Sjweitberg (onder ps. G. Rapaille)

[p. 12]

D'r Feel is enne fiene. Es vriegezel taege wil en dank, deit hae eedere daag wir zién bes om d'r wie 'n attraksie oet te ziën. Kwa kleijer, zoë wie zoë, en kwa ruuke hat hae e eige recep ontwikkelt woëdurg geine 'm kint verwiete dat hae nao sjweit sjtinkt. Hae maog zich bès laote ziën, mè de pes zint altied de collegaas. Die sjeloes zint of d'r pik op 'm höbbe. Mènste dat die 'm rechoet get zegke? Gank toch gauw. Nae, die sjtueke de kinger op. Die roope dan ‘Johnie’ op 'm. Feel hat e tiedje nuedig gehat om drachter te komme dat dat 'n beteikenis haw. Lang meinde hae namelik dat ze 'm vuer enne angere heele of missjiens ziene naam vergaete waore. Dan pakde hae e paar van die sjnaake biej zich op 't terras van Scoen Blazoen, besjtelde get frisj vuer ze en zag nog mer ins dat hae Feel Fransse hoosj. En da moos kastelein Väös wir leuk ziën durg te vraoge of hae soms vuer pedofiel aan 't liëre waor. Terwiel eederein wèt dat Feel knatsjgek is op Katty. Die is auch e sjtök jonger, mè toch oud en geraffineerd genog om zich durg d'r Feel de vot nao te laote drage.

‘Ha, Feel!’ zaet die, puent 'm flot en vreug of hae wilt helpe drage. Tja, en da kriet d'r Feel wir haop. E paar kiër per waek.

[p. 13]

Deep nao dinke

- 't Is zondigmurge. Wat deiste este nimme in de kirk maogs komme? Get lanterfante, dan ins hiej dan ins dao. Kieke en gape.

Dits kiër durg de verlaote winkelsjtraote van Sjweitberg. Aan 't ing kin ich op heim aa gaon of kieke wat eine van mien naeve nog onger d'r sjtop hat. Lanterfante. De Verlengde Vleisjsjtraot, getskes wie Sjeifomhoëg en 't Memmegetske, de Korte Vleisjsjtraot en natuurlik de echte winkelsjtraot; de Vleisjsjtraot zelf, zegk mer. Op e gegaeve moment blief ich sjtaon vuer de etalaasj van enne ‘green shop’. Ich bekiek mich 't fruit, de greunte en mich geit durg d'r kop, wae dat allemaol zal gaon gelle. Woë 't zoë al haer zal gaon? En of 't ze zal gaon sjmake? Ich trék michzelf aan de oëre mit: ‘Loup durg, flab, de mos nogal gek zië om zoë deep nao te dinke.’ Vol zelfgeluif, hout ich mich aan mie woërd en trampel wiejer pis biej enne radio- en tillevisiewinkel. Blief sjtaon. Kieke en gape. ‘Wae gölt zich hiej murge 't nuujste van 't nuujste? Woë zou 't komme te sjtaon? Wie zal 't gaon? Aan en noëts mië oet? Loup durg flab, de mos nogal gek ziën om zoë deep nao te dinke.’ Ich sjlenter wiejer, pis biej enne bookewinkel. ‘Wae zou zich dat allemaol gelle?’ Ich kin 't neet laote. ‘Welke reize in d'r kop zulle ze make? Of kump 't allein mer in de fineerpalisanderkas om 't bookevak te völle?’

Winkelvinstere verleije mich auch es de duere toe zint. Zoë wie d'r iezerwinkel, mit ziëker twië maeter, van de etalaasj, gevöld mit metser. Dao kiekt e vottes wie ich zich de ouge oet. Metser! Dolke! Allerleise saorte, genog om d'r ganse regio Sweitberg-Innighaove oet te roeje, este mit man genog zos ziën. Metser? Van zoën klein prutsdingsjkes woëste dich d'r drek mit onger de naegel oet haols, pis ‘camping’ metser woëste kempleet enne aolifant mit ueverhoup kins sjtaeke. 't Wiëmelt van de metser. Honderde. Groëte, kleine, korte, lange. Van die hiël fiene, sjtilettoos, dameszakmets, hiërezakmets. In de vorm van 'n völpen. Zilvere, vergölde. Dát wat zoë bekind is, de wetswaal, dat diekt oet Sjwitserland. E mets woë alles aan zit: kurketrekker, sjiërke, nagelviel, sjroevedriejer, de kins d'r zelfs enne boum mit om zaege. Werpmetser. Vlindermetser. Vuer sjlechters, gabbers, jaegers, scouting, en 't zal toch allemaol ins verkoch motte waere. Honderde!

