Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Gedichten. Deel 4 (1905)

Informatie terzijde

Titelpagina van Gedichten. Deel 4
Afbeelding van Gedichten. Deel 4Toon afbeelding van titelpagina van Gedichten. Deel 4

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.06 MB)

ebook (3.37 MB)

XML (0.64 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

verzameld werk
gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Gedichten. Deel 4

(1905)–Nicolaas Beets–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 268]
[p. 268]

Een kerkhofwandeling.

 
Ik wandelde over 't kerkhof rond,
 
En met mij ging mijn kleinste jongen:
 
Ik, met mijn oogen naar den grond;
 
Hij, lachende en met wilde sprongen.
 
 
 
‘Lief kind!’ vermaande ik, ‘'t is niet goed,
 
Hier zoo onstuimig rond te draven,
 
Zoo luid te schreeuwen als gij doet;
 
Men maakt zoo'n leven niet bij graven.’
 
 
 
Hij kwam tot mij, voor 't oogenblik,
 
En staakte 't blijde spel, schoon noode!
 
Keek bijna even sip als ik,
 
En hield zijn mondje als zelf een doode,
 
 
 
Maar 't jonge leven werkt met drang,
 
En wil van geen betooming weten;
 
Ras ging 't opnieuw denzelfden gang,
 
Mijn hand geslaakt, mijn woord vergeten.
 
 
 
Maar nu ook liet ik 't kind begaan,
 
'k Had naar den hemel 't oog geheven;
 
Zijn aanblik had mij goed gedaan
 
En beter wijsheid ingegeven.
 
 
 
Hij immers had geen zwart of grauw
 
Juist boven 't kerkhof uitgespannen,
 
Maar hier als ginds datzelfde blauw,
 
Dat al het sombre moet verbannen.
 
 
 
Daar zweefden vroolijk, op dit pas,
 
Sneeuwwitte wolkjes over henen;
 
En nergens werd een groener gras
 
Van rijker zonnegloed beschenen.
 
 
 
En uit denzelfden molm gevoed
 
Waarin zoo vele lijken lagen,
 
Hield Madeliefje 't oog vol gloed,
 
Ten heldren hemel opgeslagen.
 
 
 
De wakkre kraai beschreef omhoog
 
Met blij gekras haar fraaiste kringen,
 
En op een grauwen grafpaal vloog
 
Het kneutje en zette zich tot zingen.
 
 
 
Neen, dacht ik, zoo veel glans had God
 
Hier over de aard niet uitgegoten,
[pagina 269]
[p. 269]
 
Noch zulk een bron van rein genot
 
In 't bruisend kinderhart besloten,
 
 
 
Indien 't de hoogste wijsheid was
 
Naargeestig hier om 't graf te dwalen,
 
En 't hart aan wormen, stof en asch
 
Met nutloos mijmren op te halen.
 
 
 
Neen, neen! die heldre zonnestraal,
 
Die kinderjubel, niet te smoren,
 
Doen denken aan een zegepraal,
 
Die ons een Heiland heeft beschoren,
 
 
 
Die zonde en dood hun buit en roof
 
Ontrukte en voor zijn macht deed buigen,
 
Zoodat op 't kerkhof, ook 't Geloof
 
Als een gelukkig kind mag juichen.
 
 
 
Uit het Engelsch.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken