Faems weer-galm (1670)

Faems weer-galm

(1670)–Cornelis de Bie– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 60]
Tweede hooft-stuck Sielen-troost. In alle droefheyt en lyden. ALs Adam Godts gebodt door d'eygen wyfs op stoken Had jammerich gebroken, In't proeven vande vrucht die hem verboden waer Brocht sich in Ramps ge-vaer, In pyn, druck en verdriet, uyt t'Paradys ghedreven Aen-nemende een leven Vol teghenspoet en smert en alder-hande quaet, Vermits hy uyt den staet, Van sijn onnoosel-heyt soo droevich was ghevallen, En achte niet met allen, Het gen' hy achten moest, door onghehoorsaemheyt Viel in veel swaricheyt, Nu brenght hy kinders voorts naer den loop der naturen Nu moet hy last besuren En in het bloedich sweet syns aenschyns winnen t'broodt Oft sterft van hongers noodt, Met grouwelijcken strydt, jae tegen recht en reden Wordt hy vervolght, bestreden Bedorven en veracht, en van syn eyghen vlees Gebracht in anxt en vrees, t'Heel lichaem is vervalscht met alderhande plaghen Nu moet het lyden draghen, Dat Adam heeft verweckt, en is daer van den grondt Ghesproten uyt de sondt.
[pagina 61]
Gelijck den boom t'gebreck der wortelen moet lyden Soo lydt den mensch veel stryden In al syn leden, die in groote cranckheyt syn Wanneer het hooft lydt pyn, Soo quamen wy in druck door onsen eersten vader, Den eenighen verrader Van de onnooselheyt, nu is ons leven niet Als lyden en verdriet, In s'werelts tranen dal, waer-in naer staet der sonden Ga naar voetnootaOns lyden wordt gevonden, Siet Adam, die om sijne ongehoorsaemheytGa naar margenoot+ Soo grooten straffen lydt, En Eva, om t'bedroch moet t'Paradys verlaten Ga naar voetnootbEn doet haer van Godt haten, Siet Cain om de moordt van Abel werd' verjaeght Ga naar margenoot+ Ga naar voetnootcEn grouwelijck geplaeght, Noë om sijn dronckenschap, Esau om 't gulsich leven Ga naar margenoot+ Ga naar voetnootdWerdt veel verdriet gegeven, Pharo verdronck in Zee, om sijne tiranny, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot):(En om de hooverdy Ga naar margenoot* Werdt Saul oock gestraft, heel Israel bestreden Om hun onlydsaemheden, David om d'overspel met sijne BarsabeGa naar margenoot+ Oock groote straffen led' Sulcx dat de werelt was van het begin der tyden Vol tegenspoet en lyden O mensch, het gaet alsoo, t'is seker en gewis Dat t'lyden salich is,
[pagina 62]
Dat t'lyden naer-maels baert veel eyndeloose vreughden En weckt de ziel tot deughden, Godt proeft u om te sien oft ghy hem oock bemint En naer de reden dient. Wy staen als eenen clomp van pot-aert in sijn handen Om tot ons eer oft schande Daer van te maecken dat aen hem believen sal Want hy alleen is 't al, Wy sijn maer stof en aerdt, sal d'aerd' hem teghen-spreken? Een aerdt vol quaey gebreken? Een aerdt vol ydelheyt, daer m'anders niet in vindt Als schyn van roock en windt. Gedurich stappen wy als trooste-loos naer d'ende Van Sorghen en allende Van last en barens wee, druck, sucht en neder-laegh Een al-gemeyne plaegh, Daer't leven soo voor schroomt dat t'seyl-vlugh soeckt t'ontvaeren Syn droef en traeghe jaeren, En snackt naer d'ouderdom vol af-ghemertelt bloet Die vlucht den frissen moet, Wy voelen niet als pyn, dat onse oogen claeghen Die wy moeten verdraghen En lyden hoe het gaet, willich oft teghen danck Dit lyden is bedwanck, Een lyden dat ons hier in d'arme dal der traenen Gedurich compt vermaenen, Tot deught, om door de deught hier in des werelts pyn Eens naermaels bly te syn. Het eerste lyden 't geen' ons daeglijcx comt te voren En is ons in-geboren, Is sieckte, pyn en smert, dorst, honger, druck en rou, Armoede, hitte, kou,
[pagina 63]
Vol cruycen van allend', daer by het tweede lyden Dat wy wel connen myden En willens nemen aen, is't geen' in deught bestaet Die alle boosheyt haet, Als wercken van berou der sonden, bidden, waecken Syn eygen selven laecken, En leven alsoo strengh als 't lichaem lyden can Daer comt den Hemel van. Het derde lyden wordt ons aen-gedaen van menschen Die ons geen deught en wenschen, Sulcx dat ons lyden comt van Duyvel, Mensch, en Godt, En sullen lyden, tot Dat alles stil sal staen. Van Godt lyden wy plaegen In ons droeve daegen, En van den Duyvel veel becoringh door het vlees Vervaerlijckheyt en vrees, En vanden mensch veel nydt, vervolgingh, schand en schade Die selden thoont genaede, Maer wilt gy cloeckelijck dit lyden weder-staen Moet Godt te raede gaen, Weet dat wy al-te-mael aen Godt den Heer zyn schuldig Dus lydt sijn straf verduldig, En vromelijck bestrydt des duyvels valschen grondt Door of-standt van de sondt. Loont 's menschen quaet met goet, en neemt daer op noyt wraeck Soo lydt ghy met vermaeck.	voetnoota Et emisit eum Dominus Deus de Paradiso ut operaretur terram de qua sumptus est. margenoot+ gen. 3. voetnootb Vagus & pro fugus eris super terram. margenoot+ gen. 4. voetnootc Bibensque vinum inebriatus est. margenoot+ gen. 9. voetnootd Reverseque sunt aquae & operuerunt currus & equites cuncti exertitus pharaonis, qui fequentes ingreßi fuerant mare. margenoot+ Exod. 14. margenoot):( Reg.15. margenoot* Judicum cap. 2. margenoot+ Reg. 11.

Vorige Volgende