[p. 14]

Om neet uever alles deep nao te dinke, trek ich michzelf aan de haore wiejer en loup pis biej d'r drogis in de Verlengde Vleissjtraot, tössje d'r Kringloupkraom van Laor en 't Mèmmegetske. Get wazig nog, kiek ich dao in de etalaasj. Verrek dat is nuuj! Dao liegke, dat is vuer d'r iësjte kiër in mie laeve dat ich dat ziën, dat geuft 't zich neet! Dao liegke van die dinger vueraan oetgesjtald. Op 't reklaambord kinste ziën datter e saort campagne is... eh. Ich weit 't neet, mè biej os heim koste d'r naam dervan baeter neet oetsjpraeke. Op de sjtraot liërdeste allerlei name, mè woë dae kraom vuer dougde, bleef nog lang 't geheim van de groëte. Soms zoogste ze later auch liegke onger hegke en in getskes. En dat loog mich dao allenèj in de etalaasj. Groëte verpakkinge, kleine, geweune, gekleurde, mit opdrök ‘have a nice day’ of ‘long vehicle’, pertrette van Mickey Mouse, Goofy, Judocus Kwak en Bambi... Pas op, ich bin get gewend, mè dit?

E bietje roëd, leep ich wiejer, sjtiekem controlerend of mich geine dao haw ziën sjtaon. Oké, op heim aan, langs Sjeuf Segaar. Jet Krokèt en Livre Noir, achter d'r kiosk om, dat die van Scoen Blazoen mich neet nao binne reepe.

Ich bin kaolik heim. Sjuus 'n tas koffie opgezat. Geit de bel. Sjteit mich Suzie aan de duer, dochter van ein van mien naeve. Ich waer van flink durgsjtappe roëd, mè die Suzie deit de kleur van enne brandweerwage nao! En gelaa dat ze is! Sjtuuft langs mich haer de kamer in, pratsjt zich neer op de bank en reup: ‘Dae hufter!’

‘D'r is get, Suus’, zegk ich.

‘Maòh! Sjei oet!’ Kaod kiek ze nao mich.

‘Sjpuuj mer maedje, ich mot toch nog dweile.’ Ich sjöd 'm e lekker teske koffie in, twië kluntjes, bietje milk en huer mich de iëllend aan.

‘Pap is mich de kamer aan 't behange. En noe hat he in mien kaste zitte te moeze. Dat batje!’

Zoë höb ich Suzie nog noëts geziën. De kamer behange, dink ich, dat zou 'm sjoën sjtaon, miej naefke. Mè in de kaste moeze van kinger die de achtiën al gewae zint, nae! Dat deiste neet en trouwes, dao hoove ze vuer mich neet ins achtiën vuer te ziën. Suus haw zelf wille behange. Dék zat al gedaon biej vriendinne, mè hae moos en zou dat persé zelf doën. 't Waor nog ummer zien hoes!

[p. 15]

‘Sjmoesjes! Om mich te kontrolere! Bah!’ Suzie drinkt aan d'r koffie en versjlikt zich. Ja, gieftig en heit biet zich. Nondedju! ‘Ueveral zitte te zeuke en doe hat hae ze gevonge.’

‘Wat gevonge?’

‘Mien condooms!’

‘Haohao, dao zal dae geflipde sjurendaesjer waal pupsje van opgezat höbbe.’

‘Pupsje? Gek waor dae! Wreef mich mit zoë dink onger de naas en reep: Wat mostich mit die ueversjoon, zegk op!’ En daonao kreeg Suus e kruutsverhuer nao d'r kop. Wat e maedje van häöre laeftied mit raegejeskes moos. ‘Tssj, hallo! Vuer de ziëkerheid’, haw hét gezag. ‘Vuer de ziëkerheid, vuer de ziëkerheid...’ 't Suus deeg 'm nao esof 't de Toneelacademie aaf haw: ‘Vuer de ziëkerheid? Medam löp mit pariezer vuer de ziëkerheid?’ Ze waor get va plan! Ze wol get! En daorom haw ze die dinger! Ja, jaa, dae naef van mich. Ueveral vueraan en mit de naas vuerop, nieks is 'm medern genog en hiej? Tsssj... Preservatieve gebroeke, wuert toch allang aangerao. En allewiel. Wat kal ich nog. Dat mot toch eederein zelf weite. En sjtèl dich vuer dat eederein biej eederein in de kaste geit liegke te moeze. Suzie is gieftig. Hae hat auch nog nao häör gehawwe.

‘Dae hat mich oetgemak vuer...’ (Dat slikt 't in). En hae hat geroope, dat este dat tsuig göls, daste 't dan auch geis gebroeke! ‘Nou! Man, ich höb dat vuer mien ziëkerheid’, zaet Suzie dat ze zag. ‘Dat is zelfverdeidiging!’ ‘Zelfverdeidiging?’ haw hae geroope. ‘Hout dich biej die sjmiërlep weg! Nae, juffrouw, doe bis get van plan, doe wils zelf get, este dat höbs geiste 't auch gebroeke!’

‘En doe?’

Suzie kiëk mich aan: ‘Doe höb ich gezag dat hae mer ins op de kamer van mie breurke mot gao moeze. Dae hat e sjpiksjplinternuuj vlindermets bie zich es he nao Apollo geit!’

Ich sjtaon al biej de vinster en kiek nao boete. De naef van mich.

‘Kiek nao boete flab, de mos nogal gek ziën om zoë deep nao te dinke.’

Wae kiekt wie enne boetsauto, kint neet kieke wie e laeg sigarekiske.