Gedichten. Deel 1

Zon van den slapelooze.

Zon van den slapelooze! droeve ster,
Wier matte straal slechts weiflend glimt van ver,
Die 't donker aantoont, maar niet weg kunt dringen!
Hoe zijt gij 't beeld van zoete erinneringen!
Beschijne ons 't licht van den verleden tijd
Nog met zijn gloor: het ging zijn warmte kwijt.
De droeve zocht dat scheemren, en aanschouwde
Het duidlijk, maar ver af! en klaar, maar - beeft van koude.