Dichtkonst van verscheide stoffen

Maeghde Leer.

Quid salvi esse potest mulieri pudicitia amissa?

ZIet Maeghden; wat ik hier beschrijf
Van 't schoone onbevlekte lijf,

Van 't even net besneden beeldt,

Dat van Natura is geteelt;

[p. 225]

 

Ziet, wat ik u hierstelle voor,

 

Ay Maeghden geeft my wat gehoor!

 

Men ziet, hoe dat in d' ouwe schrift

 

Lucretia de eere zift:

 

Men ziet; hoe datzy, (edel dier,)

 

Leeft zonder brandt van minne-vier:

 

Men ziet; hoe zy haer Maeghdom leidt

 

Tot kuisheidt, en gestadigheidt,

 

Men ziet haer eenzaem in haer huis

 

Steedts dragen daer haer Maeghde kruis,

 

Des werdt gevoert haer groote naem

 

Op vlerken van de gulde faem,

 

Want zy de wereldt over zweeft,

 

Gestorven, en in schoonheidt leeft,

 

Ia, om haer eere heeft begeert

 

Te sterven door een snijdendt zweert:

 

Om dat zy haren Maeghdom niet

 

Woud laten brengen in 't verdriet;

 

Zy, die veel liever storf de doodt,

 

Eer dat Tarquijn haer eer genoot.

 

Des lieve Maeghden, allegaer,

 

Volght hier Lucretia vry naer;

 

Leeft altijdt rein, en onbevlekt,

 

Eer u de lust tor geilheidt wekt.

 

 

 

Ay! Maeghden, gaet,

 

Volght stadigh na

 

In reinen staet

 

Lucretia.