus magnetica puppes:
Vnde fluant ipsum terrentia flamina Tiphyn,
Et redeant toto tranquilla silentia ponto,
Alcyonumque dies. illic flammantia noctu
Sidera, & errantes aeterna lege tueris,
Demerso iam Sole, Deos: ut magnus in orbem
Orbis eat, proprioque adversum lentius axe
| |
| |
Corpora nitantur septem. cur cornua languens
Vertat in occasum, mox crescens vertat in ortum
Cynthia: quid rutilos maculis deturpet honores:
Nunc totos spissa involvat caligine vultus,
Astraque retrogrado faciat procedere gressu.
Haec ubi perpendes tacitus: mihi dicta revolves,
Et praelecta tibi veteris suffragia secli,
Et Graiae decreta scholae. tunc fortè subibit
Barlaei vox rauca tui, clamataque nostris
Dogmata porticibus, doctique oracla Lycaei.
Mox ubi te Celtas inter, littusque Britannum
Aura feret, Batavis quondam celebrata triumphis
AEquora, & Hesperijs inimicas classibus undas,
Et debellatum Belgis mirare Philippum.
Hic mersae periere rates: hic vecta carinis
Baetica castra iacent: hic bellatricia rostra,
Veliferasque arces, tot transtra minantia coelo
Disiecit gravis ira Deûm, portusque remugit
Iccius, & vasti tremuerunt regna profundi.
Tunc patriae fortuna tuae, casusque tuorum,
Primaque felicis subeant molimina belli,
Armaque, quae nostris pepererunt otia Musis.
At postquam fessam fundaverit anchora puppim,
Et certus telluris eris; Tamesina viator
Oppida, & insignem sceptris regalibus urbem
Laetus adi, regumque domos, atque atria specta,
Et mihi cantatas Caroli venerare tiaras.
Suspice Pieridum columen, quo dante, beatum
Aurea iampridem lassarunt pondera vatem,
Et lauro potiora tuli, cunctaeque canenti
Sordescunt hederae, &, doctorum praemia, frondes.
| |
| |
Hic sua Romulidûm posuit tentoria ductor,
Et bellatrices aquilas; sensitque Quiritum
Imperia, & Latios generosa Britannia fasces.
Illic permixtam peregrino Saxone gentem
Adspicies, pulchroq́ue procul candore nitentem
Albiona, & forti contermina littora Scoto:
Oxonios etiam colles, montanaque circum
Pascua, regalesque scholas, & docta videbis
Limina Pegasidum, nec non, custode remoto,
Lanigeros errare greges; ut viscera terrae
Subruat, & pallens scrutetur dextera stannum.
Sic novus externis haerens in sedibus hospes
Et mores hominum, & populorum crimina disces:
Quid foedum factu, quid cum ratione sequendum,
Quid magis expediat, quid possit inutile credi,
Optimaque in patrios referes exempla penates.
Grande decus Iuvenum, propera felicibus Euris,
Et longum, dilecte, vale. tibi vota secundet
AEolus, & faciles impellant carbasa venti.
Ille tibi frenet Cauros, Austrosque catenis
Stringat, & Arctois Zephyros emancipet undis.
Nulla tuam vel Scylla ratem, vel coeca Charybdis
Sorbeat, aut dirae sidus ferale Lacenae
Fulgeat. iratum placabunt verba Tonantem,
Maternaeque preces, & si quid carmina possunt,
Illa etiam coeli poterunt lenire furorem.
Si minus illa iuvant, saltem secura per aequor
Inveniet doctrina viam, perspectaque Divis
Ipsa tibi tua iam probitas, laudataque virtus
Sternet iter. coelum, tellus, mare, ventus, eunti
Cuncta favent, facilisque tibi se commodat aether.
| |
| |
Hoc unum, primumque precor, seu portus habebit
Incolumem. Tamesisque suas te ducet in urbes,
Seu procul à patria tumidis iactaberis undis,
Seu quadrupes te tollet humo, seu tergore suras
Tectus eas, feriantq́ue tuas calcaria calces,
Seu sitias, seu pocla bibas, seu Vespera fessum
Excipiat, vigilesque tibi Matuta caballos
Aptet; ut absentis (nec enim labor iste gravabit)
Digneris meminisse mei, nec vilis amici
Ingenuos memori verses in pectore vultus.
|
|
Auteursrechtvrij