Faems weer-galm

't Is meer dievery iemandts naem te stelen als geldt en goedt, nochtans wordt minst ghestraft.

DIe iemandt achter ruch veel quaet naer spreken

Zyn schenders van Godts weth

Schoon dat-men luttel leth

Op't vuyle seer van hun eyghen ghebreken.

Die daer-om nimmermeer

Behoorden willecom by 't volck de wesen
Oft dees' wond' waer by hun selfs eerst ghenesen,

Om de gheschonden Eer,

Terwylen d'eer gaet geldt en goet te boven,

En ons geheel vol-maeckt,

Maer soo sy wordt geraeckt,

En is met d'on-eer van den nydt bestoven,

[p. 37]

 

Verduystert en verdooft,

 

Dan valt sy plotselingh van boven neder

 

En cryght haer eersten glans dan noyt meer weder,

 

Jae selden wordt gelooft.

 

Wee! wee! die iemandts naem al-soo verderven.

 

Geen hatelijcker sondt

 

De ziel meer quetst en wondt

 

Als d'Eer door iemandts tonge te doen sterven.

 

't Vuyl achter-clappers woordt

 

Dat lastert, salder meer als een vermoorden

 

Te weten die hy quetst en die hem hoorden

 

Jae oock sijn selven moordt,

 

En dat tot straf van alle sijn mis-daden

 

Want hoe-men dit besteckt

 

Den laster die-men spreckt

 

Compt suer op, en sal ons selven oock beschaden.

Astime mas la fama que la vida.