Gedichten. Deel 4

Nu en daarna.
(Francis Ridley Havergal.)

Nu, het zaaien; nu de tranen;

Hard gewerkt en lang gewacht;

Maar daarna, de gouden granen

Juichende in de schuur gebracht.

Nu, 't meedoogenloos besnijden,

't Scherpe mes door rank en loot;

Dan, des Meesters zoet verblijden

Bij de vruchten veel en groot.

De in-plons nu, het overstelpen,

't Blindling tasten, lang of kort;

Dan, 't kleinood der parelschelpen,

Dat des duikers losprijs wordt.

Nu, 't nauwlettende behouwen,

't Zwaar verwerken van de stof;

Maar daarna, 't volmaakt aanschouwen

Van het heerlijk koningshof.

Nu, het stemmen van de snaren;

Wan- bij wanklank, anders niet;

Dan - het grootsch ten hemel varen

Van het halleluja-lied.

Nu, de strijd, het sterk verweren,

't Bloedig worstlen, bang en zwaar;

[p. 69]

 

Dan, het vreedzaam triomfeeren.

 

En de kroon der eere op 't haar.

 

 

 

Nu, een donkre school doorkropen,

 

Tucht en les naar lust noch zin;

 

Dan, de hoogste werkplaats open,

 

En des Meesters woord: ‘Treed in!’